Πῶς ἡ Γαλλικὴ Ἐπανάσταση ἔπνιξε στὸ αἷμα τὰ παιδιά της..

Ἡ Γαλλία βρίσκονταν τὸ 1789 στὰ ὅρια τῆς ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ἐξαιτίας τῆς συμμετοχῆς της στὸν Πόλεμο τῆς Ἀμερικανικῆς Ἀνεξαρτησίας ὑπὲρ τῶν Ἀποίκων . Ἐξάλλου συνεχόμενες χρονιὲς σιτοδείας λόγῳ καιρικῶν συνθηκῶν εἶχαν ὁδηγήσει τὴν χώρα σὲ ἔλλειψη ψωμιοῦ. Γιὰ τὴν ἐπίλυση τῶν οἰκονομικῶν προβλημάτων ὁ βασιλιᾶς Λουδοβῖκος 16ος συγκάλεσε, κατὰ προτροπὴ τοῦ ὑπουργοῦ ΝΕΚΕΡ, τοὺς Ἀντιπροσώπους τῶν ΤΡΙΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΤΑΞΕΩΝ (Εὐγενεῖς—Κλῆρος—Τρίτη Τάξη) στὶς Βερσαλλίες τὴν 5η ΜΑΪΟΥ 1789.

Η ΣΥΓΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ

(5-5-1789)

Ἐκεῖ ὑπῆρξε διάσταση ἀπόψεων γιὰ τὸν τρόπο ψηφοφορίας·

ἡ Τρίτη Τάξη πρότεινε ψῆφο κατὰ ἄτομο γιατὶ εἶχε τὴν πλειοψηφία μαζί μὲ κάποιους κληρικοὺς καὶ εὐγενεῖς ποὺ τὴν ὑποστήριζαν, ἐνῶ οἱ ἄλλες δύο Τάξεις προτιμοῦσαν τὴν ψῆφο κατὰ Τάξη (κατ'ἀναλογίαν τῆς ΛΟΧΙΤΙΔΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ἀρχαίας ΡΩΜΗΣ).

Ἡ Τρίτη Τάξη ἀποσύρθηκε στὸ χῶρο τῆς Αἴθουσας ΤΕΝΙΣ τῶν Ἀνακτόρων (20‒6‒1789) καὶ ἀνακηρυχθεῖσα ὡς ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ἔδωσε τὸν ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΣΦΑΙΡΙΣΤΗΡΙΟΥ:

Νὰ μὴν ἀποχωρήσει ἄν δὲν δώσει ΣΥΝΤΑΓΜΑ στὴν Γαλλία ,

ἐνῶ ὁ βασιλιᾶς κάλεσε ΜΙΣΘΟΦΟΡΙΚΑ στρατεύματα ΑΠΟ ΕΛΒΕΤΟΥΣ γιὰ τὴν ἐπιβολὴ τῆς τάξεως στὶς Βερσαλλίες.

ΟΡΚΟΣ ΣΦΑΙΡΙΣΤΗΡΙΟΥ

(20-6-1789)

(ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΓΑΛΛΙΑΣ)

Ὅταν αὐτὸ μαθεύτηκε στὸ Παρίσι τὰ πλήθη ξεσηκώθηκαν, ἐπιτέθηκαν σὲ ὁπλοπωλεῖα , ἔκλεψαν ὅπλα καὶ ἐπιτέθηκαν στό ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΗΣ ΒΑΣΤΙΛΛΗΣ , στὸ ἀνατολικὸ Παρίσι, γιὰ τὴν ἐξασφάλιση μπαρουτιοῦ.

Ἡ Βαστίλλη κατελήφθη τὴν 14η ΙΟΥΛΙΟΥ 1789 ὅταν τμῆμα Στρατοῦ ΕΘΝΟΦΥΛΑΚΩΝ ποὺ ἔφτασε ἐκεῖ ΕΝΩΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ποὺ εἰσἐβαλλε στὸ Φρούριο. Ἡ μισητὴ φυλακὴ μὲ τοὺς 7 ΠΟΙΝΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ἰσοπεδώθηκε

—στὴν σημερινὴ πλατεῖα μόνο.ἕνας κίονας ὑπάρχει εἰς ἀνάμνηση τοῦ γεγονότος—

καὶ ἡ φρουρὰ ,32 ἀτόμων ΚΑΤΑΚΡΕΟΥΡΓΗΘΗΚΕ.

