ΟΙ ΕΥΝΟΥΧΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΙ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ
Ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Διοκλητιανοῦ καθιερώθηκε στὴν Αὐτοκρστορία, ἡ περσικὴ συνήθεια ἡ Αὐλική Διοίκηση νὰ ἀποτελεῖται ἀπὸ ΕΥΝΟΥΧΟΥΣ , ὑποτίθεται διότι μόνο αὐτοὶ εἰσήρχοντο στοὺς βασιλικοὺς κοιτῶνες, στὴν πραγματικότητα γιὰ νὰ μὴν ἐποφθαλμιοῦν τὸν θρόνο μέσῳ τῶν ἀπογόνων τους. Ἡ συνήθεια αὐτὴ συνεχίστηκε καὶ στὸ Βυζάντιο ὥς τὴν ἐποχὴ τῶν Παλαιολόγων καὶ κληρονομήθηκε ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανοὺς . Τρία ἦσαν τὰ κύρια ἀξιώματα ΕΥΝΟΥΧΩΝ στὸ Βυζάντιο κατὰ τὴν Μέση Περίοδο: — ὁ ΠΑΡΑΚΟΙΜΩΜΕΝΟΣ ,ἐπιφορτισμὲνος γιὰ τὴν ἀσφάλεια τοῦ αὐτοκράτορα κατὰ τὴ νύχτα. —ὁ ΠΡΩΤΟΒΕΣΤΙΑΡΙΟΣ, ὑπεύθυνος τοῦ αὐτοκρατορικοῦ Ταμείου καὶ βεστιαρίου. —ὁ ΜΕΓΑΣ ΠΑΠΙΑΣ , ἔχων τὴν εὐθύνη τῆς ἀσφαλείας τῶν ἀνακτόρων τοῦ ΙΕΡΟΥ ΠΑΛΑΤΙΟΥ [τὸ ὁποῖο βρισκόταν ἀπέναντι ἀπὸ τὴν Ἁγία Σοφία , ἐκεῖ ποὺ σήμερα ὀρθώνεται τὸ ΜΠΛΕ ΤΖΑΜΙ—ΣΟΥΛΤΑΝ ΑΧΜΕΤ] Ἡ θέση τοῦ εὐνούχου ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΑΠΙΟΥ ἦταν καίρια γιὰ τὴν προσωπικὴ ἀσφἀλεια τοῦ αὐτοκράτορα , δεδομένου ὅτι κατεῖχε τὰ κλειδιὰ τῶν ἀνακτορικῶν θυρῶν. ΔΑΚΤΥΛΙΔΙ...