Διαμαντῆς Κούτουλας

Ὁ ΤΙΜΑΡΧΟΣ ἦταν φίλος τοῦ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ καὶ τὸ 346πΧ ὅταν ξέσπασε ἡ διαμάχη ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ—ΑΙΣΧΙΝΗ γιὰ τὸ ποιὰ γραμμὴ θὰ διαλέξει ἡ Ἀθήνα ὡς πρὸς τὸν Φίλιππο τῆς Μακεδονίας  (ὁ Δημοσθένης κατήγγειλε τὸν Αἰσχίνη ὡς πράκτορα τῶν Μακεδόνων) ὁ Αἰσχίνης κατήγγειλε τὸν Τίμαρχο ὅτι ΕΤΑΙΡΙΖΕΙ δηλ. ἐκπορνεύει τὸ σῶμα του ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ἐπὶ χρήμασι σὲ διάφορους ἐραστὲς καὶ ζήτησε  νὰ τοῦ ΑΦΑΙΡΕΘΟΥΝ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ {=ἀτιμία, στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικά}.  Ὁ λόγος αὐτὸς τοῦ ΑΙΣΧΙΝΗ σώθηκε καὶ εἶναι ὁ ΚΑΤΑ ΤΙΜΑΡΧΟΥ ὅπου παρουσιἀζει μιὰ εἰκόνα τῆς ΣΚΟΤΕΙΝΗΣ ΠΛΕΥΡΑΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ τοῦ 4ου αἰ.πΧ. Ὁ Τίμαρχος, νἐος μεσοαστικῆς θὰ λἐγαμε σήμερα οἰκογενείας, ὅταν πέθανε ὁ πατέρας του κατασπατάλησε σέ κραιπάλες τὴν πατρικὴ περιουσία —ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΤΣΙ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ Ο ΑΙΣΧΙΝΗΣ—καὶ ἐν συνεχείᾳ μετακόμισε σὲ ἡλικία 16 ἐτῶν στό "ΙΑΤΡΕΙΟ" ἑνὸς ΕΥΘΥΔΙΚΟΥ στὸν Πειραιᾶ δηλ. σὲ ἕνα κρυφὸ πορνεῖο ἀνδρῶν .  (Τὰ ἰατρεῖα στὴν ἀρχαιότητα συχνὰ ἦταν κρυφὰ πορνεῖα, κάτι σὰν τὰ σὺγχρονα "μασἀζ" κλπ).  Ἀφοῦ κατασπατάλη

  Ἡ θέση τῆς Βίβλου γιὰ τὴν ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ εἶναι ΞΕΚΑΘΑΡΗ  καὶ τὴν ἀντιλαμβάνεται εὔκολα καθένας ποὺ γνωρίζει ἀνἀγνωση. Δὲν θὰ ἀναφερθῶ στό <κατ'εἰκόνα θεοῦ ἐποίησεν αύτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς> τῆς ΓΕΝΕΣΗΣ {1,27} οὔτε στὴν Καταστροφὴ τῶν ΣΟΔΟΜΩΝ κλπ οὐτε στό < ἀρσενοκοῖται βασιλείαν θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι > {Α'ΚΟΡ.,6,9—10} ἢ τό < ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι > {ΡΩΜ.1,37} τοῦ  Ἀπ. ΠΑΥΛΟΥ.  Θὰ ἀναφέρω μόνο τὸ ἑξῆς ἀνατριχιαστικὸ τοῦ ΛΕΥΙΤΙΚΟΥ ποὺ ἐπιβάλλει  θάνατο στοὺς  άρσενοκοῖτες :  < ὅς ἄν κοιμηθῇ μετὰ ἄρσενος κοίτην γυναικός βδέλυγμα ἐποίησαν ἀμφότεροι· θανατούσθωσαν, ἔνοχοι εἰσίν {ΛΕΥΙΤ.20,13} Βεβαίως ὁ Χριστὸς συγχωροῦσε τοὺς παραβάτες τῆς Γραφῆς ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΕΞΑΓΙΑΖΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥΣ...  Ὡστόσο,θὰ πεῖ κάποιος, στὴν Ἄλλη Ζωὴ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΥΛΑ διότι <ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν {=νυμφεύονται} οὔτε ἐκγαμίζονται {=παντρεύονται} ἀλλ' ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν ούρανῷ εἰσί {ΜΑΤΘ.22,30}. Αὐτὸ ὅμως δέν ἀν