Πτώση Βαστίλλης

(14 ΙΟΥΛΙΟΥ 1789)

Ὁ Λουδοβῖκος ἀπεδέχθη τὰ τετελεσμένα, μετσφἐρθηκε ἀργότερα στὸ Παρίσι στὰ ΑΝΑΚΤΟΡΑ ΤΟΥ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΥ —δυτικὰ τοῦ Λούβρου —καὶ ἡ Γαλλία ἔγινε ΒΑΣΙΛΕΥΟΜΕΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, μὲ κυρίαρχη προσωπικότητα τὸν ἥρωα στρατηγὸ τῆς Ἀμερικανικῆς Ἐπανάστασης ΖΙΛΜΠΕΡ ΝΤΕ ΛΑΦΑΓΙΕΤ,

ἀπὸ τὸν ὁποῖο ἀναγνώστηκε στὶς Βερσαλλίες ἡ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ποὺ καταργοῦσε τὰ φεουδαρχικὰ προνόμια καὶ ἀναγνώριζε τὴν ΙΣΟΤΗΤΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΟΥ ΓΑΛΛΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ (26‒ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ—1789).

Στὸν Λαφαγιὲτ ἀποδίδεται καὶ ὁ σχεδιασμὸς τῆς τρίχρωμης ἐπαναστατικῆς γαλλικῆς σημαίας·

στὰ δύο χρώματα τῆς πόλης τοῦ Παρισιοῦ (μπλέ—κόκκινο) πρόσθεσε τὸ λευκὸ τοῦ θρόνου τῶν Βουρβώνων.

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΗ

Λαφαγιέτ (26-8-1789)

Τὴν ἑπόμενη χρονιὰ τὰ πράγματα ἄν καὶ πολιτικῶς βελτιώθηκαν ,οἰκονομικῶς δὲν καλυτέρρευσαν ,ἀλλὰ ἐπιπλέον χειροτέρεψαν ὅταν ὁ βασιλιᾶς προσπάθησε νὰ δραπευτέσει στὸ ἐξωτερικὸ οἰκογενειακῶς (22‒ΙΟΥΝΙΟΥ‒1791)

ἐνῶ στὸ Παρίσι εἶχαν ξεκινήσει οἱ διώξεις καὶ οἱ προπηλακισμοὶ κληρικῶν οἱ ὁποῖοι κατ'ἐντολὴν τῆς Ἁγίας Ἕδρας ,ἁρνοῦντο νὰ ὑπογράψουν ὑπακοὴ στὸ Σύνταγμα.

Ὁ Λουδοβῖκος ἀναγνωρισθεὶς ἀπό τὴν προσωπογραφία ἑνὸς νομίσματος ποὺ ἔδωσε σὲ κάποιον γιὰ μιὰ πληροφορία

συνελήφθη στὸ ΒΑΡΕΝ καὶ ἐπέστρεψε μαζί μὲ τὴν οἰκογένεια του στὸν Κεραμεικό,ἐνῶ ὁ Λαφαγιὲτ γιὰ νὰ κατευνάσει τὰ πλήθη ἔκαμε λόγο δῆθεν γιὰ..ἀπαγωγὴ τοῦ βασιλιᾱ.

Ἐν τῷ μεταξὺ οἱ εὐρωπαϊκὲς αὐλὲς ἐπιτέθηκαν στὴν Γαλλία καὶ ὁ Λουδοβῖκος ἀναγκάστηκε στὶς 20‒ΑΠΡΙΛΙΟΥ—1792 νὰ κηρύξει τὸν πόλεμο κατὰ Πρώσσων καὶ Αὐστριακῶν.

