Διαμαντῆς Κούτουλας

Τρεῖς εἶναι οἱ προφῆτες ποὺ περιέχονται στὸ ἑνιαῖο βιβλίο τοῦ ΗΣΑΪΑ· 1) ὁ (πρωτο)Ἡσαΐας (κεφ.1—39) . Προκειται γιὰ προφήτη ποὺ ζεῖ τὴν ἐποχὴ τῶν ΑΣΣΥΡΙΩΝ (ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ἡ Νινευί,  πρωτεύουσα τῶν Ἀσσυρίων στὸ σημερινὸ βόρειο ΙΡΑΚ, κατελήφθη τὸ 612πΧ ἀπὸ τοὺς Βαβυλώνειους)  καὶ προτρἐπει καταρχὰς τὸν βασιλιᾶ ΑΧΑΖ νὰ κρατήσει ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ* καὶ νὰ μὴν συμμετάσχει στὸν πόλεμο  Σύρων καὶ βορειοϊσραηλιτῶν κατὰ τῶν Ἀσσυρίων (ΣΥΡΟΕΦΡΑΙΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ —734πΧ , ὀ ὁποῖος κατἐληξε ἀργότερα στὴν ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΑΣ ΤΟ 722πΧ) καὶ ἐν συνεχείᾳ  συμβουλευει τὰ ἴδια στὸν γυιὸ τοῦ Ἄχαζ ΕΖΕΚΙΑ ὁ ὀποῖος σώθηκε ἀπὸ τὴν πολιορκία τῶν Ἀσσυρίων τὸ 701πΧ λόγῳ ἔλευσης πανώλης. 2) ὁ ΔΕΥΤΕΡΟΗΣΑΪΑΣ (ΚΕΦ.40—55) .   Πρόκειται γιὰ  ἄγνωστο πρόσωπο ποὺ ζεῖ κατὰ τὴν ΒΑΒΥΛΩΝΕΙΑ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ ( 587—539πΧ)  καὶ θεολογεῖ γιὰ τὰ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΔΟΥΛΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ δηλ. τοῦ λαοῦ Ἰσραήλ, ὡς ἀναγκαῖα γιὰ νὰ μάθει ὁ κόσμος τὸν ἀληθινὸ θεὸ ΓΙΑΧΒΕ καὶ νὰ σωθεῖ. 3) ὁ ΤΡΙΤΟΗΣΑΪΑΣ (Κεφ.56—66).  Μᾶλλον πρόκειται γιὰ ὁμάδα συγγραφέων ποὺ ἔκαμε τὴν

Δὲν ὑπάρχουν εὑρήματα τῆς ἀρχαιολογικῆς σκαπάνης* ποὺ νὰ βεβαιώνουν κτῖσμα τοῦ 900πΧ (ἐποχὴ Σολομῶντος) ἐπὶ τοῦ λόφου Μορία τῆς Ἱερουσαλήμ (ἐκεῖ ὁπου ὑψώνεται σήμερα ὁ χρυσὸς τροῦλος τοῦ ΤΕΜΕΝΟΥΣ ΟΜΑΡ) ὅμως ὑπάρχει πληρης περιγραφὴ τοῦ Ναοῦ αύτοῦ στὸ βιβλίο "Β’ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΩΝ" τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης {ὁ  τίτλος αὐτὸς ὑπάρχει στὴν ἑλληνικὴ μετάφραση τῶν  Ο’ ,τὸ  ἑβραϊκὸ πρωτότυπο τιτλοφορεῖ τὸ βιβλίο ὡς  "Β’ ΧΡΟΝΙΚΩΝ" } καθώς καὶ στὸ Γ’’ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ, 6 (κατὰ τοὺς Ο’  ἢ Α’ ΒΑΣ. κατὰ τὸ ἑβραϊκὸ πρωτότυπο). Τὸ σημαντικὸ στὴν συγκεκριμένη περιγραφὴ δὲν ἀφορᾶ  στὸ ἱερώτερο σημεῖο τοῦ ναοῦ, τὰ "ΑΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ", ὅπου φυλασσόταν ἡ ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ, ἀλλὰ στοὺς ΔΥΟ ΣΤΥΛΟΥΣ μπροστὰ ἀπὸ τὴν ΕΙΣΟΔΟ οἱ ὁποῖοι ἦταν ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΟΙ— δηλ. ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΟΙ— καὶ δὲν στήριζαν τίποτα, οὔτε ἐφάπτονταν τῆς σκεπῆς, ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΕ ΝΑΟΥΣ ΤΩΝ ΦΟΙΝΙΚΩΝ τῆς γειτονικῆς ΟΥΓΚΑΡΙΤ (ἰσχνὴ ἐπιβιωση τῶν προϊστορικῶν menhir—βλ. τοὺς ὀβελίσκους τῶν αίγυπτιακῶν  ναῶν). Ἀριστερὰ τοῦ εἰσέρχομἐνου