Διαμαντῆς Κούτουλας

 Ὁ ὅρος FILIOQUE  πού σημαίνει <ΚΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΥΙΟΥ> {filius= υἱός /que=τε, καί} δέν βρίσκεται στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως πού συντάχτηκε τὸ 381μΧ στὴν Β' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΩΝ/ΠΟΛΗΣ {=ἐκ πατρὸς ἐκπορευόμενον}.  Τὸ FILIOQUE ἐμφανίστηκε  ἐπισήμως τὸ 447μΧ ἀπὸ τὸν Πάπα Λέοντα ὁ ὁποῖος ἁκολούθησε μιὰ λατινική παράδοση τονίζουσα τὴν θεότητα τοῦ Ἰησοῦ (ΟΜΟΟΥΣΙΟΝ) ἀπἐναντι στοὺς πολλοὺς ἀρειανιστὲς τῆς Δύσεως καθότι τὰ πολυπληθῆ γερμανικὰ φῦλα τῶν Γὀτθων εἶχαν προσηλυτιστεῖ στὸ ἀρειανικὸ δόγμα κυρίως.  ( Ἐξάλλου ἡ Ρώμη γνώρισε  τὸ Σύμβολο τοῦ 381 στὴν Δ' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ Σύνοδο τῆς Χαλκηδόνος τοῦ 451μΧ.)  Τό  FILIOQUE ὅμως παρἐμεινε στό λατινικὸ κείμενο (EX PATRE FILIOQUE PROCEDIT= ΕΚ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΕΚΠΟΡΕΥΟΜΕΝΟΝ) καὶ μετὰ τὸ 451 μέ συνέπεια τὸ ζήτημα αύτὸ ἀργότερα, νὰ  ἀποτελέσει  μεῖζον θεολογικὸ θέμα ἰδιαιτέρως μετά τὸ ΣΧΙΣΜΑ τοῦ 1054 καὶ νὰ παρουσιάζεται μέχρι σήμερα ὡς ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ διαφορὰ μεταξὺ Καθολικῶν καὶ Ὀρθοδόξων,  παρόλες τὶς ΑΤΥΧΕΙΣ προσπάθειες  συμβιβασμοῦ τῆς ἙΝΩΤ

     Τὰ περὶ ἀνθρωπογόνου Ἑλλάδος κλπ ἀποτελοῦν ἐδάφιο τοῦ Ἰουδαίου φιλοσόφου  ΦΙΛΩΝΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ ἀπὸ τὸ ἔργο του <ΠΕΡΙ ΠΡΟΝΟΙΑΣ> ὅπως τὸ διασώζει στὴν <ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ> ὁ ἐκκλησιαστικὸς συγγραφέας ΕΥΣΕΒΙΟΣ. Μεταφράζω  τὸ ἐδάφιο τῆς φωτό· <Διότι μόνο ἡ Ἑλλάδα  δημιουργεῖ ἀληθινοὺς ἀνθρώπους, ἀποδεδειγμἐνα οὐράνιο φυτό καὶ Θεοῦ βλαστάρι, ἐπειδὴ γέννησε  τὴν λογικὴ μὲ τὴν ὁποία κατακτᾶται ἡ γνώση>  {=μόνη γὰρ ἡ Ἑλλὰς ἀψευδῶς ἀνθρωπογονεῖ, φυτὸν οὐράνιον καὶ βλάστημα θεῖον ἠκριβωμένον, λογισμὸν ἀποτίκτουσα οἰκειούμενον ἐπιστήμῃ} _____ ΥΓ. Τὰ γραφόμενα καὶ πολλάκις ἀναπαραγόμενα, περὶ τοῦ χωρίου αύτοῦ  ὡς ΔΗΘΕΝ  ἐδαφίου τοῦ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ εἶναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΑ (δὲν ὑπάρχει τὸ ἐδάφιο αύτὸ σὲ ΚΑΝΕΝΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ἢ ΚΩΔΙΚΑ τοῦ Δ’ Εὐαγγελίου)  ἐνῶ τὰ συμφραζόμενα στὸ κείμενο  τοῦ ΦΙΛΩΝΟΣ ἀναφέρονται στὴν παρατηρούμενη ὑλικὴ πενία τῆς Ἑλλάδος σὲ σχέση μὲ τὸν ὑλικὸ πλοῦτο ἄλλων βαρβἀρων χωρῶν.  Καὶ στὸ κείμενο, τὴν σοφία τῶν Ἑλλήνων ἀποδίδει ὁ Φίλων στὴν ὀλιγάρκεια τους