Σὲ θυμᾶμαι πάντα μὲ τὴν κορῶνα στὸ κεφάλι..
12 ΔΕΚ 2010 ἔφυγες, ἀλλὰ θυμᾶμαι τὰ πάντα: ὅταν μὲ κουβάλησες ἀγκαλιὰ ἀπὸ τὸν Πειραιᾶ τὸ 1965 πού ἀρρώστησα , ὅταν μὲ κοίμιζες μὲ παραμύθια, ὅταν μὲ πήγαινες στὶς κούνιες στὴν Ταραντἐλα τοῦ Ν.Φαλήρου ἢ στὸν καραγκιόζη στὴν παραλία Μοσχάτου τὸ 1966 δίπλα ἀπὸ τὸ κἐντρο πού τραγουδοῦσε ὁ Καζαντζίδης ποὺ ἀγαποῦσες.. Τὰ θυμᾶμαι ὅλα—ΔΥΟ ΠΟΡΤΕΣ ΕΧΕΙ Η ΖΩΗ...