ΟΙ ΣΥΝΩΜΟΣΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ.
Βρισκόμαστε στὸ φθινόπωρο τοῦ 330πΧ , στὴν πρωτεύουσα τῆς ΔΡΑΓΓΙΑΝΗΣ (σημ ΠΑΚΙΣΤΑΝ ,ὅπου ὁ σημερινὸς ἀρχαιολογικὸς χῶρος Dahan - e-Gbolaman στὰ σύνορα Ἰρὰν—Πακιστάν). Ὁ Δαρεῖος ἔχει δολοφονηθεῖ ἀπὸ τὸν σατράπη τῆς Βσκτριανῆς (σημ.Ἀφγανιστάν) Βῆσσο (τὸν ὁποῖον ἕνα χρόνο μετὰ συνέλαβε καὶ ἐκτέλεσε ὁ Ἀλέξανδρος) καὶ ἐκεῖ ἀρχίζει νὰ ἀποκαλύπτει ὁ Ἀλέξανδρος στοὺς στρατηγούς του τὸ σχέδιο.του: —νὰ φτάσει μέχρι τὸ τέρμα τῆς ἄπω Ἀνατολῆς ,στὴν " ἑῶαν {=ἀνατολική} θάλατταν " καὶ —νὰ συγχωνεύσει τοὺς δυὸ πολιτισμοὺς ΚΑΙ ΛΑΟΥΣ ,Ἕλληνες και Ἀνατολίτες,ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ {" ὁμόνοιαν καὶ κοινωνίαν τῆς ἀρχῆς Μακεδόσι καὶ Πέρσαις"}. Ἡ ἔναρξη ὅλου αὐτοῦ τοῦ σχεδιασμοῦ ἔλαβε χώρα μὲ τὴν ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ποὺ ἐπέβαλε ὁ Ἀλέξανδρος γιὰ τὸ πρόσωπο του σύμφωνα μὲ τά περσικὰ ἔθιμα. ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ αὐτὸ ΗΤΑΝ ΠΟΥ ΞΕΧΕΙΛΙΣΕ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ τῆς ἀνοχῆς τῶν στρατηγῶν, οἱ ὁποῖοι ζητοῦσαν ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ ΜΟΙΡΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΥΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΑΦΥΡΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ. Τὀτε λοιπὸν ἐξ