Στὸν "ΠΟΛΙΤΙΚΟ"—ποὺ ἀνήκει στούς ὕστερους διαλὸγους—ὁ Πλάτων ξεκινᾶ μὲ τὸν ἐκπληκτικό, ἡσιόδειας καταγωγῆς, μῦθο τῆς ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ {= ἀνακύκλησις—269e }  ὅταν ὁ ΗΛΙΟΣ ΑΝΕΤΕΛΛΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΥΣΗ ΚΑΙ ΕΔΥΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ  {= περί τῆς μεταβολῆς δύσεως τε καὶ ἀνατολῆς ἥλίου καὶ τῶν ἄλλων ἄστρων, ώς ἄρα ὅθεν μὲν ἀνατέλλει νῦν είς τοῦτον τότε τὸν τόπον ἐδύετο. άνέτελλε δ' έκ τοῦ ἐναντίου—269a} σύμφωνα μὲ τὸν ὁποῖο, ἡ πορεία τοῦ τωρινοῦ σύμπαντος ἐξ ἀνατολῶν πρὸς δυσμᾶς εἶναι ἡ ἀντίστροφη, ἐνῶ  ἡ ἀνἀποδη γιὰ μᾶς  εἶναι ἡ ὀρθή, αὐτὴ  τῆς ΧΡΥΣΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ, ὅταν ὁ θεὸς καθοδηγοῦσε τὸν κόσμο {= θεός συμποδηγεϊ πορευόμενον καί συγκυκλεϊ—267c} ΚΑΙ ΠΟΙΜΑΙΝΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ   {= Θεὸς ἔνεμεν αὐτοὺς αὐτός ἐπιστατῶν—271e }  ΣΑΝ ΚΑΛΟΣ ΠΟΙΜΕΝΑΣ {= θεῖος νομεύς } ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ, ΝΟΜΟΙ  ΜΕ  ΚΟΙΝΟΚΤΗΜΟΣΥΝΗ  ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΩΝ {= νέμοντος δέ ἐκείνου πολιτεῖαί τε ούκ ἦσαν οὐδέ κτήσεις γυναικῶν καί παίδων —272a} χωρὶς πολέμους καὶ ἐπαναστάσεις  {=πόλεμός τε οὐκ ἐ

Σὲ τρεῖς διαλόγους του ὁ Πλάτων μιλᾶ μὲ θέμα τὴν πολιτική, δηλ. τὸ ποιὰ εἶναι ἡ ἰδανικὴ κοινωνία. Καταρχὰς βεβαίως στὴν ΠΟΛΙΤΕΙΑ —ποὺ ἀνήκει στοὺς μέσους διαλόγους— ὅπου ἐκεῖ  ὁρίζει τὸ ἰδανικὸ πολίτευμα ὡς τὴν  ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ τῶν τριῶν ΤΑΞΕΩΝ (βασιλεῖς—φύλακες—λαός)  ποὺ ἀντιστοιχοῦν στὸν τριμερῆ χωρισμὸ τῆς ΨΥΧΗΣ (λογιστικόν, θυμοειδές, ἐπιθυμητικόν, δηλ.ΝΟΥΣ—ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ—ΕΝΣΤΙΚΤΟ) ἄν καὶ θεωρεῖ ὅτι ἐν τἐλει ἡ ἰδανικὴ Πολιτεία ὑπάρχει μόνο ἑν οὐρανοῖς καὶ περιγράφει ἀκριβῶς τὸ  πῶς θά ἐκπἐσουν οἱ φὐλακες σέ μιὰ προϊοῦσα πορεία φθορᾶς. https://diamantiskoutoulas.blogspot.com/2020/08/blog-post_9.html Ἔτσι στὸ 9ο βιβλίο τῆς "Πολιτείας" γράφει ὁ Πλάτων ὅτι ὁ Σωκράτης ,ὃταν ὁ Γλαύκων τοῦ εἶπε πὼς ἡ πολιτεία ποὺ πρότεινε εἶναι ἀνύπαρκτη καὶ οὐτοπική, ἐκεῖνος ἀπἀντησε :  " ἐν οὐρανῷ ἴσως παράδειγμα ἀνἀκειται τῷ βουλομένῳ ὁρᾶν καὶ ὁρῶντι ἑαυτὸν κατοικίζειν" (ΠΟΛ.9,592D) [ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ;Τὸ πρότυπο της ὑπάρχει στὸν οὐρανό, γιὰ ὅποιον θέλει νὰ δεῖ καὶ κοιτῶντας νὰ τὴν κτίσει μέ