Ὅμως τὸ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΜΠΡΑΝΟΥΣΒΑΪΚ (25/7/1792)

ποὺ ἀπειλοῦσε μὲ κατοχὴ καὶ ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ τοὺς Παρισιάνους ἄν πείραζαν τὸ βασιλικὸ ζεῦγος

—ὁ λαὸς μισοῦσε τὴν ΑΥΣΤΡΙΑΚΗ Μαρία Ἀντουανέττα ΕΠΕΙΔΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΗΤΑΝ ΑΥΣΤΡΙΑΚΗ καὶ τὴν προπηλάκιζε ἀνοικτὰ , ἐνῶ συχνὰ πλήθη "ἀβράκωτων" * εἰσέβαλλαν στὰ ΕΛΛΙΠΩΣ ΦΥΛΑΣΣΟΜΕΝΑ ΑΝΑΚΤΟΡΑ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΥ—

τὸ μανιφέστο αὐτὸ λοιπὸν, ἐξόργισε τὰ πλήθη καὶ ἔδωσε τὴν εὐκαιρία στὸν ΔΑΝΤΩΝ

καὶ τὴν ΛΕΣΧΗ ** ΤΩΝ ΚΟΡΝΤΕΛΙΕ νὰ ἀντιταχθοῦν στὴν πολιτικὴ Λαφαγιὲτ τῆς Συνταγματικῆς Μοναρχίας καὶ νὰ προτείνουν πολὶτευμα ΑΒΑΣΙΛΕΥΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ μὲ τὸ ἐπιχεἰρημα ὅτι ὅσο ὑπάρχει βασιλιᾶς ἡ Ἐπανάσταση θὰ σαμποτάρεται.

Στὶς 6‒ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ—1792 ὁ ΔΑΝΤΩΝ μὲ τὴν δύναμη τῶν ΕΘΝΟΦΥΛΑΚΩΝ ΤΗΣ ΜΑΣΣΑΛΙΑΣ ποὺ εἶχαν ἔρθει στὸ Παρίσι γιὰ βοήθεια κατά τῶν Πρώσσων καὶ Αὐστριακῶν —ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΜΑΣΣΑΛΙΩΤΙΔΑ—καταλαμβάνει ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΑ τὸ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ (ὅπου ἕδρευε ἡ ΚΟΜΜΟΥΝΑ δηλ.τὸ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ) καὶ κατόπιν εἰσβάλλει στὰ Ἀνάκτορα τοῦ Κεραμεικοῦ, ἐνῶ ἡ βασιλικὴ.οἰκογένεια ζητᾶ ἄσυλο στὴν Ἐθνοσυνέλευση ·

ἐν τέλει ὃμως οἱ βασιλεῖς συλλαμβάνονται, φυλακίζονται ΚΑΙ ΣΤΙΣ 22/9/1792 ΑΝΑΚΗΡΥΣΣΕΤΑΙ Η ΑΒΑΣΙΛΕΥΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ἐνῶ ταυτόχρονα ἄρχισε ἕνα ὄργιο σφαγῶν φιλομοναρχικῶν .

Ἀλαφιασμένα πλήθη "ἀβράκωτων" μπαίνουν στὶς φυλακὲς καὶ κατασφάζουν μὲ ίδιαίτερη ἀγριότητα φυλακισμένους μοναρχικοὺς ΣΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ καθόσον ὅσοι εὐγενεῖς δὲν εἶχαν προλάβει νὰ διαφύγουν στὸ ἐξωτερικὸ ,εἶχαν ἤδη κατακρεουργηθεῖ ἀπὸ τὸν ὄχλο τῶν "Ἀβράκωτων"..

Ἀλλάζει τὸ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ, καταργοῦνται οἱ ἐβδομάδες, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΚΗ , οἱ μῆνες χωρίζονται σὲ τρεῖς ΔΕΚΑΔΕΣ

καὶ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ ΟΙ ΣΦΑΓΕΣ ΑΝΤΙΦΡΟΝΟΥΝΤΩΝ φιλοβασιλικῶν καὶ θρησκευομένων ΩΣ ΠΡΟΔΟΤΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ.

Η ΛΑΙΜΗΤΟΜΟΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ..

