ΟΙ ΕΥΝΟΥΧΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΙ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ
Ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Διοκλητιανοῦ καθιερώθηκε στὴν Αὐτοκρστορία, ἡ περσικὴ συνήθεια ἡ Αὐλική Διοίκηση νὰ ἀποτελεῖται ἀπὸ ΕΥΝΟΥΧΟΥΣ , ὑποτίθεται διότι μόνο αὐτοὶ εἰσήρχοντο στοὺς βασιλικοὺς κοιτῶνες,
στὴν πραγματικότητα γιὰ νὰ μὴν ἐποφθαλμιοῦν τὸν θρόνο μέσῳ τῶν ἀπογόνων τους.
Ἡ συνήθεια αὐτὴ συνεχίστηκε καὶ στὸ Βυζάντιο ὥς τὴν ἐποχὴ τῶν Παλαιολόγων
καὶ κληρονομήθηκε ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανοὺς .
Τρία ἦσαν τὰ κύρια ἀξιώματα ΕΥΝΟΥΧΩΝ στὸ Βυζάντιο κατὰ τὴν Μέση Περίοδο:
—ὁ ΠΑΡΑΚΟΙΜΩΜΕΝΟΣ ,ἐπιφορτισμὲνος γιὰ τὴν ἀσφάλεια τοῦ αὐτοκράτορα κατὰ τὴ νύχτα.
—ὁ ΠΡΩΤΟΒΕΣΤΙΑΡΙΟΣ, ὑπεύθυνος τοῦ αὐτοκρατορικοῦ Ταμείου καὶ βεστιαρίου.
—ὁ ΜΕΓΑΣ ΠΑΠΙΑΣ , ἔχων τὴν εὐθύνη τῆς ἀσφαλείας τῶν ἀνακτόρων τοῦ ΙΕΡΟΥ ΠΑΛΑΤΙΟΥ
[τὸ ὁποῖο βρισκόταν ἀπέναντι ἀπὸ τὴν Ἁγία Σοφία , ἐκεῖ ποὺ σήμερα ὀρθώνεται τὸ ΜΠΛΕ ΤΖΑΜΙ—ΣΟΥΛΤΑΝ ΑΧΜΕΤ]
Ἡ θέση τοῦ εὐνούχου ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΑΠΙΟΥ ἦταν καίρια γιὰ τὴν προσωπικὴ ἀσφἀλεια τοῦ αὐτοκράτορα ,
δεδομένου ὅτι κατεῖχε τὰ κλειδιὰ τῶν ἀνακτορικῶν θυρῶν.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΛΕΚΑΠΗΝΟΥ
Ἡ ἱστορία ἔδειξε ὅτι ὁ ὁρισμὸς εὐνούχων γι αὐτὲς τὶς καίριες θέσεις δὲν ἐξασφάλιζε πάντα τὴν ἀκεραιότητα τοῦ αὐτοκράτορα·
πλεῖστες φορὲς ὁ ΠΑΡΑΚΟΙΜΩΜΕΝΟΣ ἦταν ἐκεῖνος ποὺ δολοφονοῦσε τὸν βασιλιᾶ
[ ὅπως τὴν νύχτα τῆς 23ης‒24η ΣΕΠ. 867 ὅταν ὁ παρακοιμώμενος ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Α' ΜΑΚΕΔΩΝ δολοφόνησε τὸν εὐεργέτη του,
σύτοκράτορα ΜΙΧΑΗΛ Γ']
ἤ ἦταν ὁ ΜΕΓΑΣ ΠΑΠΙΑΣ ποὺ ἄνοιγε τὶς ἀνακτορικὲς θύρες γιὰ νά μποῦν οἱ συνωμότες
[ ὅπως συνέβη τὴν νύχτα μὲ τὴν χιονοθύελλα τῆς 10ης πρὸς 11η ΔΕΚ 969 ὅταν ὁ ΙΩ.ΤΣ̣ΙΜΙΣΚΗΣ δολοφόνησε τὸν ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΦΩΚΑ
—τὴν συνωμοσία ὀργάνωσε ἡ σύζυγος τοῦ Φωκᾶ ΘΕΟΦΑΝΩ
καὶ καίριο ρόλο ἐπαιξε ὁ εὐνοῦχος Μιχαὴλ ποὺ ἄνοιξε τὶς θύρες τοῦ Ἀνακτόρου καθὼς καὶ ὁ ἐπίσης εὐνοῦχος,
παρακοιμώμενος Βασίλειος Λεκαπηνός..]
( ΑΓ.ΒΙΤΑΛΙΟΣ-ΡΑΒΕΝΝΑ)
