Διαμαντῆς Κούτουλας

Διαβάζουμε στὴν Α’ ΚΟΡ̣ΙΝΘΙΟΥΣ:  < σὰρξ καὶ αἷμα βασιλείαν Θεοῦ κληρονομῆσαι οὐ δύνανται> {=Σάρκα καὶ αἷμα δὲν μποροῦν νὰ κληρονομήσουν τὴν  βασιλεία τοῦ Θεοῦ—Α΄ Κορινθίους 15:50} καὶ νομίζουμε  ὅτι ὁ Παῦλος ΔΕΝ πιστεύει σὲ ΣΩΜΑΤΙΚΗ Ἀνάσταση.. ΛΑΘΟΣ.  Ὁ Παῦλος ἀναφέρεται στὴν ΙΔΙΑ ἐπιστολὴ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ ΤΥΠΟ (ἀναστημένου)  ΣΩΜΑΤΟΣ ποὺ τὸ ἀποκαλεῖ "ΕΠΟΥΡΑΝΙΟ" ἢ πνευματικὸ καὶ ἐξηγεῖ ·  < σπείρεται σῶμα ψυχικόν, ἐγείρεται σῶμα πνευματικόν> { Α’ ΚΟΡ.15,44}   καὶ ἐν συνεχεία γράφει < οἷος ὁ χοϊκός, τοιοῦτοι καὶ οἱ χοϊκοί, καὶ οἷος ὁ ἐπουράνιος, τοιοῦτοι καὶ οἱ ἐπουράνιοι > {=κι ὅπως ἦταν ὁ χωμάτινος ἄνθρωπος‒ἐννοεῖ τὸν Ἀδὰμ‒τέτοιοι εἶναι οἱ χωμάτινοι, κι ὅπως εἶναι ὁ ἐπουράνιος‒ἐννοεῖ τὸν Ἀναστημένο Χριστό‒τέτοιοι θὰ εἶναι κι οἱ ἐπουράνιοι—ὅ.π.48} καὶ ὁλοκληρώνει  < καθὼς ἐφορέσαμεν τὴν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ ‒θά‒φορέσομεν καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου> {ὅ.π.49}. Συνεπῶς, γιὰ σωματικὴ Ἀνάσταση μιλᾶ ὁ Παῦλος, ἀλλὰ ὄχι τοῦ ΣΑΡΚΙ...

Ἡ ἐπιγραφή (motto) στὸν θυρεὸ τοῦ νέου Πάπα ΛΕΟΝΤΟΣ 14ου, "IN ILLO UNO UNUM"  σημαίνει:  "ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΝ ΤΟΝ ΕΝΑ , ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑ" καὶ προέρχεται ἀπὸ τὴν  Ὁμιλία τοῦ Ἁγ.Αὐγουστίνου στὸν Ψαλμὸ 127 ὅπου ὑπάρχει ἡ φράση « Nos multi in illo uno unum »  {=Ἐμεῖς οἱ πολλοί, μέσα σὲ Ἐκεῖνον τὸν Ἕνα, εἴμαστε ἕνα } _____ *γιὰ τὸ πνευματικὸ ἔργο τοῦ προηγούμενου Πάπα ΛΕΟΝΤΟΣ 13ου βλ. https://diamantiskoutoulas.blogspot.com/2021/01/13-100.html

 Ὃπως δίδασκε ὁ ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ ἡ Δημοτικὴ ἔχει ἀφετηρία τοὺς χρόνους τῆς ἑλληνιστικῆς ΚΟΙΝΗΣ ὅταν χάθηκε ἡ προσωδιακὴ προφορά {=μακρά-βραχέα} καὶ  ἐμφανίστηκε ἡ σημερινὴ τονική.  Ὅμως ἡ κύρια ΑΙΤΙΑ ἐμφάνισης τῆς Δημοτικῆς ἦταν ἡ ΑΓΝΟΙΑ τῆς κλασσικῆς ΥΨΗΛΗΣ ἑλληνικῆς (πχ.Πλάτωνος, Δημοσθένη κλπ) ἀπὸ τοὺς ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΥΣ πληθυσμοὺς ποὺ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΩΣ ΜΗΤΡΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ  {εἶναι αὐτοὶ γιὰ τοὺς ὁποίους ὁ ΚΑΒΑΦΗΣ γράφει: " τρισβάρβαρα τὰ ἑλληνικά των, οἱ ἄθλιοι. "}*  Τέτοιοι ἑλληνόφωνοι, ἀλλὰ ΟΧΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ἦταν καὶ οἱ ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑ Ἑβραῖοι  τῆς ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ποὺ μετέφρασαν τὴν Παλαιὰ Διαθήκη στὴν ἑλληνιστικὴ ΚΟΙΝΗ τῆς ἐποχῆς τους, καθὼς  καὶ οἱ συγγραφεῖς τῆς Καινῆς Διαθήκης. Ὁρισμένα ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω κείμενα εἶναι γραμμένα σὲ  ἄθλια ἑλληνικά ,ΜΕ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΑ ΛΑΘΗ**, σὰν κάτι σημερινὲς μεταφράσεις ἀγγλικῶν—οἱ φιλόλογοι  χαρακτηρίζουν ὡς τήν "χειρότερη" μορφὴ ἑλληνικῶν  τὴν γλῶσσα  τῆς Μετάφρασης τῶν Ο’ —ἀλλὰ ὅμως σὲ αύτὴν τὴν γλῶσ...

