"ΒΓΗΚΕ Ο ΧΑΡΟΣ ΝΑ ΨΑΡΕΨΕΙ': ὅταν τὸ ρεμπέτικο συνιστᾶ μεγάλη ποίηση..
Ὁ ἀεἰμνηστος ΡΕΝΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ δημοσίευσε στὴν ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΝΕΟΕΛΛ. ΠΟΙΗΣΗΣ καί μερικὰ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΑ ρεμπέτικα ,ὅπως τὸ ἐκπληκτικὸ "ΒΓΗΚΕ Ο ΧΑΡΟΣ ΝΑ ΨΑΡΕΨΕΙ" τῆς ἀνεπανάληπτης ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ πού βεβαίως ἀναφέρεται στὴν Κατοχή καί τὸ ὁποῖο μελοποιήθηκε ἀπό τὸν Γ.ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ τὸ 1953 (τὸ ἑρμήνευσε ὁ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ). Συγκλονιστικὴ ἡ τρἰτη στροφή μέ τοὺς στίχους "μὲ τὴν μαύρη του σφεντόνα στρίβει ὁ χἀρος στὴν γωνιά.." , ἀπό τά ὑψηλότερα δείγματα τοῦ ΝΕΟελληνικοῦ Πολιτισμοῦ. ________ ἄν καὶ ὅπως προανέφερα , ἡ πρώτη ἑκτἐλεση εἶναι μὲ τὸν μοναδικὸ Καζαντζίδη τὸ '53, ἐγὼ προτιμῶ τὴν δεὐτερη,τοῦ '62, μὲ τὸν ἴδιο τὸν συνθέτη Γ.ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Βγῆκε ὁ χάρος νὰ ψαρέψει μὲ τ'ἀγκίστρι του ψυχές, καὶ γυρεύει πληγωμένους, δυστυχεῖς καὶ πονεμένους, μές στὶς φτωχογειτονιές, Βγῆκε ὁ χάρος γιὰ ψυχές. Βρὲ κορμιά βασανισμένα πιᾶστε ἀπόψε τὰ στενά, νὰ μᾶς βρεῖ καὶ μᾶς ὁ χάρος ποὺ τῆς γῆς δίνουμε βάρος, νὰ σωθοῦμε ἀπ' τὸν βραχνά, πιᾶστε ἀπόψε τὰ στενά. Μὲ τὴ μα...