Πῶς ἡ Γαλλικὴ Ἐπανάσταση ἔπνιξε στὸ αἷμα τὰ παιδιά της..
Ἡ Γαλλία βρίσκονταν τὸ 1789 στὰ ὅρια τῆς ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ἐξαιτίας τῆς συμμετοχῆς της στὸν Πόλεμο τῆς Ἀμερικανικῆς Ἀνεξαρτησίας ὑπὲρ τῶν Ἀποίκων . Ἐξάλλου συνεχόμενες χρονιὲς σιτοδείας λόγῳ καιρικῶν συνθηκῶν εἶχαν ὁδηγήσει τὴν χώρα σὲ ἔλλειψη ψωμιοῦ. Γιὰ τὴν ἐπίλυση τῶν οἰκονομικῶν προβλημάτων ὁ βασιλιᾶς Λουδοβῖκος 16ος συγκάλεσε, κατὰ προτροπὴ τοῦ ὑπουργοῦ ΝΕΚΕΡ, τοὺς Ἀντιπροσώπους τῶν ΤΡΙΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΤΑΞΕΩΝ (Εὐγενεῖς—Κλῆρος—Τρίτη Τάξη) στὶς Βερσαλλίες τὴν 5η ΜΑΪΟΥ 1789. Η ΣΥΓΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ (5-5-1789) Ἐκεῖ ὑπῆρξε διάσταση ἀπόψεων γιὰ τὸν τρόπο ψηφοφορίας· ἡ Τρίτη Τάξη πρότεινε ψῆφο κατὰ ἄτομο γιατὶ εἶχε τὴν πλειοψηφία μαζί μὲ κάποιους κληρικοὺς καὶ εὐγενεῖς ποὺ τὴν ὑποστήριζαν, ἐνῶ οἱ ἄλλες δύο Τάξεις προτιμοῦσαν τὴν ψῆφο κατὰ Τάξη (κατ'ἀναλογίαν τῆς ΛΟΧΙΤΙΔΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ἀρχαίας ΡΩΜΗΣ). Ἡ Τρίτη Τάξη ἀποσύρθηκε στὸ χῶρο τῆς Αἴθουσας ΤΕΝΙΣ τῶν Ἀνακτόρων (20‒6‒1789) καὶ ἀνακηρυχθεῖσα ὡς ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ἔδωσε τὸν ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΣΦΑΙΡΙΣΤΗΡΙΟΥ: Νὰ μὴν ἀπ