1)  Ἐνῶ  ἡ κίνηση τοῦ Ἰησοῦ εἶχε τὰ  χαρακτηριστικὰ περιοδευόντων κηρύκων ΣΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗ ΥΠΑΙΘΡΟ (Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΠΕΦΕΥΓΕ ΤΑ ΑΣΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ἢ τὶς περιοχὲς τῶν ΕΘΝΙΚΩΝ—πλὴν ἐλαχίστων ἐξαιρἐσεων), ἀντιθέτως,   ἡ Ἐκκλησία ἤδη ἑξαρχῆς (βλ.ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΠΑΥΛΟΥ)  ἐντοπίστηκε στὰ πλαίσια τῶν  ΠΟΛΕΩΝ  τῆς ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας.  Γιὰ τοῦτο παρατηροῦμε ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΩΣ  στὶς Παύλειες Ἐπιστολές (τὰ ἀρχαιότερα χριστιανικὰ κείμενα) ὅτι κάθε φορὰ ποὺ χρησιμοποεῖται ὁ ὅρος <ΕΚΚΛΗΣΙΑ> γιὰ εὐρύτερες περιοχὲς χρησιμοποιεῖται ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ἀριθμός {πχ. <ἐκκλησίες τῆς Μακεδονίας>}, ἐνῶ ὅταν πρόκειται γιὰ μία πόλη χρησιμοποιεῖται ΕΝΙΚΟΣ {πχ. <ἐκκλησία τῆς Κορίνθου}.  [ Ἐξάλλου πάντοτε —καὶ μέχρι σήμερα—ὁ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΙΑΣ ΠΟΛΕΩΣ.] 2) Ἀπὸ τὴν ἱστορία ἐπίσης γνωρίζουμε ὅτι ὁ θεσμὸς τῶν ἑλληνικῶν ΠΟΛΕΩΝ θεμελιώθηκε στὸν θεσμὸ τῶν ΔΗΜΩΝ [ βλ. πχ.  τὸν προσδιορισμό <ΑΛΩΠΕΚΗΘΕΝ>  {=ἐκ τοῦ δήμου "Ἀλωπεκῆς"} στὸ ὄνομα τοῦ Σωκρἀτη ] καὶ τῆς ΚΛΗΡΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ (τουλάχιστον ἐν Ἀθήνα...

   Ἐπειδὴ μᾶς ἔχουν ζαλίσει μὲ τὶς μεγάλες δυνατότητες τῆς Τεχνητῆς Νοημοσύνης , ρώτησα τὸ μηχάνημα:  1) τὶ θὰ πεῖ ἡ  ἀρχαιοελληνικὴ φράση " ΚΟΓΞ ΟΜ.ΠΑΞ" ποὺ ἀναφέρει ὁ Ἡσύχιος ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΜΠΟΥΡΔΕΣ ( περὶ μαγικῆς φράσης, "ἀμπρακατάμπρα"   κλπ παπάρες ...)  ( Ἡ λἐξη ΚΟΓΞ  σημαίνει "τὸν ἦχο τῆς ψὴφου στὴν κάλπη"  τό "ΟΜ."  σημάνει "ὁμοίως "  καὶ  τό "ΠΑΞ"=σιωπή.)  2) ρὠτησα, ἂν τὰ ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ἀποτελοῦν πολιτικὴ προπαγάνδα τῶν Πτολεμαίων ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΑΡΝΗΤΙΚΑ... Στὴν πραγματικότητα ἡ ΕΡΜΗΤΙΚΗ  γραμματεία  ΑΠΟΤΕΛΕΙ κείμενο προπαγάνδας τῶν ΠΤΟΛΕΜΑΙΩΝ (ὃπως καὶ ἡ καθιέρωση τοῦ θεοῦ ΣΕΡΑΠΙ)  τὴν ὁποίαν  ΠΡΩΤΟΣΥΝΕΤΑΞΕ ὁ ΜΑΝΕΘΩΝ γιὰ νὰ προωθήσει τὴν ἄποψη ὅτι ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο  ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΙΓΥΠΤΙΟΥΣ ΘΕΟΥΣ—υἱὸς τῶν ὁποίων θεωρεῖτο ὁ Φαραώ— προέρχεται ἡ Παγκόσμια Σοφία, κατ’ἐντολὴν τοῦ Πτολεμαίου Β’ Φιλαδέλφου (βεβαίως στὴν σημερινὴ μορφή τους τὰ  συγκεκριμένα κείμενα εἶναι τῆς ρωμαϊκῆς ἐποχῆς...