Ο ΑΡΧΕΓΟΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ.





Τὸ μεγαλύτερο ΥΠΑΡΞΙΑΚΟ πρόβλημα ποὺ ἀντιμετώπισε ἡ  ΠΡΩΤΗ Ἐκκλησία ,Η ΟΠΟΙΑ ΩΣ  ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΕΜΕΝΕ ΕΠΙ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ  ΤΗΣ (οὐ μὴ παρἐλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη..)  ΤΗΝ Β' ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ἦταν τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ ΚΥΡΙΟΣ ΔΕΝ ΗΡΘΕ..
(Τὸ πρόβλημα τοῦτο ἔχει ἀποκληθεῖ  προσφυῶς  "καθυστέρηση ἤ ἀναβολὴ"  τῆς Παρουσίας)

Γράφει σχετικῶς ὁ Bultmann στὸ "ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ"(ἐκδ.Ἴνδικτος,2008,σ.59):
"Τὸ πρόβλημα μὲ τὴν ἐσχατολογία ἀνέκυψε ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ ἀναμενόμενο τέλος τοῦ κόσμου δὲν ἐπῆλθε, ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου δὲν ἐμφανίστηκε ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἡ ἱστορία συνεχίστηκε".

Τὶ συνέβη λοιπόν, κι ἔπεσε τόσο ἔξω ΣΥΜΠΑΣΑ  ἡ πρώτη  Ἐκκλησία στὶς  προβλέψεις  της καὶ πῶς μετεξέλιξε αὐτὴν τὴν "ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ"  ἐσχατολογία της ;



 Ἄς πάρουμε τὰ πράγματα ἀπὸ τὴν ἀρχή:

βρισκόμαστε λίγο πρὶν τὸ Πάθος
 κι οἱ Μαθητὲς ἀγναντεύοντας τὸν περίλαμπρο ΝΑΟ τῆς Ἱερουσαλήμ ἀπὸ τὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν ἐκφράζουν τὸν θαυμασμό τους ἐνώπιον τοῦ Ἰησοῦ ὁ ὁποῖος ὅμως ΠΡΟΦΗΤΕΥΕΙ τὴν Ισοπέδωση τοῦ  Ναοῦ,λέγοντας στοὺς ἐμβρόντητους ἀκροατές του ὅτι ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΠΕΤΡΑ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ, ἀπ αὐτόν.

Οἱ Μαθητὲς σοκαρίστηκαν φυσικά 
{ ὁ Ναὸς δὲν εἶχε κἄν ὁλοκληρωθεῖ, οἱ ἐργασίες ποὺ ξεκίνησε ὁ Μ.ΗΡΩΔΗΣ τὸ 20πΧ ,τελείωσαν τὸ 65 μΧ ἐνῶ ὁ Ἰησοῦς μιλᾶ γύρω στὸ 30 μΧ} καὶ ρώτησαν τὸν Χριστό ΠΟ'ΤΕ  ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ.

Ὁ Χριστός τοὺς ἀπάντνησε , μὲ μία σειρὰ συμβάντων,ΠΟΛΕΜΩΝ,ΣΕΙΣΜΩΝ,ΠΕΙΝΑΣ,ΤΑΡΑΧΩΝ ΚΑΙ ΔΙΩΓΜΟΥ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ μὲ ἀποκορύφωμα τὸ ΤΕΛΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ,τὸ περιβόητο "ΒΔΕΛΥΓΜΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΩΣΕΩΣ" τοῦ Προφήτη Δανιήλ.

 Τοὺς συμβούλεψε  ,ὅταν ἔρθει ἐκεὶνη ἡ ὥρα ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΑ  ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ γιὰ  νὰ σωθοῦν ΕΠΕΙΔΗ  ΘΑΡΘΗ Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ & ΤΟ ΝΑΟ 
ΚΑΙ ΘΑ ΔΟΥΝ ΜΕΡΕΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΘΛΙΨΗΣ ,
ΤΕΤΟΙΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ ,ΟΥΤΕ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΞΑΝΑ..
Ο ΗΛΙΟΣ ΘΑ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΣΕΙ, Η ΣΕΛΗΝΗ ΘΑ ΚΟΚΚΙΝΙΣΕΙ ,ΤΑ ΑΣΤΡΑ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ ΣΤΗ ΓΗ & ΘΑ ΔΟΥΝ ΤΟΝ ΥΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΠΙ ΤΩΝ ΝΕΦΕΛΩΝ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ.

