Διαμαντῆς Κούτουλας

Κ.ΡΟΥΚΟΥΝΑΣ (ΗΡΘΕ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΣ) Τὸ παραπάνω ρεμπέτικο τοῦ Κ. ΡΟΥΚΟΥΝΑ πλάστηκε  ἐπ'άφορμῇ  τῆς ἀνακομιδῆς  τῶν ὀστῶν τοῦ Βασ.Κων/νου Α' τοῦ στρατηλάτη τῶν Βαλκανικῶν Πολἐμων ἀπὸ τὸ Μπρίντεζι μὲ τὸ θωρηκτό "ΑΒΕΡΩΦ" τό 1936. Ακούγουντας τὸ τραγούδι αύτό, ὁπως καὶ τὸ ἀνάλογο (βλ.παρακάτω)   "ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΒΑΣΙΛΙΑ" τοῦ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗ τὸ 1935 (γιὰ τὴν παλινόρθωση τοῦ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Β') καταλαβαίνει καὶ ὁ πλέον ἄσχετος ΓΙΑΤΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ—ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΩΣ ΤΟ ΚΚΕ—ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΤΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ ὡς  ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΑ   τραγούδια  τοῦ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΥ ἤδη ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟ (συμφωνῶντας μὲ τὸν ΜΕΤΑΞΑ πού τὰ κυνηγοῦσε ως χασικλίδικα..) καὶ μέχρι τὸ 1975 . ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΑΡΗΣ (ΚΑΛΩΣ ΜΑΣ ΗΡΘΕΣ ΒΑΣΙΛΙΑ) Τὴν ἰδια πολιτικὴ  ἄλλωστε ἀκολούθησε  τὸ ΚΚΕ καὶ κατὰ τὸν Ἐμφύλιο ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ—ὅπως ἔλεγε κι ὁ ΡΕΝΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ —χτυπῶντας μὲ τοὺς ὄλμους  τοὺς δίσκους ποὺ κουβαλοῦσε στὸ τζὶπ καὶ ποὺ ἔπαιζαν τὸ "ΘΑ ΚΑΝΩ ΝΤΟΥ ΒΡΕ ΠΟΝΗΡΗ" στὶς χαράδρες τοῦ Γράμμου . [ Παρἐκβαση : ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ Ε

 Ὁ Ναὸς τοῦ Ἡρὠδη.{δηλ. ὁ λεγόμενος ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΝΑΟΣ τῆς Ἱερουσαλὴμ τῶν χρόνων τοῦ Χριστοῦ} οἰκοδομήθηκε βάσει τῶν σχεδίων τοῦ προφήτη ΙΕΖΕΚΙΗΛ  &  ἦταν χωρισμένος σὲ τρία ΑΙΘΡΙΑ {δηλ.μεγάλες πλατεῖες} σὲ μεγαλύτερο ὕψος  τὸ καθένα ἀπὸ τὸ ἑπόμενο του,κατ'ἐπιρροὴν τῶν βαβυλωνιακῶν ζιγκουράτ: —τὸ ΑΙΘΡΙΟ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ὅπου ἔμπαιναν ὅλοι κάνοντας τὶς ἀγοραπωλησίες τους (σὰν μιὰ Ἀρχαία Ἀγορὰ δηλαδή) —τὸ ΑΙΘΡΙΟ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ὅπου εἰσήρχοντο, μέσῳ τῆς ΠΥΛΗΣ τοῦ ΝΙΚΑΝΟΡΟΣ ἤ ΩΡΑΙΑΣ ΠΥΛΗΣ, μόνο Ἰουδαῖοι {αὐτὸ χωριζόταν σὲ δύο  μικρότερες ὐποδιαιρέσεις , τὸ αἴθριο τῶν ἀνδρῶν καὶ τὸ αἴθριο.τῶν γυναικῶν} —καὶ τὸ ΑΙΘΡΙΟ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ ποὺ εἰσήρχοντο μόνο οἱ Ἱερεῖς & οἱ Λευίτες (Βλ.φωτό). Ὁ ΚΥΡΙΩΣ ΝΑΟΣ χωριζόταν στὰ ΑΓΙΑ  καὶ τά ΑΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ—ὅπου παλιὰ φυλασσόταν ἡ ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ, χαμένη ἤδη ἀπὸ τὰ χρόνια τῆς βαβυλώνειας αἰχμαλωσίας τοῦ 6ου αἰ.πΧ. Στὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων ἔμπαινε μόνο ὁ ΜΕΓΑΣ ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ , μόνο ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ , τὴν ἡμέρα τοῦ ΕΞΙΛΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ (YOM KIPPUR).  Ἔξω λοιπὸν ἀπὸ τὸ κιγκλίδωμα

 Ὑπάρχει ἕνα χωρίο στὸ ἔργο "ΒΙΟΙ ΣΟΦΙΣΤΩΝ" τοῦ ΦΛΑΒΙΟΥ ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΥ (+ 250 μΧ) ὁπου ἀναφέρεται ὅτι ἡ ἀττικὴ διάλεκτος μὲ τὴν προσωδιακὴ προφορὰ μιλοῦνταν ἀκόμα τὸν 3ο αἰ.μΧ στὰ Μεσόγεια τῆς Ἀττικῆς, ἐνῶ στὴν πόλη τῶν Ἀθηνῶν ,λόγῳ τῆς παρουσἰας πολλῶν ξἐνων φοιτητῶν εἶχε χαθεῖ ἡ κλασσικὴ προφορά (μακρά‒βραχέα) καὶ εἶχε ἐξελιχθεῖ στὴν σημερινὴ (περίπου) ΤΟΝΙΚΗ προφορά. Μεταφράζω τὸ κείμενο τῆς φωτό.:  < τὰ Μεσόγεια τῆς Ἀττικῆς  εἶναι ἀγαθὸ διδασκαλεῖο γιὰ ὅποιον θἐλει νὰ μάθει διαλεκτικὴ καὶ ρητορική, ἑπειδὴ οἱ Ἀθηναῖοι τοῦ ἄστεως δέχονται σπουδαστὲς  ἀντὶ χρημάτων, νεαροὺς ἀπὸ τὴν Θράκη ἢ τὸν Πόντο καὶ ἀπὸ ἄλλες περιοχὲς ξενόγλωσσων (βαρβάρων) μὲ ἀποτἐλεσμα ΝΑ ΕΧΕΙ ΦΘΑΡΕΙ  ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ Η ΠΡΟΦΟΡΑ, ,παρὰ νὰ ἀποκτᾶται ἀπὸ αὐτοὺς εύγλωττία·  ἀντιθετως στὰ Μεσόγεια ποὺ δέν ἔχουν ἀναμιχθεῖ μὲ ξένους (βαρβάρους) ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΘΙΚΤΗ Η ΠΡΟΣΩΔΙΑΚΗ {=ψάλλουσα μακρά-βραχέα }  ΠΡΟΦΟΡΑ  & Η  ΆΡΧΑΙΑ ΑΤΤΙΚΗ   ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ (ἄκρα ἀτθίθα) >. Παρόμοια περὶ τῆς ΥΠΑΡΞΗΣ καὶ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