Διαμαντῆς Κούτουλας

 Σὲ λίγες μέρες , 12/13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ (γιὰ τὸ 2024) εἶναι ἡ ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΥ ,τὸ  Tisha B'Av ( Εβραϊκά : תִּשְׁעָה בְּאָב ) δηλ. ἡ 9η ΗΜΕΡΑ τοῦ μηνὸς ΑΒ , ὅταν οἱ ΡΩΜΑΙΟΙ τὸ 70μΧ   ἔκαψαν τὸν Ναὸ τῶν Ἱεροσολύμων (στὴν φωτό. τὰ σημάδια ἐκείνης τῆς καταστροφῆς ποὺ ἀποκάλυψαν οἱ ἀνασκαφὲς στὸ ΔΥΤΙΚΟ ΤΕΙΧΟΣ), ἰσοπέδωσαν τὴν Ἱερουσαλὴμ στέλνοντας τοὺς Ἑβραίους στὴν Διασπορὰ γιὰ 2000 χρόνια, ἐπαληθεύοντας ἔτσι  καὶ τὴν Προφητεία τοῦ Ἰησοῦ πὼς ἀπὸ τὸν Ναὸ "δὲν θὰ μείνει πέτρα πάνω στὴν πέτρα...". {= οὐ μὴ ἀφεθῇ ὧδε λίθος ἐπὶ λίθον ὃς οὐ μὴ καταλυθῇ -ΜΑΡΚ., 13,2} Ὅλα τὰ παραπάνω εἶναι βεβαιωμένα ἱστορικῶς καὶ ἀρχαιολογικῶς, ἀλλὰ οἱ Ἑβραῖοι ὑποστηρίζουν (χωρὶς ὅμως  νὰ μπορεῖ νὰ τεκμηριωθεῖ αὐτὸ ἱστορικῶς καὶ  ἀρχαιολογικῶς) ὅτι ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΑΠΟ  ΤΟΥΣ ΒΑΒΥΛΩΝΙΟΥΣ  τὸ 587/6πΧ  ἔγινε τὴν ἴδια ΑΚΡΙΒΩΣ  ἡμερομηνία, τὴν  9η τοῦ μηνὸς ΑΒ... Παρομοίως   καὶ ἄλλα τραγικὰ γεγονότα τῆς μεσαιωνικῆς  ἰουδαϊκῆς ἱστορίας ( ὅπως τὴν ἔναρξη τοῦ  διωγμοῦ

Στά "ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ" μιλᾶ  ὁ Ἀριστοτέλης γιὰ μιὰ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ καὶ ΑΓΡΑΦΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ τοῦ Πλάτωνος σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ὁ Πλάτων ὡς  Ἀνώτατες Ἀρχὲς τοῦ Παντὸς θεωροῦσε τὸ ΕΝ καὶ τὸ ΑΠΕΙΡΟΝ—κάτι ποὺ.ΑΝΤΙΦΑΣΚΕΙ μέ τὴν θεωρία τῶν ΙΔΕΩΝ {=μορφῶν} τῶν πλατωνικῶν Διαλόγων: < ἐπεὶ δ' αἴτια τὰ εἴδη τοῖς ἄλλοις, τἀκείνων στοιχεῖα πάντων ᾠήθη τῶν ὄντων εἶναι  στοιχεῖα. ὡς μὲν οὖν ὕλην τὸ μέγα καὶ τὸ μικρὸν εἶναι ἀρχάς, ὡς δ' οὐσίαν τὸ ἕν: ἐξ ἐκείνων γὰρ κατὰ μέθεξιν τοῦ ἑνὸς [τὰ εἴδη] εἶναι τοὺς ἀριθμούς.> {ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: τὰ στοιχεῖα τῶν Ἰδεῶν, ἐπειδὴ οἱ Ἰδέες εἶναι τὰ Αἴτια τῶν πάντων, εἶναι καὶ στοιχεῖα ὅλων τῶν ὄντων. Ἔτσι λοιπόν, τὸ Μέγα καὶ τὸ Μικρὸ —ΑΠΕΙΡΟΝ—εἶναι ἀρχὲς ὡς Ὕλη, ἐνῶ τὸ ΕΝΑ  εἶναι ἀρχή ὡς Οὐσία. Καὶ  οἱ Ιδέες εἶναι οἱ ΑΡΙΘΜΟΙ ποὺ προκύπτουν ἀπὸ τὸ Μέγα καὶ τὸ Μικρό —ΑΠΕΙΡΟΝ—μέσῳ μέθεξης στὸ ΕΝΑ. / Ἀριστοτέλης, Μετὰ τὰ φυσικά 987b18-988a15.) Παρόμοια μέ τὰ παραπάνω περὶ τῶν ἐσχάτων ἀρχῶν ΕΝΟΣ καὶ ΑΠΕΙΡΟΥ—ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΝΑΔΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΓΡΑΦΟΜΕΝΑ ΣΤΟΥΣ ΠΛΑΤΩΝΙΚΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟ

