Διαμαντῆς Κούτουλας

 Ἀπὸ τὴν πρώτη μέρα ποὺ ἀνέλαβε ὁ ΜῈΤΑΞΑΣ τὴν πρωθυπουργία (στὶς 27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1936 ἔλαβε ψῆφο ἐμπιστοσύνης στὴν Βουλή) ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΚΗΡΥΞΕΙ ΤΗΝ Δ̣ΙΚΤΑΤΟΡΙΑ τῆς 4ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ἐν ὄψει τῶν κομμουνιστκῶν ἀπεργιακῶν  κινητοποιήσεων (θυμίζω : τὸ ΚΚΕ τὸ 1935 μιλοῦσε γιὰ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ , ἑνῶ, προηγουμένως,  ἀπὸ τὸ 1924 ὑποστήριζε τὴν ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΠΟΙΗΣΗ  ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ)   ἀπὸ τὴν πρώτη μέρα λοιπὸν ἀσχολήθηκε ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ( δεδομένου ὅτι ἤδη ἀπὸ  τὸ 1936 Ἰταλοὶ εἶχαν καταλάβει τὴν Αιθιοπία).  Ὁ  Ἑλληνικὸς Στρατὸς ΕΙΧΕ ΑΦΗΣΕΙ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΒΑΡΥ ΟΠΛΙΣΜΟ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑ τὸ 1922  καὶ τὴν προηγούμενη δεκαετία  οἱ στρατιωτικοὶ ἀσχολοῦντο μὲ τὴν Πολιτική, ἀνεβοκατεβάζοντας  κυβερνήσεις (ἤδη μεταξὺ 1925 καὶ 1935 εἶχαν γίνει τέσσερα  Κινήματα ΠΑΓΚΑΛΟΥ—ΠΛΑΣΤΗΡΑ—ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ—ΚΟΝΔΥΛΗ), ἐνῶ τὸ 1932,  ἐπὶ ΕΛ.ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, ἡ χώρα εἶχε ὁδηγηθεῖ στὴν ΠΤΩΧΕΥΣΗ... (Ἐξαίρεση ἀποτέλεσε ἡ Δικτατορικὴ Κυ...

Ὁ Ἐμμανουέλε ΓΚΡΑΤΣΙ , πρεσβευτὴς τῆς Ἰταλίας στὴν χώρα μας τὸ 1940, στὸ βιβλίο του μὲ τίτλο "Ἡ ἀρχὴ τοῦ τέλους – ἡ επιχείρηση κατὰ τῆς Ελλάδος/ Il principio della fine -l'impresa di Grecia"  (1945) { Ἑστία. 1980, σελ. 285} γράφει  γιὰ τὸν διάλογο ποὺ εἶχε μὲ τὸν Μεταξᾶ στὶς 3 τὰ ΧΑΡΑΜΑΤΑ τῆς 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940, ὅταν τοῦ παρἐδωσε τὸ ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΟ τοῦ Μουσσολίνι τὰ ἀκόλουθα· <—ΜΕΤΑΞΑΣ :Λοιπὸν έχουμε πόλεμο {=Alors, c’ est la guerre*}  —ΓΚΡΑΤΣΙ : Ὀχι ἀπαραίτητα Ἐξοχώτατε. Ἡ ἰταλικὴ κυβέρνηση ἐλπίζει ὅτι θὰ δεχθεῖτε τὴν ἀξίωσίν της καὶ θ' ἀφήσετε τὰ ἰταλικὰ στρατεύματα νὰ διέλθουν διὰ νὰ καταλάβουν τὰ στρατηγικὰ σημεῖα τῆς χώρας. —ΜΕΤΑΞΑΣ : Καὶ ποιὰ εἶναι τὰ στρατηγικὰ αὐτὰ σημεῖα, περὶ τῶν ὁποίων ὁμιλεῖ ἡ διακοίνωσις; —ΓΚΡΑΤΣΙ: Δὲν εἶμαι εἰς θέσιν νὰ σᾶς εἴπω, Ἐξοχώτατε. Ἡ Κυβέρνησίς μου δὲν μὲ ἐνημέρωσε… Γνωρίζω μόνον ὅτι τὸ τελεσίγραφο ἐκπνέει εἰς τὰς 6 τὸ πρωί. —ΜΕΤΑΞΑΣ : Ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει ἡ διακοίνωσις αὐτὴ ἀποτελεῖ κήρυξιν πολέμου τῆς Ἰταλίας ἐναντίον τῆς Ἑλλ...

 "Θόλο" ὀνόμασε τὸ κυκλικὸ κτήριο στὸ ΙΕΡΟ τοῦ ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ στὴν ΕΠΙΔΑΥΡΟ ὁ περιηγητὴς ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ. Οἱ ἀρχαῖοι τὸ ἔλεγαν "ΘΥΜΕΛΗ" ποὺ σημαίνει ΒΩΜΟΣ καὶ ΤΑΦΟΣ.  Τὸ ἔργο ἔκτισε ὁ ΠΟΛΥΚΛΕΙΤΟΣ ἀπὸ τὸ ΑΡΓΟΣ γύρω στὸ 365-330 πΧ  καὶ τὸ πιὸ ἐνδιαφέρον στοιχεῖο του ἦταν ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΟΜΟΚΕΝΤΡΟΙ ΔΙΑΔΡΟΜΟΙ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΣΑΝ ΜΕ ΩΡΟΛΟΓΙΑΚΗ ΔΕΞΙΟΣΤΡΟΦΗ—δηλ. ἡλιακή—ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠΟΓΕΙΑ "ΚΑΤΟΙΚΙΑ" ΤΟΥ ΘΕΟΥ κάτω ἀπὸ τὸ δἀπεδο,  τὸ ὁποῖο ἦταν διακοσμημένο μὲ λευκὲς καὶ μαῦρες ρομβοειδεῖς πλάκες. Ἐξωτερικὰ ὑπῆρχε πώρινη κιονοστοιχία ἀπὸ 26 δωρικοὺς κίονες, ἡ οποία περιέβαλε ἕναν ἐπίσης πώρινο σηκό. Μιὰ δεύτερη κυκλικὴ κιονοστοιχία ἀπὸ 14 μαρμάρινους κίονες μὲ κορινθιακό κιονόκρανο διακοσμοῦσε τὸ ἐσωτερικὸ τοῦ σηκοῦ.  Οἱ κυκλικοὶ διάδρομοι τοῦ ὐπογείου ἐπικοινωνοῦσαν μεταξύ τους μέ ἀνοίγματα καὶ φράγματα στὶς κατάλληλες θεσεις, ἔτσι ὥστε ὁ εἰσερχόμενος νὰ ἀκολουθεῖ ΜΑΙΑΝΔΡΟΕΙΔΗ—ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΕΙΔΗ πορεία. Σημειωτέον ὅτι τὸ ΥΠΟΓΕΙΟ τῆς Θόλου βρισκόταν στὸ ΙΔΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ μὲ τὴν αἲθουσα τοῦ ΑΒΑΤ...