Η ΠΗΓΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ.
Ἐν συνόψει·
1) ὁ Πλάτων προσπάθησε νά δείξει ὅτι τὰ οὐράνια σώματα κινοῦνται μὲ ὁμαλὲς κυκλικὲς κινήσεις δηλ. μέ ΤΑΞΗ {=κόσμος} ἐν ἀντιθέσει μὲ ὅ,τι παρατηροῦμε διὰ γυμνοῦ ὀφθαλμοῦ, πχ. τὴν ἀνἀδρομη κίνηση τῶν πλανητῶν.
Αύτὸ τὸ πέτυχε μὲ τὴν μαθηματικὴ λύση ποὺ παρουσίασε στὸν <ΤΙΜΑΙΟ> δείχνοντας ὅτι οἱ πλανῆτες κάνουν διπλὲς ἀντίθετες κυκλικὲς κινήσεις, ὁπὀτε ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ κινοὺνται ΑΤΑΚΤΩΣ, στὴν πραγματικότητα κινοῦνται μὲ τάξη {τὴν προσπάθεια αύτὴ τοῦ Πλάτωνα οἱ μεταγενἐστεροι ὀνόμασαν "ΣΩΖΕΙΝ ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ"}.
Συνεπῶς κατὰ Πλάτωνα ΥΠΆΡΧΕΙ ΤΕΛΕΟΛΟΓΙΑ στὸν Κόσμο, δηλ. ΘΕΟΣ, καὶ δὲν εἶναι τὰ πάντα προϊόντα ΜΗΧΑΝΙΣΤΙΚΩΝ ΑΙΤΙΩΝ ὅπως δίδασκαν ὁ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ καὶ οἱ ΑΤΟΜΙΚΟΙ φιλόσοφοι,δηλ. τὸ σύμπαν διαθέτει ΔΟΜΗ ὁπότε δέν εἶναι ΜΗ ΝΟΗΣΙΜΟ .
2) ὡς ΘΕΟ ὁ Πλάτων ἐννοοῦσε τὴν ΚΟΣΜΙΚΗ ΨΥΧΗ ΜΕ ΝΟΥ ποὺ διέπει τὸ Σύμπαν ,ὅπως μποροῦμε νὰ διαπιστώσουμε ἀπὸ τὶς ΟΜΑΛΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ.
Αὐτὸ σημαίνει βεβαίως ὅτι τὸ ΣΥΜΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΨΥΧΟ καὶ ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ, τὸ ὁποῖο ὑπάρχει ἀπὸ πάντα —παρόλα τά περὶ τοῦ ἀντιθέτου ΜΥΘΟΛΟΓΟΥΜΕΝΑ στόν πλατωνικό <ΤΙΜΑΙΟ>.
3) στὸ Σύμπαν ὅμως ὐπάρχει καὶ ἠ προϋπάρχουσα ὕλη (πχ. τῶν 4 στοιχείων, ΠΥΡ—ΑΗΡ—ΥΔΩΡ—ΓΗ) καθὼς καὶ ὁ χῶρος (ΧΩΡΑ) δηλ. ἡ ΑΤΑΞΙΑ (χάος) .
Ὅμως δὲν εἶναι αὐτὰ ἡ πηγὴ τοῦ Κακοῦ διότι:
α) τὸ Κακὸ προϋποθέτει ΠΡΟΘΕΣΗ δηλ. ψυχή καὶ
β) μία Αρχὴ τοῦ Κακοῦ νοεῖται σὲ ἀντίστιξη μὲ μιὰ Ὑπερβατικὴ Ἀρχὴ τοῦ Καλοῦ.
Ὀμως Η ΠΗΓΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ δηλ.ἠ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ , ὁ θεός, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ.
Ἄρα ἡ πηγὴ τοῦ Κακοῦ ποὺ ὐφίσταται στὸν ΑΙΣΘΗΤΟ—ὑποσελήνιο —κόσμο,βρίσκεται στὴν ΑΔΥΝΑΜΙΑ τῆς ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΨΥΧΗΣ ΝΑ ΕΛΕΓΞΕΙ τὶς ΑΛΟΓΕΣ δυνάμεις τοῦ αἰσθητοῦ κόσμου στὸν ὁποῖο ἐνσαρκώνεται.
Ἀπὸ τά παραπἀνω συνάγεται ὅτι οὔτε ἡ ὕλη εἶναι ἡ πηγὴ τοῦ Κακοῦ κατὰ τὸν Πλάτωνα, οὔτε ὁ Αἰσθητὸς Κόσμος, οὔτε ὁ χῶρος (χώρα), οὐτε τὰ μηχανιστικὰ αἴτια, ἀλλὰ οὔτε καὶ ὑπάρχει μιὰ ΚΑΚΗ ΨΥΧΗ ποὺ νά δημιουργεῖ τὴν ΑΤΑΞΙΑ στὸν Κόσμο.
Η ΠΗΓΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΨΥΧΗΣ ΝΑ ΕΛΕΓΞΕΙ ΜΕΣῼ ΤΟΥ ΝΟΥ, ΤΙΣ ΑΛΟΓΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΣΩΜΑΤΟΤΗΤΑΣ.
Τελικὰ ἡ κεντρικὴ ἰδέα τοῦ πλατωνισμοῦ εἶναι ὅτι τὸ ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΗ ΝΟΗΣΙΜΟ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ καὶ αύτὴν τὴν ἀντίληψη υἱοθέτησαν ἀργότερα καὶ οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας.