Ἀντιγράφω ἀπὸ τὸ εὐαγγελικὸ  πρωτότυπο τοῦ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ τοῦ ἀρχαιότερου Εὐαγγελίου :
" ΟΤΑΝ ΟΥΝ ΙΔΗΤΕ ΤΟ ΒΔΕΛΥΓΜΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΩΣΕΩΣ ΤΟ ΡΗΘΕΝ ΥΠΟ ΔΑΝΙΗΛ..
ΤΟΤΕ ΟΙ ΕΝ ΤΗ ΙΟΥΔΑΙΑ ΦΕΥΓΕΤΩΣΑΝ 
ΕΠΙ ΤΑ ΟΡΗ...
ΕΝ ΕΚΕΙΝΑΙΣ ΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ ..
Ο ΗΛΙΟΣ ΣΚΟΤΙΣΘΗΣΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΣΕΛΗΝΗ ΟΥ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΦΕΓΓΟΣ ΑΥΤΗΣ..
ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΟΨΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΡΧΟΜΕΝΟΝ ΕΝ ΝΕΦΕΛΑΙΣ ..ΑΜΗΝ ΛΕΓΩ ΥΜΙΝ ΟΥ ΜΗ ΠΑΡΕΛΘΗ Η ΓΕΝΕΑ ΑΥΤΗ  ΜΕΧΡΙΣ ΟΥ ΠΑΝΤΑ ΤΑΥΤΑ ΓΕΝΗΤΑΙ..
ΠΕΡΙ ΔΕ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΕΚΕΙΝΗΣ ..ΟΥΔΕΙΣ ΟΙΔΕΝ..ΟΥΔΕ Ο ΥΙΟΣ ΕΙ ΜΗ Ο ΠΑΤΗΡ"(Μᾶρκ.13)
[ΜΕΤ: ὅταν δεῖτε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρήμωσης  ποὺ προεῖπε ὁ προφήτης Δανιήλ(=εἰδωλολατρικὰ σύμβολα ἐντὸς τοῦ Ναοῦ) ὅσοι βρίσκονται στὴν Ἰουδαία ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ..
..ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ὁ ἥλιος θὰ σκοτεινιάσει,ἡ σελήνη δὲν θὰ φωτίζει..
καὶ τὀτε θὰ δοῦν τὸν Υἱὸ τοῦ Ἀνθρώπου νὰ ἔρχεται ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ..
ἀλήθεια σᾶς λέω, δὲν θὰ περάσει ΑΥΤΗ Η ΓΕΝΙΑ  καὶ θὰ γίνουν ὅλα αὐτά..
ὅσο γιὰ τὴν ἀκριβῆ ἡμέρα ,δὲν γνωρίζει κανείς, οὔτε ὁ Υἱός, παρὰ μόνον ὁ Πατήρ..]

Παρόμοια γράφουν καὶ οἱ παράλληλες διηγήσεις τῶν ἄλλων ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΩΝ  Συνοπτικῶν Εὐαγγελίων (ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ,κεφ.24—ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, κεφ.21) καὶ ἡ ἴδια ἐσχατολογικὴ ἰδέα διατρέχει ὅλη τὴν ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ —πλὴν τοῦ Δ' Εὐαγγ. ,ὅπως θὰ δοῦμε παρακάτω.

Γράφει τὸ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ :
" οὐ μή τελἐσητε τὰς πόλεις τοῦ Ἰσραὴλ ἕως ἄν ἔλθῃ ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου" {=δὲν θὰ προλάβετε νὰ κηρύξετε σὲ ὅλες τὶς πόλεις τοῦ Ἰσραὴλ καὶ θὰ ἔχει ἔρθη ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου —ΜΑΤΘ.10,23}.

Καὶ ἐπειδὴ ἡ Συντέλεια δὲν ἦρθε  οὔτε μετὰ τὴν ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ στὶς 10 Αὐγούστου τοῦ 70μΧ  ἀπὸ τοὺς Ρωμαίους (Η ΟΠΟΙΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ)  τὸ μεταγενέστερο Εὐαγγέλιο ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ  ἀναλαμβάνει νὰ ἐξηγήσει ὅτι ἡ Συντέλεια  πλέον ΕΠΙΚΕΙΤΑΙ :
" ὅταν ἴδητε ταῦτα γενόμενα 
γιγνώσκετε ὅτι ἐγγὺς ἐστίν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ" (ΛΟΥΚ.21,31).

Η ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΗΡΘΕ,
 ΟΥΤΕ ΤΟΤΕ, ΟΥΤΕ ΜΕΤΑ, ΟΥΤΕ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ...

 Ὁπότε ἡ Ἐκκλησία στὰ τέλη τοῦ 1ου αἰ. ἔπρεπε νὰ βρεῖ μιὰ λύση γιὰ τὴν ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ της , ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΓΙΑΤΙ ΕΠΕΣΕ ΕΞΩ ΣΤΙΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ-  ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΤΗΣ 
 καὶ σὲ τοῦτο συνέβαλαν πολλὰ κείμενα τῆς Καινῆς Διαθήκης (πχ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ , Β' ΘΕΣΣ. ,Β' ΠΕΤΡΟΥ κλπ ) μέ τὴν ἀνάπτυξη τῆς ἰδέας περὶ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ. 

