Κάθε μετάφραση ἀποτελεῖ ἀπάτη διότι προδίδει τὸ πρωτότυπο .
![Εικόνα](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNAfrh2g0E9KBLlChaDlDgCtVuIoiRdKbZLltaFt0plXCTny4zkjvT25jT1H1Gj8RwYFa3lLBG8Kajhi-41gxBVW9a1WUB1uNUxgKHSvrAnp6s2NqdTKEpE2fMlm9dSeOdZ_t2PPmAiOI06HamEcbKmiOhWBLpCN6j0uEEc3NtniGujeqk6FdqC-CRd2o/s320/Polish_20240629_005826877.jpg)
ΚΑΘΕ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΠΑΤΗ , εἶπε κάποτε ὁ Μπαμπινιώτης στὸν ΡΕΝΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ καὶ εἶχε δίκιο, διότι καμμία μετάφραση δὲν μπορεῖ νὰ ἀποδώσει ΠΛΗΡΩΣ τὸ πρωτότυπο καὶ πάντα τὸ ΠΡΟΔΙΔΕΙ. Κραυγαλέο παράδειγμα ἡ ἑλληνικὴ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΩΝ Ο' τῆς ΕΒΡΑΪΚΗΣ Παλαιᾶς Διαθήκης · ἐκεῖ τὸ ἑβραϊκὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ " EHEJE ASER EHEJE " {=ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ} στὸ περιστατικὸ τῆς καιόμενης βάτου (ΕΞ.3,14) τὸ ἀποδίδουν ἑλληνιστὶ οἱ Ο' μὲ τὸν ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ὅρο "ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο ΩΝ" ( Ἐξ. ) Παρομοίως τὸ εβραϊκὸ nephesh μεταφράζεται μὲ τὸν φορτισμένο ΠΛΑΤΩΝΙΚΑ ὅρο "ΨΥΧΗ" δίνοντας ἐντελῶς ἂλλο περιεχόμενο στὸ βιβλικὸ κείμενο {=καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν, ΓΕΝ.2,7) Ἀνάλογο πρόβλημα παρατηρεῖται καὶ στὶς νεοελληνικὲς μεταφράσεις (σωστότερα: ΑΠΟΔΟΣΕΙΣ) τῶν ἀρχαιοελληνικῶν κειμένων. Παράδειγμα· πῶς θὰ ἀποδώσουμε νεοελληνιστὶ τὴν ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΕΥΚΤΙΚΗ ποὺ χρησιμοποιεῖ ὁ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ στὸν ὁρισμὸ τῆς Ἀρετῆς στὰ "ΗΘΙΚΑ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ" ἀντὶ τῆς ἀναμενόμενης Ὁριστικῆς,