Μ.Αὐρήλιος :ΤΑ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ. Τὸ ὅριο τῆς ἀρχαίας θεωρίας Ἠθικῆς.
Ὁ Μᾶρκος Αὐρήλιος ὑπῆρξε μιὰ ἐξαίρετη πνευματικὴ φυσιογωμία καὶ ἁπὸ τοὺς σπουδαιὀτερους Ρωμαίους αὐτοκράτορες. Κυβέρνησε λίγο πρὶν ἀρχίσει ἡ οἰκονομική κατάρρευση τῆς ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας (180 μΧ) καὶ συνἐγραψε ΕΛΛΗΝΙΣΤΙ ἕνα προσωπικὸ ἡμερολόγιο (ΤΑ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ—ἂν καὶ ὁ τίτλος ἐτέθη ἀπὸ μεταγενέστερους) κυρίως κατὰ τὸν χρόνο πού ἔλειπε σὲ ἐκστρατεῖες. Στὸ ἡμερολόγιο αὐτὸ συνοψίζεται ἡ ΣΤΩΙΚΗ φιλοσοφία τῆς ἐποχῆς , σύμφωνα μέ τὴν ὁποία ὁ Κόσμος ἀποτελεῖ ΕΝΑ ΕΝΙΑΙΟ ΟΛΟΝ ΠΟΥ ΤΟ ΣΥΝΕΧΕΙ Ο ΛΟΓΟΣ. Μέτοχος στὸν ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟ ΛΟΓΟ εἶναι ὁ ἄνθρωπος γι αὐτό πρἐπει νὰ ΜΑΘΕΙ νὰ μὴν ἀντιμάχεται τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους —πού καὶ αὐτοὶ συνιστοῦν μέρη τοῦ Ὅλου—καὶ νὰ δέχεται ΑΠΑΘΩΣ τὶς ἀντιξοότητες τῆς ζωῆς. Γράφει ὁ Μ.Αὐρήλιος ὅτι ἁπὸ τὴν δυστυχία σώζει <ἕν καὶ μόνον, φιλοσοφία> καὶ φιλοσοφία σημαίνει νὰ διατηρεῖς τὴν ψυχή σου<ἔνδον δαίμονα> ἀπρόσβλητη καὶ ἀβλαβῆ <τηρεῖν τὸν ἔνδον δαίμονα ἀνύβριστον καὶ ἀσινῆ ἡδονῶν καὶ πόνων κρείττονα >{=νὰ διατηρεῖς τὴν ψυχή σου ἀπρόσβλητη καὶ ἀ