 Ἕνα ἁπὸ τὰ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ ἐρωτήματα τῆς ἱστορικῆς ἔρευνας ἀφορᾶ στὸ ΠΩΣ καὶ ΓΙΑΤΙ χάθηκε ἡ τεχνολογία τῆς ἑλληνιστικῆς ἐποχῆς ἡ ὁποία βρισκόταν ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ...  Ἐξηγῶ ἐν  συντομίᾳ· γνωρίζουμε ἀπὸ τὴν πηγὲς τὴν ΔΙΑΔΟΧΗ τῶν μεγάλων ἐφευρετῶν τῶν ἑλληνιστικῶν καὶ ρωμαϊκῶν χρόνων ( 3ος αἰ.πΧ—1ος αἰ.μΧ)   ΚΤΗΣΙΒΙΟΥ—ΦΙΛΩΝΟΣ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ— ΗΡΩΝΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ τῶν δημιουργῶν τῆς λεγομένης "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ"  δηλ. τῆς τεχνολογίας ῶν ΑΤΜΟΜΗΧΑΝΩΝ {αύτὸ σημαίνει ἡ λέξη "πνευματική"} ποὺ διέπρεψαν στὸ ΜΟΥΣΕΙΟΝ τῆς ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ:  Ὁ  ΚΤΗΣΙΒΙΟΣ (+222πΧ)    ὑπῆρξε δημιουργὸς  τῆς ΥΔΡΑΥΛΕΩΣ ,  ὁ  ΦΙΛΩΝ   ΒΥΖΑΝΤΙΟΣ (+220πΧ) κατασκευαστὴς ΡΟΜΠΟΤ {=κινουμένων  ἀγαλμάτων  πού  σέρβιραν κρασί κλπ), ἐνῶ ὁ ΗΡΩΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΥΣ (+75μΧ)  ἐφευρέτης τῶν ἀτμομηχανῶν (αἰολόσφαιρα, αὐτὸματο ἄνοιγμα θυρῶν ναοῦ κλπ—βλ.φωτό) , Βεβαίως ὁ πιὸ γνωστὸς ὀλων εἶναι ὁ ΗΡΩΝ ὁ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΥΣ ( 1ος αἰ μΧ)   μέ τὶς ΑΤΜΟΜΗΧΑΝΕΣ του τὶς ὁποῖες  περιγράφει λεπτομερῶς στό ἔργο του "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ"

