Δημιουργία ἐκ Μηδενός. Ἡ διαφορὰ μεταξὺ "Μηδενὸς" καὶ "Μὴ Ὄντος".

Στὴν Βίβλο παρουσιάζεται γιὰ πρώτη φορὰ ἡ ἔννοια τῆς Δημιουργίας ἐκ μηδενός, ex nihilo, στὸν πρῶτο στίχο τῆς Γένεσης "ΕΝ ΑΡΧῌ ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΗΝ." (στὸ ἑβραϊκὸ—μασωριτικό—πρωτότυπο: "beresit barah elohim et hasamayim ve et haarech") Τὸ ρῆμα" BARAH" τῆς ἑβραϊκῆς ἔχει ὑποκείμενο μόνο τὸν θεό (ΕΛΟΧΙΜ—ΓΙΑΧΒΕ—ΑΝΤΩΝΑΪ) καὶ πάντοτε σημαίνει δημιουργία ἀπὸ ΜΗ ΠΡΟΫΠΑΡΧΟΝ ΥΛΙΚΟ· στὸ Β'ΜΑΚΑΒΒ, στὴν ἑλληνιστικὴ περίοδο ἡ ἔννοια αὐτὴ τῆς δημιουργίας ἔλαβε ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ χροιὰ " ΟΥΚ ΕΞ ΟΝΤΩΝ" (Β'Μακ.7,28) Ὡστόσο, στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ σκέψη ,τὸ Μηδὲν καὶ τὸ Μὴ Ὄν ΔΕΝ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ. Μηδὲν εἶναι τὸ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ, τὸ ΤΙΠΟΤΑ— καὶ ἀπὸ τὸ ΤΙΠΟΤΑ , τίποτα δὲν γεννιέται. Ὅμως τὸ ΜΗ ΟΝ —ἤ ΟΥΔΕΝ κατὰ τοὺς ΑΤΟΜΙΚΟΥΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ Λεύκιππο καὶ Δημόκριτο—δὲν σημαίνει τὸ ἀνύπαρκτο, ἀλλὰ τὸ ΑΠΕΙΡΟΝ, τὸ μὴ προσδιορίσιμο, τὸ μὴ ἀντιληπτὸ ἐμπειρικὰ ἀπό τὸν ἄνθρωπο. ΜΗ ΟΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ ΜΗ ΑΙΣΘΗΤΟ ΣΥΜΠΑΝ , ἀπ' ὅπου προέρχεται τὸ ΟΝ δηλ. τὸ παρατηρήσιμο σύμπαν,