Πρὀκειται γιὰ τὴν πρώτη περίοδο τρομοκρατίας τοῦ ΔΑΝΤΩΝ (ποὺ θέριεψε μετὰ τὴν νίκη τῶν Γάλλων κατὰ τῶν Πρώσσων στὸ ΒΑΛΜΥ—20/9/1792) καὶ ὁ ὁποῖος συνεχῶς διακήρυττε ὅτι ὅσο ζεῑ ὁ Λουδοβῖκος ,ἡ Ἐπανάσταση κινδυνεύει.

ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΟΥ ΔΑΝΤΩΝ

(9-8-1792)

Τελικὰ μὲ ΣΤΗΜΕΝΕΣ ΔΙΚΕΣ ὁδηγοῦνται στὴν λαιμητόμο

—ὅργανο ποὺ δημιούργησε ὁ γιατρὸς ΓΚΙΛΟΤΕΝ γιὰ νὰ φέρει τὴν ΙΣΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΘΑΝΑΤΙΚΩΝ ΕΚΤΕΛΕΣΕΩΝ, ὅπως ἔλεγε..—

καὶ ὁ Λουδοβῑκος (21‒ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ—1793) καὶ ἀργὀτερα μὲ μιὰ ἰδιαιτέρως ΑΘΛΙΑ ΔΙΚΗ

( ὅπου.κατηγορήθηκε ἀκόμη καὶ γιὰ δῆθεν ..αἰμομιξία μὲ τὸν μικρὸ γυιό της ) , καρατομήθηκε ἡ Μαρία Ἀντουανέττα ,

ἐνῶ τὰ πλήθη ἀλάλαξαν ,στὴν Πλατεῖα Ἐπαναστάσεως , σημερινὴ ΠΛΑΤΕΙΑ ΟΜΟΝΟΙΑΣ (Place de Concorde).

Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ 16ου

(21-1-1793)

Οἱ σφαγὲς συνεχίστηκαν μὲ ἀγριότητα

—ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΘΩΩΝ ΚΑΤΕΣΦΑΓΗΣΑΝ ΣΕ ΟΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΓΗΝ ΥΠΟΨΙΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ

ΦΙΛΟΒΑΣΙΛΙΚΟΙ—

ἐνῶ ἡ ἐφημερίδα "Ο ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ" τοῦ γιατροῦ ΜΑΡΑ καθημερινῶς ἐπιζητοῦσε νέο αἷμα ἀντεπαναστατῶν ὀπαδῶν τῆς Βασιλευομένης Δημοκρατίας.

Στὶς ἑπαρχίες οἱ σφαγὲς ὁδήγησαν σέ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ἐπειδὴ οἱ ἐπαρχιῶτες ἦταν φιλοβασιλικοί καὶ θεωροῦσαν ἀκραίους σφαγεῖς τοὺς Παρισιάνους.

Μιὰ νεαρὴ κοπέλα ἡ ΣΑΡΛΟΤ ΚΟΡΝΤΑΙ ἀπηυδήσασα μὲ τὶς κραυγὲς τῆς φυλλάδας τοῦ ΜΑΡΑ τὸν φόνευσε στὸ λουτρό του (13-7-1793)

ὅπου περνοῦσε πολλὲς ὧρες τῆς ἡμέρας ἐξαιτίας μιᾶς δερματικῆς νόσου ποὺ ἀπἐκτησε, ὅπως ἔλεγε, ὅταν κρύφτηκε στοὺς ὑπονόμους τοῦ Παρισιοῦ γιὰ νὰ ἀποφύγει τὶς δυνάμεις Ἀσφαλείας τοῦ Λαφαγιὲτ ποὺ τὸν κυνηγοῦσαν..

Ἡ Κορνταὶ παραδόθηκε στὶς ἀρχὲς καὶ ὁδηγήθηκε στὴν λαιμητόμο·

στὴν δίκη ὅταν ρωτήθηκε τί ἐπεδίωκε μὲ τὸν φόνο αὐτὴ μιὰ νεαρὴ ἐπαρχιωτοποὺλα, ἀπάντησε: "ΓΑΛΗΝΗ ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ".