Οἰ Πυθαγόρειοι εἶναι οἱ πρῶτοι πού "ἔβγαλαν" τὴν γῆ ἀπὸ τὸ κέντρο τοῦ Κόσμου, προτείνοντας τὸν  5ο/4ο αἰ.πΧ, ἕνα οἱονεὶ ἡλιοκεντρικὸ σύστημα.  Συγκεκριμένα, ὁ ΦΙΛΟΛΑΟΣ {+385πΧ} διατύπωσε τὴν ἄποψη ὅτι ὁ Κόσμος (δηλ.αύτὸ ποὺ σήμερα λέμε Ἡλιακὸ Σύστημα) κινεῖται γύρω ἀπὸ ἕναν ΑΟΡΑΤΟ {ἢ μαῦρο } ΗΛΙΟ, τὴν λεγὸμενη "ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ" :  <Φιλόλαος πῦρ ἐν τῷ μέσῳ περὶ τὸ κέντρον  ὅπερ ἑστίαν τοῦ παντός...καὶ περὶ δέ τοῦτο δέκα σώματα ...χορεύειν...μετὰ τὴν ἀπλανῶν σφαῖραν τοὺς πλάνητας, ἥλιον, σελὴνην, γῆν, ἀντίχθονα...> {ΑΕΤ., DK, 44a 26} [ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : ὁ Φιλόλαος ἔλεγε ὄτι ὑπάρχει μιὰ ἀόρατη Φωτιὰ στὸ μέσον τοῦ κόσμου σὰν ἑστία τοῦ Παντός, γύρω ἀπὸ τὴν ὁποία κινοῦνται ΔΕΚΑ ούράνια σώματα μετὰ τοὺς ἀπλανεῖς ,αύτοὶ εἶναι οἰ πλανῆτες Ἥλιος, Σελήνη,Γῆ καὶ ΑΝΤΙΓΗ..] Δηλ. σύμφωνα μὲ τὸ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ τοῦ ΦΙΛΟΛΑΟΥ, γύρω ἀπὸ τὸ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΠΥΡ (τὸν Ἀόρατο Ἥλιο) τοῦ Παντός, περιφέρονταν κατὰ σειρὰν, ἡ  Ἀντίχθων {=ἀντιγῆ}  ἡ Γῆ, ἡ Σελήνη, ὁ Ἡλιος, ὁ   Ἑρμῆς, ἡ Ἀφροδ

  Ὁ ΑΡΙΣΤΟΞΕΝΟΣ, μαθητὴς καὶ σχολιαστὴς τοῦ Ἀριστοτέλη,   διασώζοντας τὴν πληροφορία τοῦ διδασκάλου του περὶ τῆς περίφημης ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ Διάλεξης τοῦ Πλάτωνος  ΠΕΡΙ Τ'ΑΓΑΘΟΥ   γράφει τὰ  ἑξῆς· <  Ἀριστοτέλης ἀεὶ διηγεῖτο τοὺς πλείστους τῶν ἀκουσάντων παρὰ Πλάτωνος τὴν περὶ τἀγαθοῦ ἀκρόασιν παθεῖν· προσιέναι μὲν γὰρ ἕκαστον ὑπολαμβάνοντα λήψεσθαί τι τῶν νομιζομένων τούτων ἀνθρωπίνων ἀγαθῶν οἷον πλοῦτον, ὑγίειαν, ἰσχύν, τὸ ὅλον εὐδαιμονίαν τινὰ θαυμαστήν· ὅτε δὲ φανείησαν οἱ λόγοι περὶ μαθημάτων καὶ ἀριθμῶν καὶ γεωμετρίας καὶ ἀστρολογίας καὶ τὸ πέρας ὅτι ἀγαθόν ἐστιν ἕν , παντελῶς οἶμαι παράδοξόν τι ἐφαίνετο αὐτοῖς, εἶθ' οἱ μὲν ὑποκατεφρόνουν τοῦ πράγματος, οἱ δὲ κατεμέμφοντο. tί οὖν τὸ αἴτιον; οὐ προῄδεσαν...> ΑΡΙΣΤΟΞΕΝΟΣ,ΑΡΜΟΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ,  39, 4–40, 8, (da Rios) .  [ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : ὁ Ἀριστοτέλης συνήθιζε  πάντα νὰ διηγεῖται αὐτὸ ποὺ ἔπαθαν οἱ περισσότεροι ἀπὸ τοὺς ἀκροατὲς  τῆς διάλεξης τοῦ Πλάτωνος Περὶ τἀγαθοῦ.  Ὁ καθένας ἀπὸ αὐτοὺς περίμενε νὰ μάθει κάτι σχετικὸ γιὰ