Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μαρτίου 28, 2021

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΓΕΝΙΤΣΑΡΩΝ

Εικόνα
Οἱ Γενὶτσαροι—ἡ λέξη Yeniçeri σημαίνει  "ΝΕΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ"—δημιουργήθηκαν τό 1362  ἐπὶ  ΜΟΥΡΑΤ Α' πάνω στὰ βυζαντινὰ πρότυπα τῶν "ΤΟΥΡΚΟΠΟΥΛΩΝ" (=ἐκχριστιανισμένων Τοὐρκων μισθοφόρων) τοῦ ΑΛΕΞΙΟΥ ΚΟΜΝΗΝΟΥ καὶ στὴν συνέχεια ἐξελίχτηκαν μέσῳ τοῦ ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑΤΟΣ Χριστιανόπαιδων στὴν κύρια δύναμη ,στήν ΕΛΙΤ τοῦ Ὀθωμανικοῦ Πεζικοῦ καὶ τῆς ΦΡΟΥΡΑΣ ΤΟΥ ΣΟΥΛΤΑΝΟΥ. Σὲ μιὰν ΑΠΟΛΥΤΑΡΧΙΑ ὅμως χωρὶς πολιτικοὺς φραγμοὺς στὴν Ἐξουσία τοῦ Μονάρχη οἱ κάθε λογῆς πραιτωριανοὶ μέλλουν νὰ παίξουν ρόλο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ τῆς Ἀπόλυτης Ἐξουσίας τοῦ Βασιλιᾶ·  ἔτσι καὶ οἱ στρατοπευδεύοντες στὴν Κων/πολη Γενίτσαροι σὺν τῷ χρόνῳ καὶ εἰδικῶς μὲ τὴν κατάργηση τοῦ Παιδομαζώματος,  λόγῳ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ,ἐξελίχθηκαν ἐν τέλει σὲ ὄργανο ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΟΥ ΣΟΥΛΤΑΝΟΥ.  Ἤδη μετὰ τὸ 1700 περίπου εἶχε γίνει ὁ γενιτσαρισμὸς κληρονομικὸ ἐπάγγελμα πολὺ προσοδοφόρο. Οἱ Γενίτσαροι μὲ τὶς μπλὲ στολὲς καὶ τὰ ψηλὰ λευκὰ τουρμπάνια (βλ.φωτο)  ἦταν χωρισμένοι σὲ 196 λόχους —ΟΡΝΤΑ—τῶν 100 άτόμων,ἐνῶ οἱ λόχοι 60‒63

ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ: Παναγιώτης & Νικόλαος Δοξαρᾶς

Εικόνα
Τὰ Ἑπτάνησα δὲν γνώρισαν Τούρκου πόδι κι ἐκεῖ ἄνθισε μεταξὺ  1600‒1700 μιὰ λαμπρὴ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ Ζωγραφικὴ ἡ ὁποία ἔχει σαφεῖς ἐπιρροὲς ΜΠΑΡΟΚ. Σημειώνω ὅτι στὴν Ἑλλάδα εἶχε ἤδη ξεκινήσει μιὰ μορφὴ ἀναγεννησιακῆς τέχνης , ἡ λεγόμενη ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΕΙΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ μὲ κύριο ἐκπρόσωπο τὸν Μ.ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ γύρω στὰ 1300 —βλ τὴν ἁγιογραφία "Ο ΑΝΑΠΕΣΩΝ ΙΗΣΟΥΣ"  { ΠΡΩΤΑΤΟ ΑΓ.ΟΡΟΥΣ} Μὲ τὴν Ὀθωμανικὴ κατάληψη ἐπῆλθε ΑΝΑΣΧΕΣΗ σὲ κάθε ἐξέλιξη τῆς Ἐκκλησιαστικῆς ζωγραφικῆς μὲ συνέπεια ἡ Ἑλλάδα ΝΑ ΜΗΝ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ. Ὅμως ἡ Βενετικὴ κατοχὴ στὰ Ἑπτάνησα καθὼς καὶ ἡ φυγὴ ΚΡΗΤΩΝ ζωγράφων μετὰ τὴν κατάληψη τῆς Κρήτης ἀπὸ τοὺς Τοὐρκους τὸ 1669 ,συνέβαλε στὴν ἀνάπτυξη τῆς ἑπτανησιακῆς ἁγιογραφίας καὶ τὸν ΑΠΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ποὺ παρέμενε ΚΑΘΗΛΩΜΕΝΗ στὸν συμβολισμὸ καὶ στὸν ἀντιρεαλιστικὸ της χαρακτῆρα. Κύριοι ἐκπρόσωποι καί ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ τοῦ ἑπτανησιακοῦ ἐκκλησιαστικοῦ μπαρὸκ εἶναι βεβαίως οἱ δύο ΔΟΞΑΡΑΔΕΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ καὶ ΝΙΚΟΛΑΟΣ , πατέρας καὶ γυιὸς, οἱ ὁποῖοι μὲ σαφήνεια καὶ ἐνά

ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΠΟΥ ΕΚΛΕΙΣΕ Ο ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΣ (529μΧ)

Εικόνα
 Ἡ πόλη τῶν Ἀθηνῶν δὲν γνώρισε μόνον κατὰ τὴν κλασσικὴ περιόδο πνευματικὴ ἀκμὴ, γενόμενη ἡ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥΠΟΛΗ τοῦ ἀρχαίου κόσμου, ἀλλὰ παρόμοια λάμψη κατεῖχε καὶ σὲ ἄλλες δύο  ἱστορικὲς περιόδους :  τὴν  ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ—ΡΩΜΑΪΚΗ καὶ τὴν ΠΡΩΤΟΒΥΖΑΝΤΙΝΗ. Εἰδικῶς κατὰ τὸν 1o-2ο αἰ.μΧ ἡ Ἀθήνα ἔλαβε τὴν μεγαλὐτερη αἴγλη της ,γενόμενη ἡ ἀγαπημένη πόλη  βασιλέων ἑλληνιστικῶν κρατῶν καὶ πόλεων (πχ ΑΤΤΑΛΟΣ) καθὼς καὶ Ρωμαίων αὐτοκρατόρων( πχ ΑΔΡΙΑΝΟΣ)  οἱ ὁποῖοι τὴν κόσμησαν μὲ τόσα κτήρια ,ὥστε δημιουργήθηκε ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΟΛΗ ἀνατολικὰ τῆς παλιᾶς Ἀθήνας τῶν κλασσικῶν χρόνων (βλ Πύλη Ἀδριανοῦ), ἠ λεγόμενη "ΡΩΜΑΪΚΗ ΑΓΟΡΑ".  Μάλιστα μὲ τὸν Μᾶρκο Αὐρήλιο,  οἱ Ρωμαῖοι αυτοκράτορες  ἄρχισαν  νὰ  χρηματοδοτοῦν ἐπισήμως ΤΙΣ ΕΔΡΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ {="θρόνος τῶν Ἀθηνῶν"}. Προηγουμένως τὴν ρητορικὴ ἐδρα (θρόνο) χρηματοδοτοῦσε ὁ δῆμος, ἀλλὰ τελικὰ λόγῳ τῆς οίκονομικῆς κρίσης  ποὺ παρουσιάστηκε στην αὐτοκρατορία ,ὀλες αυτὲς οἱ χρηματοδοτήσεις ἔπαυσαν  περὶ τὰ τέλη τοὺ 3ου αἰ.μΧ. Αὐτὴ τὴν Υ