Διαμαντῆς Κούτουλας

Καταρχὰς  τὸ βέβαιον εἶναι ὅτι ὁ Ἰησοῦς μιλοῦσε τὴν γλῶσσα τῶν Ἑβραίων τῆς ἐποχῆς Του ποὺ ἦταν τὰ ΑΡΑΜΑΪΚΑ καὶ αύτὸ φαίνεται σὲ πολλὰ  πρωτότυπα λόγια Του ποὺ σώθηκαν σὲ αύτὴν τὴν γλῶσσα, ὅπως τὸ ΤΑΛΙΘΑ ΚΟΥΜΙ (Μκ.5,41) ) τὸ ΕΦΦΑΘΑ (Μκ.7,34 ) , τὸ ΗΛΙ, ΗΛΙ ΛΑΜΑ ΣΑΒΑΧΘΑΝΙ ( Μτ.27,46) κλπ. Πρἐπει  ἐπίσης νὰ γνώριζε καὶ τὴν βιβλικὴ ΕΒΡΑΪΚΗ διότι διάβασε στὴν Συναγωγὴ τὴν περικοπὴ τοῦ ΗΣΑΪΑ ἀπὸ τὸ χειρόγραφο τοῦ ἑβραϊκοῦ βιβλικοῦ  πρωτοτὐπου  (Λκ.4,17). Τὸ ἂν γνώριζε καὶ μιλοῦσε τὴν ΕΛΛΗΝΙΚΗ δέν προκύπτει βεβαίως  ΑΜΕΣΑ ἀπὸ τὰ Εὐαγγέλια, ὠστόσο μπορεῖ νὰ τὸ συμπεράνει κάποιος  μέσῳ τῶν παρακάτω σχυρῶν ἐνδείξεων:  1) ὑπάρχουν λἐξεις στὸ κὴρυγμα τοῦ Ἰησοῦ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΡΑΜΑΪΚΟ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ, ὅπως: "ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ", "ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ" {=ἠθοποιοὶ οἱ φοροῦντες προσωπεῖα, δηλ.μάσκες , "ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ" {=νομικὸς συμπαραστάτης} κλπ 2) ὅταν ζήτησαν νὰ τὸν συναντήσουν ΕΛΛΗΝΕΣ (δηλ. ἐθνικῆς καταγωγῆς προσήλυτοι στὸν Ἰουδαϊσμό) ΔΕΝ ΖΗΤΗΣΕ ΔΙΕΡΜΗΝΕΑ, ἀλλὰ χαρακτήρισε τὴν συνάντηση ...

 Ὡς γνωστὸν τὰ Εὐαγγἐλια κυκλοφόρησαν ΑΝΩΝΥΜΩΣ καὶ στὶς ἀρχὲς τοῦ 2ου αἰ. ἀποδόθηκαν στοὺς γνωστοὺς τέσσερεις Εὐαγγελιστές*. Παρακάτω θὰ δείξω δύο περιπτώσεις ἀπὸ ἀντίστοιχα  ἐδάφια τοῦ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ καὶ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ γιὰ νὰ φανεῖ πῶς διαπιστώνουμε  σὲ ποιὰ γλῶσσα ΠΡΩΤΟΤΥΠΩΣ γράφτηκαν τὰ ἐν λόγῳ ἐδάφια. 1) γράφει τὸ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ἀναφερόμενο στὴν τὴρηση τῆς ἀργίας τοῦ Σαββἀτου  τὴν ρήση τοῦ Ἰησοῦ:  < τὸ σάββατον διὰ τὸν ἄνθρωπον ἐγένετο, οὐχ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ σάββατον, ὥστε κύριος ἐστιν ὁ υιὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ σαββάτου> {ΜΚ.2,27‒28}. Τὸ παραπἀνω ἀπόσπασμα δέν βγάζει νόημα στὰ ἑλληνικά δεδομένου ὅτι λἐξεις "ἄνθρωπος" καί "υιὸς ἀνθρώπου" στὰ ἑλληνικά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΩΝΥΜΕΣ  {ὁπότε  πῶς ἐξηγεῖται ὁ συμπερασματικὸς σύνδεσμος "ὥστε";}.  Ὅμως στὰ ΑΡΑΜΑΪΚΑ οἱ λἐξεις "ἄνθρωπος" καί "υιὸς ἀνθρώπου" εἶναι ΣΥΝΩΝΥΜΕΣ ἐκφραζόμενες μὲ τὴν  ΙΔΙΑ φράση  " BAR -ENASH" ποὺ σημαίνει καί "ἄνθρωπος" καί "υἱὸς ἀνθρώπου ".   Ἔτ...

Προφητεία τῶν Παπῶν ( Λατινικά : Prophetia Sancti Malachiae Archiepiscopi, de Summis Pontificibus) ὀνομάζεται μιὰ σειρὰ  112  λατινικῶν κωδικοποιημἐνων ὀνομάτων (πχ. "φῶς ἐξ οὐρανοῦ", "ἀγγελικὸς ποιμἐνας" κλπ)  τῶν 112 Παπῶν  τῆς Ἁγίας Ἕδρας, ξεκινῶντας ἀπὸ τὸν  Πάπα Κελεστῖνο Β’ (+1144).  Ὀ "προφητικός" κατάλογος ἐκδόθηκε γιὰ πρώτη φορά τὸ 1595 ἀπὸ τὸν Βενεδικτῖνο μοναχό Arnold Wyon   (καταγόμενο ἀπὸ τὶς Κάτω Χῶρες καὶ θανόντα στὴν Μάντοβα τῆς Ἰταλίας τὸ 1610)  στὸ βιβλίο του " Lignum Vitæ" {βλ.φωτό} ὁ ὁποῖος τὸν   απέδωσε   στὸν Ἅγιο Μαλαχία (Malachy)  Ἰρλανδὸ  Ἀρχιεπίσκοπο τοῦ Armagh κατὰ τὸν  12ο αἰῶνα.  Ἐπειδὴ μέχρι τὸ 1590  τὸ κείμενο φαίνεται νὰ γνωρίζει καλὰ τὴν σειρὰ τῶν Παπῶν ( ἀπὸ τὸν Κελεστῖνο Β’ καὶ ἐντεῦθεν) ,   ἐνῶ στὴν συνέχεια ἐπικρατεῖ  πλήρης ἀσάφεια ,  θεωρεῖται βεβαιο ὅτι τὸ ἔργο αὐτὸ γράφτηκε πρωτοτύπως τὸν 16ο αί. ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν μοναχὸ WYON  καὶ  ...