Ὁ Μαρὰ βεβαίως ἡρωοποιήθηκε καὶ ἡ σκηνὴ τοῦ θανάτου του στὸ λουτρὸ

ἀποθανατίστηκε στὸν παρακάτω πίνακα

τοῦ ΝΤΑΒΙΝΤ.

Ο ΦΟΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΡΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΑΡΛΟΤ ΚΟΡΝΤΑΙ

(13-7-1793)

Ὅμως καὶ ὁ Δαντὼν ὁ πατέρας τῆς Ἀβασίλευτης Respublic βρῆκε παρόμοιο τὲλος σάν αὐτὸ ποὺ ἑτοίμασε ὁ ἴδιος στὸν Λουδοβῖκο·

στὶς 5 — ΑΠΡΙΛΙΟΥ—1794 ὁδηγήθηκε στὴν λαιμητόμο ἀπὸ τὸν ἀρχηγὸ τῆς Λέσχης τῶν ΙΑΚΩΒΙΝΩΝ τὸν αἰμοδιψῆ Ροβεσπιέρο.

Αἰτία ἦταν ἡ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΝΤΙΠΑΛΟΤΗΤΑ μεταξὺ τῶν δύο ἀνδρῶν καὶ τὸ ὅτι ὁ Δαντὼν ἐπιδίωκε πιὰ τὸ σταμάτημα πιὰ τῶν σφαγῶν. Στὴν ἐπίσης ΣΤΗΜΕΝΗ ΔΙΚΗ του, ὁ Δαντὼν ἔβγαλε ἕναν λόγο ποὺ συγκλόνισε ἁπαριθμῶντας τὰ καλὰ ἔργα τῆς Ἐπανάστασης καὶ κυρίως τὴν ΙΣΟΤΗΤΑ, λέγοντας στὸ τέλος "ΔΕΝ ΖΗΣΑΜΕ ΕΠΙ ΜΑΤΑΙΩ".

Στὴν λαιμητόμο ζήτησε ἀπὸ τὸν δήμιο νὰ δείξει τὸ κομμένο του κεφάλι στὰ πλήθη γιὰ νὰ τὸν θυμοῦνται—ὅπερ καὶ ἐγένετο.

ΔΙΚΗ & ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΔΑΝΤΩΝ

(5-4-1794)

Ἀλλὰ καὶ ὁ ΡΟΒΕΣΠΙΕΡΟΣ

—ποὺ κυβερνοῦσε μὲ τὸ ρητό

"Η ΑΡΕΤΗ ΘΕΛΕΙ ΤΡΟΜΟ, ΓΙΑΤΙ ΧΩΡΙΣ ΤΡΟΜΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΣΧΥΡΗ" — εἶχε ἴδιο τὲλος.

Φοβήθηκαν οἱ δικοὶ του, γιὰ τὸ ποιοὺς εἶχε προγράψει ὡς ἐχθροὺς τῆς Ἐπανάστασης στὸ χαρτὶ ποὺ ἐδειξε στὴν Συνέλευση καὶ τὸν κυνήγησαν.

Αὐτὸς τότε κατέφυγε μέ ὀπαδοὺς του στὸ Δημαρχεῖο·

ἐκεῖ πολιορκήθηκε ἀπὸ ἐθνοφύλακες ποὺ ἔστειλε ἡ Συνέλευση , καὶ.προσπάθησε νὰ αὐτοκτονήσει ἀλλά τραυματίστηκε σπάζοντας τὸ σαγόνι του.

Ἔτσι μὲ σπασμένο σαγόνι ὁδηγήθηκε στὶς 28‒ΙΟΥΛΙΟΥ—1794 στὴν λαιμητόμο μαζὶ μὲ τοὺς συντρόφους του καὶ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ἔλαβε τέλος ἡ περίοδος τῆς ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΡΟΒΕΣΠΙΕΡΟΥ

(28-7-1794)

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΙΧΕ ΠΝΙΞΕΙ ΣΤΟ ΑΙΜΑ

ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ.

