Διαμαντῆς Κούτουλας

Διαβάζοντας κάποιος τὶς ΠΑΥΛΕΙΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ μπορεῖ νὰ διακρίνει δύο, τρόπον τινα, ἐκκλησιολογίες, ἐκ τῶν ὁποίων ἡ πρώτη ἐπηρέασε τὴν Ἀνατολικὴ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ δεύτερη τὸν Δυτικὸ Καθολικισμό.  Καταρχὰς νὰ σημειώσω ὅτι ὁ Παῦλος υἱοθετεῖ τὴν ἀντίληψη τῶν ΣΤΩΙΚΩΝ κατὰ τὴν ὁποία ἡ ὅλη Ἀνθρωπὀτητα θεωρεῖται ὡς ΕΝΑ ΣΩΜΑ. Αὐτὸ φαίνεται καὶ στὸ Ὅραμα τῆς Δαμασκοῦ ὅπου ὁ ἐμφανισθεὶς Ἰησοῦς δέν ρώτησε τὸν Παῦλο γιατί διώκει τοὺς χριστιανοὺς ἀλλὰ γιατὶ διὠκει Αὐτόν τὸν ΙΔΙΟ < Σαούλ, Σαούλ, τί ΜΕ διὠκεις ;> λέγοντας του < Ἐγώ εἰμι Ἰησοῦς ὃν σὺ διώκεις > {ΠΡΑΞ.9, 4 κ.ἑξ.} Τέλος πάντων ἡ 1η Ἐκκλησιολογἰα τοῦ Παύλου παρουσιάζει τὴν Ἐκκλησία ὡς ΣΩΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ καὶ ἐμφανίζεται στὶς Ἐπιστολὲς ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α' καὶ Β', ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ , ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ. Μάλιστα ἐκεῖ τὸ ΣΩΜΑ δέν νοεῖται δυαλιστικά, δηλ.ΠΛΑΤΩΝΙΚΑ, ὠς διάφορο τῆς ψυχῆς, ἀλλὰ ΒΙΒΛΙΚΑ, ὡς τὸ ΟΛΟΝ τοῦ ἀνθρώπου (ἑβρ.nephesh).  Στὴν 1η αύτὴ Ἐκκλησιολογία ὁ ΑΝΑΣΤΑΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΠΟΤΕ ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ.  Ἡ κεφαλὴ θεωρε

O ὅρος « ΑΓΡΑΦΑ ΔΟΓΜΑΤΑ » προῆλθε άπὸ ἕνα χωρίο τῶν <ΦΥΣΙΚΩΝ>τοῦ Ἀριστοτέλη ὅπου ἐκεῖ ὁ Μακεδόνας φιλόσοφος ἰσχυρίζεται ὅτι ἄλλα ἔγραφε ὁ Πλάτων στόν  <Tίμαιο>  καὶ ἄλλα δίδασκε ΠΡΟΦΟΡΙΚΑ  στὰ λεγόμενα <ἄγραφα δόγματα>,ἐξηγῶντας ὀτι στὸν "ΤΙΜΑΙΟ"  ὁ Πλάτων  ταύτιζε Ὕλη καὶ Χώρα {=χῶρο} ἐνῶ, ἀντιθέτως,  αύτὰ τὰ δύο, τὰ διαφοροποιοῦσε στά "ΑΓΡΑΦΑ ΔΟΓΜΑΤΑ" : < διὸ καὶ Πλάτων τὴν ὕλην καὶ τὴν χώραν ταὐτό φησιν εἶναι ἐν τῷ Τιμαίῳ· τὸ γὰρ μεταληπτικὸν καὶ τὴν χώραν ἓν καὶ ταὐτόν. ἄλλον δὲ τρόπον ἐκεῖ τε λέγων τὸ μεταληπτικὸν καὶ ἐν τοῖς λεγομένοις ἀγράφοι δόγμασιν, - ΑΡΙ ΣΤ. ,ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΚΡΟΑΣΕΩΣ, Δ',2, 209b14-15>. Αὐτὴ τὴν προφορικὴ ἢ ἐσωτερικὴ Διδασκαλία  τοῦ Πλάτωνα,τὰ περιλάλητα "ΑΓΡΑΦΑ ΔΟΓΜΑΤΑ"   τὰ παρουσιάζει περιληπτικὰ στὸ  "Α.6" τῶν <ΜΤΑ ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ>  ὁ Ἀριστοτέλης ὠς ἑξῆς· <<[Ὁ Πλάτων] θεώρησε ὅτι τὰ στοιχεῖα τῶν Ἰδεῶν εἶναι στοιχεῖα ὅλων τῶν ὄντων. Ἔτσι λοιπόν, τὸ Mέγα καὶ τὸ Mικρὸ εῑ̓́ναι ἀρχὲς ὡς ὕλη, ἐ