Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Αυγούστου 24, 2025

Η ΣΤΗΜΕΝΗ "ΑΛΗΘΕΙΑ" ΤΟΥ MATRIX ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.

Εικόνα
<  1) Ἔχετε διερωτηθεῖ ποτέ, ΠΩΣ ἐπιλἐξατε τὰ Πιστεύω καὶ τὶς Πεποιθήσεις  σας, πολιτικές, ἰδεολογικές, θρησκευτικές κλπ;  Μετὰ ἀπὸ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ Σκέψη καὶ Ἔρευνα τὶς ἀνακαλύψατε ΜΟΝΟΙ σας, ἢ τὶς ΔΕΧΘΗΚΑΤΕ ὡς ΕΤΟΙΜΕΣ ἀλήθειες ἀπὸ τό (ὅποιο) ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ὅπως πχ. διαλἐγει κανεὶς νὰ εἶναι Παναθηναϊκὸς ἢ Ὀλυμπιακός, ἢ νὰ προτιμᾶ τὴν φέτα ἀπὸ τὸ κασέρι ; 2) ἔχετε διερωτηθεῖ ποτὲ γιατὶ οἱ ἄνθρωποι ΑΛΛΗΛΟΣΦΑΖΟΝΤΑΙ γιὰ ἰδεολογίες, πολιτικές, θρησκευτικὲς ἢ ἄλλες, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΙΣ ΕΧΟΥΝ ποτέ ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ  σὲ βάθος; 3) ἔχετε ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΙ ποτέ τὶς ΠΑΡΑΔΕΔΟΜΕΝΕΣ ἀλήθειες τῆς κοινωνίας ποὺ ζεῖτε, ἢ τὸ ἑκάστοτε ΑΦΗΓΗΜΑ τῆς Ἐξουσίας , τὸ μεταδιδόμενο ἀπὸ τὰ ΜΜΕ, τὸ Σχολεῖο κλπ 4) ἔχετε διερωτηθεῖ ποτέ,  ΠΟΣΕΣ ἀποφάσεις σας ὑπῆρξαν προϊὸν προκληθἐντων  ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ κι ὄχι λογικῆς ἐπεξεργασίας ; 5) ἔχετε ὑποψιαστεῖ ποτέ, ὅτι ΠΡΩΤΑ ἀποφασίζει τὸ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟ μέρος τοῦ ἐγκεφάλου καὶ κατόπιν ἡ συνείδηση ΕΚΛΟΓΙΚΕΥΕΙ αὐτὴν τὴν ἀπόφαση γιὰ νὰ τὴν παρουσιάσει ὡς —δῆθεν—δική της; Ἂν δὲν τὰ ...

Πῶς δημιουργήθηκε τὸ Ἱερατεῖο στὴν χριστιανικὴ Ἐκκλησία.

Εικόνα
 Ἐνῶ στὶς Ἐπιστολὲς τοῦ ΠΑΥΛΟΥ— γύρω στὸ 60μΧ— δὲν ὑφίσταται ΙΕΡΑΤΕΙΟ στὶς χριστιανικὲς κοινότητες (γι αύτὸ καὶ ὁ Παῦλος  ἀπευθύνει τὶς Ἐπιστολές του  ΓΕΝΙΚΩΣ πρός"Ρωμαίους", "Κορινθίους" κλπ), στὶς ἀρχὲς τοῦ 2ου αἰ.μΧ, ὅπως διαπιστώνουμε ἀπὸ τὶς Ἐπιστολὲς τοῦ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ,  ὄχι μόνο ὑπάρχει Ἱερατεῖο, ἀλλὰ ἔχει διαμορφωθεῖ καὶ ἡ ΜΟΝΑΡΧΚΗ ἐξουσία τοῦ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ, ὥστε ἄνευ αὐτοῦ νὰ μὴν μπορεῖ νὰ τελεστεῖ οὔτε Βάπτισμα, οὔτε Θεία Εὐχαριστία :  <οὐκ ἐξόν ἐστιν χωρὶς τοῦ ἐπισκόπου οὔτε βαπτίζειν οὔτε ἀγάπην ποιεῖν> {=δὲν εἶναι δυνατὸν  χωρὶς τὸν Ἐπίσκοπο, νὰ τελεστεῖ οὔτε Βάπτισμα, οὒτε Θεία Εύχαριστία—ΙΓΝ. ΠΡΟΣ ΣΜΥΡΝ.,8}. Τί μεσολάβησε μεταξὺ 60μΧ καὶ 110μΧ ὥστε νὰ δημιουργηθεῖ Ἱερατεῖο στὶς χριστιανικὲς κοινότητες; Οἱ περισσότεροι είδικοὶ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας ἀπαντοῦν ὡς ἑξῆς· 1) ἡ ΜΗ  Ἔλευση τοῦ Κυρίου.  Ὅσον ἡ Ἐκκλησία ἀνἐμενε τὸν Κύριο της , ΕΝΤΟΣ ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ {=οὐ μὴ παρἐλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη μέχρις οὗ  πάντα ταῦτα γένητα...

