Διαμαντῆς Κούτουλας

Γράφει τὸ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ : < ἦσαν δέ τινες Ἕλληνες ἐκ τῶν ἀναβαινόντων ἵνα προσκυνήσωσιν ἑν τῇ ἑορτῇ . οὓτοι οὖν προσῆλθον Φιλίππῳ...καὶ ἠρώτων αύτὸν λέγοντες ·κύριε θέλομεν τὸν Ἰησοῦν ἰδεῖν... Ὀ δὲ Ἰησοῦς ἀπεκρίνατο ..λέγων· ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου..>{ΙΩ.12, 20‒23}. [ Μεταφράζω :  ἦταν καὶ κάποιοι Ἕλληνες ἀνάμεσα σὲ αὐτοὺς ποὺ ἀνέβηκαν νὰ προσκυνήσουν στὸν Ναὸ τῆς Ἱερουσαλὴμ κατὰ τὴν ἑορτή τοῦ Πάσχα καὶ άφοῦ πῆγαν στὸν Φίλιππο τὸν  παρακάλεσαν νὰ δοῦν τὸν Ἰησοῦ.  (Ὅταν ὁ Φίλιππος κι ὁ Ἀνδρέας πληροφόρησαν τὸν Ἰησοῦ περὶ αύτοῦ τοῦ αἰτήματος τῶν Ἑλλήνων)  Ἐκεῖνος ἀπάντησε λέγοντας· ἦρθε ἡ ὥρα νὰ δοξαστεῖ ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου]. Καταρχὰς νά διευκρινίσω, φιλολογικῶς καὶ ἱστορικῶς,. ὅτι στὴν παροῦσα συνάφεια  ἡ λἐξη " ΕΛΛΗΝΕΣ " σημαίνει τοὺς ἐκ  ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ  Ἐθνικοὺς ποὺ εἶχαν ΜΕΤΑΣΤΡΑΦΕΙ ὡς ΠΡΟΣΗΛΥΤΟΙ στὸν Ἰουδαϊσμό (γι αὐτὸ ἄλλωστε καὶ  ἀνἐβηκαν στὸν Ναὸ τῆς Ἱερουσαλὴμ γιὰ νὰ προσκυνήσουν γιὰ τὸ Πάσχα).  Ἂν ἦταν ἑλληνόφων...

Τό "Εὐαγγέλιο τοῦ Πέτρου"  ἀνακαλύφτηκε  τὸ 1886 ἀπὸ τὸν Γάλλο ἀρχαιολόγο Urbain Bouriant στὴν  σημερινὴ  αἰγυπτιακὴ πόλη Akhmim 97 km  βόρεια τοῦ Nag Hammadi .Τὸ χειρόγραφο ( ποὺ ἀνήκει στὸν 8ο αἰῶνα)   εἶχε ταφεῖ μὲ σεβασμό μαζί μὲ ἕναν Αἰγύπτιο μοναχὸ καὶ περιέχει σὲ ἀποσπασματικὴ μορφή τὸ Πάθος τοῦ Χριστοῦ  (γιὰ τὸ ὁποῖο ἐνοχοποιεῖ τὸν Ἡρώδη Ἀντύπα κι ὄχι στὸν Πιλᾶτο...) ἐνῶ εἶναι τὸ πρῶτο ἀπόκρυφο Εὐαγγἐλιο ποὺ ἔφερε στὸ φῶς ἡ ἀρχαιολογικὴ σκαπἀνη.  Τὸ πρωτότυπο ἀνάγεται στὸν 2ο αἰ. (ἀποκαλεῖ γιὰ πρώτη φορά, τὴν πρώτη ἡμέρα τῆς ἑβδομάδος  ΚΥΡΙΑΚΗ)  ἔχει σφόδρα ἀντιεβραϊκὸ πνεῦμα , γνωρίζει καὶ ἀναπαράγει τὰ Κανονικὰ Εὐαγγέλια , ἐνῶ ἔχει παρουσιάζει μερικὲς  γνωστικίζουσες παρεμβάσεις τοῦ πρώιμου  ΔΟΚΗΤΙΣΜΟΥ: πχ. γράφει ὅτι ὁ Χριστὸς σιωποῦσε στά βασανιστήρια  <ΜΗΔΕΝΑ ΠΟΝΟΝ ΕΧΩΝ>, ἐνῶ μετὰ τὴν κραυγή "Ἠλί, ἠλί κλπ" {πού ἀποδίδει ὡς "ἡ δύναμις μου , ἠ δύναμις μου, κατἐλειψας με"} γράφει ὅτι ΑΝΕΛΗΦΘΗ  ὁ Ἰ...

 Ὁ " Ἄλλος " εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ  χαρακτηριστικὰ διηγήματα τοῦ ΜΠΟΡΧΕΣ {ἀνήκει στὴν συλλογή "ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΑΜΜΟΥ"—J.L.BORGES/ 1975 } καὶ ἀναφέρεται στήν..συνὰντηση ποὺ εἶχε ὁ συγγραφέας σὲ ἡλικία 70 ἐτῶν μὲ τόν...ΕΑΥΤΟ του,  ὅταν ἦταν νεαρός !!! Ἀντιγράφω τὰ βασικὰ ἀποσπάσματα τοῦ διηγήματος {σὲ μετάφραση ΣΠ. ΤΣΑΚΝΙΑ}: <Τὸ περιστατικὸ συνέβη ὅταν ἤμουνα στὸ Καίμπριτζ, τὸ Φεβρουάριο τοῦ 1969. Ἐκείνη τὴν ἐποχὴ δὲν ἔκανα καμιὰ ἀπόπειρα νὰ τὸ καταγράψω, γιατί, καθὼς φοβόμουνα γιὰ τὸ μυαλό μου, εἶχα τὴν πρόθεση νὰ τὸ ξεχάσω. Τώρα, ποὺ ἔχουν περάσει μερικὰ χρόνια ἀπὸ τότε, αἰσθάνομαι πὼς ἂν τὸ ἐμπιστευθῶ στὸ χαρτὶ οἱ ἄλλοι θὰ τὸ διαβάσουν σὰν ἕνα διήγημα, κι ἐλπίζω ὅτι κάποια μέρα θὰ γίνει διήγημα καὶ γιὰ μένα τὸν ἴδιο.  .............................................................................. Θα 'ταν γύρω στὶς δέκα τὸ πρωί. Καθόμουνα σ' ἕνα παγκάκι στραμμένο πρὸς τὸ ποτάμι Τσάρλς.  ................................................................................