Ως ἐπιμύθιο.σὲ ὅλα τοῦτα σημειώνω τὰ ἑξῆς:

—ἡ πρώτη περίοδος ΛΑΦΑΓΙΕΤ ἦταν η φωτεινὴ πλευρὰ τῆς ἐπανάστασης μὲ τὴν περίφημη Διακήρυξη τῶν Δικαιωμάτων τοῦ Πολἰτη ΠΟΥ ΕΜΠΝΕΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

—ἡ καρατόμηση τοῦ βασιλιᾶ δὲν ἦταν ἀναγκαῖα καθότι ὁ Λουδοβῖκος εἶχε οἰκείᾳ βουλήσει τὸ 1790 ἀποδεχθεῖ τὸ Σύνταγμα ἀκολουθῶντας τὸ ΑΓΓΛΙΚΟ προηγούμενο, συνειδητοποιῶντας ὁτι ἠ φεουδαρχία εἶχε πιὰ περάσει ἀνεπιστρεπτί, ὅπως φαίνεται ἀπό τὴν ἰδιωτικὴ ἀλληλογραφία του.

Εἶχαν δίκιο ὁ Λαφαγιὲτ κι ὁ Μιραμπὼ ποὺ πίστευαν ὅτι ὁ βασιλιᾶς χρειαζόταν γιὰ νὰ ἑδραιωθεῖ ἡ Ἐπανάσταση καὶ γιὰ νὰ μὴν ἐκπέσει σὲ ἀναρχία καὶ τρομοκρατία,

ὅπως καὶ ἔγινε.

—τὸ ΠΛΗΘΟΣ εἶναι ἀνεξέλεγκτο καὶ πάντα ὁδηγεῖ σὲ ΑΚΡΑΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ποὺ δύσκολα κατόπιν συμμαζεὐονται

—χωρὶς τὴν σύμπραξη ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ δυνάμεων τίποτα δὲν θὰ ἦταν ἐφικτό κατὰ τὴν Ἐπανάσταση ,καθόσον ὁ παρισινὸς ὄχλος ἄν καὶ ὁπλισμένος ἦταν ασὐντακτος .

Ὅλα τὰ γεγονότα, ἀπὸ τὴν Βαστίλλη μέχρι τὴν κατάληψη Κεραμεικοῦ ἀπό τὸν Δαντὼν,

ΕΓΙΝΑΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ.

Τέλος , οἱ Ἰδέες τῆς Γαλλικῆς Διακήρυξης τοῦ Λαφαγιέτ—προϊόν τοῦ γαλλικοῦ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ —καὶ ἡ ἴδια ἡ Γαλλικὴ Ἐπανάσταση ἀποτέλεσε τὸ πρότυπο ΟΛΩΝ τῶν μετέπειτα Ἐπαναστάσεων.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ:

ΗΤΑΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΙΜΑ

ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΑΘΩΩΝ

ΓΙΑ ΝΑ ΕΔΡΑΙΩΘΕΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ;

____________

* ΑΒΡΑΚΩΤΟΙ ὀνόμαστηκαν οἱ λαϊκοὶ ἐπαγγελματίες οἱ ὁποῖοι δὲν φοροῦσαν τὶς "βράκες" ὡς τὰ γόνατα τῶν εὐγενῶν, ἀλλὰ φοροῦσαν παντελόνια καὶ ἀποτελοῦσαν τοὺς ..."ἀναρχοαυτόνομους" τῆς ἐποχῆς.

_________

** ΛΕΣΧΕΣ ἦταν χῶροι πολιτικῶν συγκεντρώσεων σὲ ναοὺς ἐγκαταλελειμένων μοναστηριῶν (ΑΓ.ΙΑΚΩΒΟΥ— ΑΓ.ΦΡΑΣΚΙΣΚΟΥ) ἀπ’ὅπου πῆραν καὶ τὴν ὀνομασία τους (ΙΑΚΩΒΙΝΟΙ—ΚΟΡΝΤΕΛΙΕ).

Ἀπὸ μία ἄποψη ἦταν πρόδρομοι τῶν σημ.κομμάτων.

_________________

ΧΑΡΤΗΣ ΠΑΡΙΣΙΟΥ