Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μαΐου 3, 2020

Ἀρχαιοελληνικὴ "ὕβρις" καὶ χριστιανικὴ "ἁμαρτία"

Εικόνα
Ἐν συνόψει· "Ἁμαρτία" ,στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ, εἶναι ἡ  ΑΣΤΟΧΙΑ ,  ἐνῶ "ὔβρις σημαίνει ἄγνοια καὶ  ὑπέρβαση τῶν ὁρίων  ποὺ ὅμως δὲν εἶναι ἀπὸ πρὶν  γνωστὰ καὶ καθορισμένα. Στὸν κῆπο τῆς ʼΕδὲμ ὁ Θεός‒ Λόγος ἔθεσε ΣΑΦΗ ὅρια : τὸ μὴ φαγεῖν ἀπὸ τὸ "δένδρο τῆς Γνώσεως" (στὴ βιβλικὴ γλῶσσα : ΓΝΩΣΗ=ΠΡΑΞΗ) τοῦ Καλοῦ καὶ τοῦ ΚΑΚΟΥ. ʽΟπότε ἐκεῖ ἡ ἁμαρτία συνιστᾶ Παράβαση ΓΝΩΣΤΩΝ ὁρίων ,γιὰ τοῦτο καὶ ἐμπεριέχει ΕΝΟΧΗ ἐπιφέρουσα ΔΙΚΑΙΗ Τιμωρία. Στὴν ἀρχαία ΤΡΑΓΩΔΙΑ ὁμως ,ἐν ἀρχῇ ἦν τὸ ΧΑΟΣ,  ὁπότε τὰ ὅρια τῶν ἀνθρωπίνων Πράξεων δὲν εἶναι ἐκ τῶν προτέρων γνωστὰ καὶ καθορισμένα,  ἀφοῦ οὐδεὶς ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ γνωρίζει τὶς ἀκρότατες ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ τῶν πράξεων του. ʽΩστόσο κι ἀν δὲν τὶς ξέρει ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ὡς ἐὰν  τὶς ἤξερε, ὡς ἐὰν ἦταν παντογνώστης  καὶ ἡ ὕβρις  —Η ΑΓΝΟΙΑ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ποὺ ἔτσι κι ἀλλιῶς