Ὁ Διάλογος Ἀθηναίων‒Μηλίων: ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΝ ΤΟΥ ΙΣΧΥΡΟΥ (Θουκυδὶδης, 5ο βιβλ).
Ἡ Μῆλος ἐπέμενε νὰ μείνει οὐδέτερη στὸν Πελοποννησιακὸ Πόλεμο, ὡς ΦΙΛΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ, ἀλλὰ οἱ Ἀθηναῖοι τὸν Μάρτιο τοῦ 416πΧ ἀπἀντησαν ὠς ἑξῆς στὸ αἴτημα αύτὸ τῶν Μηλίων : < οὐ γάρ τοσοῦτον ἡμᾶς βλάπτει ἡ ἔχθρα ὑμῶν ὅσον ἡ φιλία μὲν ἀσθενείας τὸ δὲ μῖσος δυνάμεως παράδειγμα τοῖς ἀρχομένοις δηλούμενον.."[ Ε,95 ]. [ Μετάφραση : Η ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ ΜΑΣ ΒΛΑΠΤΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΧΘΡΑ ΣΑΣ, γιιατὶ στὰ μάτια τῶν ΥΠΗΚΟΩΝ μας ἡ ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΔΕΙΓΜΑ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ, ἐνῶ τὸ ΜΙΣΟΣ ΣΑΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΜΑΣ]. {Δηλ.μέ ἁπλᾶ λόγια· ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΜΙΣΕΙΤΕ, ΟΧΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΤΕ, ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΙΣΧΥΡΟΙ !! } Στὴν ἀπάντηση τους οἱ Μηλιοι ἐπικαλέστηκαν τὴν ΘΕΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ἀλλὰ τότε οἱ Ἀθηναῖοι τοὺς ἀποστόμωσαν ἐπικαλούμενοι καὶ αὐτοὶ τὸ ΦΥΣΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ,λἐγοντας· < ἡγούμεθα γάρ τό τε θεῖον δόξῃ τὸ ἀνθρώπειόν τε σαφῶς διὰ παντὸς ὑπὸ φύσεως ἀναγκαίας οὗ κρατῇ ἄρχειν· καί ἡμεῖς οὒτε...