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΘΕΩΡΙΑ.

Εικόνα
Α. Η ΘΕΩΡΙΑ. Πρῶτος ὁ Ἄγγλος δικαστὴς τῶν Ἰνδιῶν W.JONES τὸ 1786  διεπίστωσε τὴν ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ μεταξὺ τῆς ΣΑΝΣΚΡΙΤΙΚΗΣ—ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ—ΛΑΤΙΝΙΚΗΣ (πχ. μήτηρ-mater λατ.- mata σανσκρ.,  πατὴρ- pater- pitar,  δὺο-duo-dwo κλπ) κι ἔκανε λόγο γιὰ ΚΟΙΝΗ ΠΗΓΗ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΛΕΟΝ —βλ.The third anniversary discourse ,On the Hindus ,Works I (1799), 19-34 [Lehmann, 1967,A reader in 19th century Historical Indo-European Linguistics, σ15.] Ἀργότερα τὸ 1816 ὁ γλωσσολόγος F.BOPP, ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΙΑΣ, συστηματικοποίησε τὴν  ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΘΕΩΡΙΑ στὸ ἔργο του "Ἐπὶ τοῦ κλιτικοῦ συστήματος τῆς Σανσκριτικῆς ἐν συγκρίσει πρὸς αὐτὸ τῆς Ἑλληνικῆς, Λατινικῆς, Περσικῆς καὶ Γερμανικῆς". Σύμφωνα μὲ αὐτὴν τὴν θεωρία λοιπὸν οἱ ἰνδοευρωπαϊκὲς γλῶσσες κατἀγονται ἀπὸ ΕΝΑ ΚΟΙΝΟ ΠΡΟΓΟΝΟ τὴν πρωτο‒ϊνδοευρωπαϊκὴ γλῶσσα  (ἐπειδὴ ἡ ΧΡΟΝΙΚΗ ἀφετηρία τῶν γλωσσῶν αὐτῶν, ἑλληνικῆς, λατινικῆς, σανσκριτικῆς κλπ,  ἀποκλείει τὸν ΔΑΝΕΙΣΜΟ μεταξύ τους ἢ τὴν περίπτωση νὰ γέννησε ἡ...

ΟΙ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΕΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ ΙΣΚΑΡΙΩΤΗ.

Εικόνα
Εἶναι βεβαίως πασίγνωστη ἡ διήγηση τοῦ "ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ" γιὰ τὴν μεταμέλεια τοῦ Ἰούδα γιὰ τὴν προδοσία του καὶ τὸν ἀπαγχονισμό του : <καὶ ῥίψας τὰ ἀργύρια ἐν τῷ ναῷ ἀνεχώρησε, καὶ ἀπελθὼν ἀπήγξατο=ΚΡΕΜΑΣΤΗΚΕ> {ΜΤ.27,5}.  Ἐπίσης μᾶς πληροφορεῖ τὸ ἐν λόγῳ Εὐαγγέλιο, ὅτι μὲ τὰ χρήματα αύτὰ τὸ ΣΑΝΧΕΝΤΡΙΝ ἀγόρασε  τόν "ΑΓΡΟ ΤΟΥ ΚΕΡΑΜΕΩΣ"  γιὰ τὴν ταφὴ τῶν ξένων στὴν Ἱερουσαλήμ.  Ὅμως ὑπάρχει καὶ μιὰ ἄλλη —μεταγενέστερη— διήγηση στίς "ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ" ,ὅπου ἐκεῖ μιλᾶ ὁ ΠΕΤΡΟΣ καὶ περιγράφει τὸ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ  διαφορετικὰ λέγοντας:  <οὗτος μὲν οὖν ἐκτήσατο χωρίον ἐκ μισθοῦ τῆς ἀδικίας, καὶ πρηνὴς γενόμενος ἐλάκησε μέσος, καὶ ἐξεχύθη πάντα τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ> {ΠΡ.1,18} [ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:    Αὐτός ἀπέκτησε μὲ τὰ χρήματα τῆς προδοσίας του ἕνα  χωράφι. Καὶ ΠΕΦΤΟΝΤΑΣ ΜΠΡΟΥΜΥΤΑ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ, κτύπησε στὸ μέσον τοῦ σώματός του καὶ ἐχύθηκαν ἔξω ὅλα τὰ σπλάγχνα του.] Κατὰ τίς "ΠΡΑΞΕΙΣ"  τὸ κτῆμα ποὺ ἀγόρασε ὁ Ἰούδας μὲ τὰ 30 ἀργύρια, ὀνομάστη...