ΧΡΙΣΤΟΣ & ΧΡΟΝΟΣ
Ἀπὸ τὰ θεμελισκὰ βιβλία τῆς θεολογίας, τὸ "ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ" τοῦ Oscar Cullmann ἴσως τὸ πιὸ θεμελιακὸ μαζὶ μὲ τὸ "ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ" τοῦ J.Weiss.
Κατὰ τὴν ταπεινὴ μου γνώμη , χωρὶς τὴν μελέτη αὐτῶν τῶν δύο συγγραμμάτων ὁ θεολογῶν εἶναι οἱονεὶ θεολογῶν καὶ ἐν τέλει δοκησίσοφος.
Τὸ κεντρικὸ θέμα τοῦ βιβλίου τοῦ Cullmann ἀναφἐρεται στὴν κρίσιμη διαφορὰ μεταξὺ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ—ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ὅσον ἀφορᾶ στὴν ἔννοια τοῦ ΧΡΟΝΟΥ.
Κατὰ τὴν ἑλληνικὴ φιλοσοφία ὁ Χρόνος εἶναι ΚΥΚΛΙΚΟΣ ἀκολουθῶντας μιὰ περιοδικότητα ἀνάλογη τοῦ κύκλου τῶν ἐποχῶν· ὁπότε ΣΩΤΗΡΙΑ ἀπὸ αὐτὴν τὴν ΑΙΩΝΙΑ ΕΠΑΝΑΚΥΚΛΗΣΗ ἀποτελεῖ ἡ ΕΞΟΔΟΣ (τῆς Ψυχῆς) ἀπὸ τὸν κύκλο τῶν ἐνσαρκώσεων, ΛΥΤΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.
Ἀντιθέτως ἡ χριστιανικὴ —βιβλική—ἀντίληψη θεωρεῖ τὸν Χρόνο ΓΡΑΜΜΙΚΟ ,μὲ μιὰν ἀρχὴ καὶ ἕνα τέλος, ὁπὀτε ἡ Σωτηρία δὲν νοεῖται ὡς ΑΡΧΟΝΙΚΟΤΗΤΑ , ἀλλὰ ὡς πέρασμα σὲ μιὰν ΑΛΛΗ ΔΙΑΔΟΧΗ ΧΡΟΝΟΥ, τὴν Αἰωνιότητα ποὺ δὲν εἶναι φυσικὰ ἡ πλατωνικὴ ἀχρονικότητα.
Βεβαίως—σημειώνει ὁ Cullmann—ἤδη ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα , ὁ χριστιανισμὸς μᾶλλον ἐξελληνίστηκε παρὰ παρἐμεινε βιβλικός, καθόσον ἡ ἔννοια τοῦ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΑΙΩΝΟΣ ἔλαβε τὴν πλατωνικὴ χροιὰ τῆς ΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ παρὰ τὴν βιβλικὴ ἔννοια τῆς Αἰωνιότητας,ὡς ἀἐναης ΔΙΑΔΟΧΗΣ χρόνου..
Ὑπάρχει ὅμως καὶ μιὰ ἄλλη ἐνδιαφέρουσα θεολογικὴ ἰδέα τοῦ Cullmann ποὺ θὰ ἤθελα νὰ ἐπισημάνω :
Ἀπὸ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καὶ μετὰ ξεκίνησαν οἱ ΕΣΧΑΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ οἱ ὁποῖες θὰ ὁλοκληρωθοῦν κατὰ τὴν Παρουσία.
Αὐτὴ ἡ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ περίοδος
—ὅσον κι ἄν διαρκέσει..— εἶναι ἡ περίοδος ποὺ ἠ Ἐκκλησία { πρεπει νὰ } κηρύττει τὸ Εὐαγγέλιο καὶ μάλιστα ,εἶναι ἀκριβῶς τὸ κήρυγμα αὐτὸ
{ἡ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ δηλ.} ποὺ προσδίδει στὴν "ἐνδιάμεση" περίοδο ποὺ ζοῦμε τὸ ΝΟΗΜΑ της.
Ἡ Ἐκκλησία λοιπὸν καὶ ἡ Ἱεραποστολή—δηλ.ὁ προορισμὸς τῆς Ἐκκλησίας—ἀποτελεῖ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ καθόσον ΟΛΗ ἡ "ἐνδισμεση"περίοδος ἀποτελεῖ ΠΡΟΔΡΟΜΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ.
Ἡ Ἐκκλησία πρέπει νὰ κηρύττει τὸ Εὐαγγέλιο ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΝΙΑ , ἀνεξαρτήτως ἄν ἡ γενιὰ ἔχει ἤδη εὐαγγελιστεῖ καθόσον ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΣΗΜΕΙΟΥ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΝΙΑ ἕως τῆς Συντέλειας τοῦ Αἰῶνος.