 Ὅμως ἡ κύρια ΛΥΣΗ στὸ πρόβλημα προῆλθε ἀπὸ τὸ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ τὸ ὁποῖο ἐγράφη μάλιστα γι αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν λόγο. 

 Ὁ Ἰωάννης (κατά κυριολεξίαν: Ο ΙΩΑΝΝΕΙΟΣ ΚΥΚΛΟΣ) προτείνει τὴν ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ τῆς Ἐσχατολογίας μέ τὴν —κατ'ουσίαν—ΠΛΑΤΩΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ τῆς ἀτομικῆς ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ Σωτηρίσς.  
Δηλ. δὲν ἐνδιαφέρει ἄν θἄρθη ἢ ὂχι ὁ Κύριος καὶ πότε ,  ἀφοῦ ὁ Χριστὸς ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΠΑΡΩΝ , ἐδῶ καὶ τώρα, στὴν Ἐκκλησία, μέσῳ τοῦ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ καὶ τῶν ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ. 

Βεβαίως στὸ Κατὰ Ἰωάννην δὲν ἐξαφανίστηκε ὁλοσχερῶς ὁ ἐσχατολογικὸς πυρῆνας τοῦ  ΑΡΧΙΚΟΥ κηρύγματος τοῦ Ἰησοῦ ,ἁπλῶς ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΘΗΚΕ , καὶ στό κέντρο  τοποθετήθηκε ὁ "ΠΛΑΤΩΝΙΚΟΣ" χαρακτῆρας τῆς ΑΤΟΜΙΚΗΣ σωτηρίας, ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ , ὂχι  πλέον στὰ Ἔσχατα : 
 "νῦν κρὶσις ἐστὶ τοῦ κόσμου τούτου"(ΙΩ.12,32).

 Ἐκτοτε σύμπασα ἡ Ἐκκλησία ἀπεδέχθη τὴν ΙΩΑΝΝΕΙΑ ἰδέα τῆς ἀτομικῆς ,ἐδῶ καὶ τώρα Σωτηρίας ("σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν") μέσῳ τῶν ἐκκλησιαστικῶν μυστηρίων ( sacramentalismus)  καὶ μάλιστα τὴν μετεξέλιξε ἔτι περαιτέρω  στοὺς ἑπόμενους αἰῶνες μὲ τὴν ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟΠΟΙΗΣΗ (intellectualismus) τῶν κεντρικῶν δογμὰτων της, τριαδολογικοῦ καὶ χριστολογικοῦ .





_________
ΥΓ. ὅπως ἔχω ἀναφέρει ἀλλοῦ (https://diamantiskoutoulas.blogspot.com/2021/07/blog-post_24.html) ὁ Ἰησοῦς στὴν ἐσχατολογικὴ ὁμιλία Του δὲν ἀναφερόταν στό Τέλος τοῦ Κόσμου ,ἀλλὰ στὸ Τέλος τῆς Ἱερουσαλὴμ ,διαφορετικὰ τὶ νόημα εἶχε ἡ προτροπή  πρὸς τοὺς μαθητές Του ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΣΤΑ ΟΡΗ ; 
Σὲ τὶ θὰ τοὺς  ἔσωζε μιὰ τέτοια φυγή, ἄν ἐπρόκειτο γιὰ τὴν Συντέλεια;




ΥΓ2 ἀποτελεῖ βέβαια ἐρώτημα ΠΩΣ ΠΡΟΕΚΥΨΕ ΤΕΤΟΙΑ, ΓΕΝΙΚΗ , ΠΑΡΑΝΟΗΣΗ τῆς ἐσχατολογικῆς ὁμιλίας τοῦ Ἰησοῦ, ὥστε ἀκόμα κι ὁ Παῦλος νὰ πιστεύει πὼς θὰ προλάβει ἐν ζωῇ τὴν Β’Παρουσία γράφοντας στοὺς Θεσσαλονικεῖς:
"οἱ νεκροὶ ἐν Χριστῷ ἀναστήσονται πρῶτον, ἔπειτα ΗΜΕΙΣ ΟΙ ΖΩΝΤΕΣ...ἁρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις..."(Α’ ΘΕΣΣ.4,16)






Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Χαῖρε Κωνσταντῖνε, τελευταῖε Βασιλέα τῶν Ἑλλήνων!

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΤΗΝ 30η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940.

W.Bauer : Ὀρθοδοξία καὶ Αἵρεση στὸν ἀρχέγονο Χριστιανισμό. ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ .