Διαμαντῆς Κούτουλας

Ὁ Ἀθηναῖος ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΦΑΛΗΡΕΥΣ ἐρχόμενος στὴν Ἀλεξἀνδρεια μετὰ τὴν ἐκδίωξη του ἐξ Ἀθηνῶν απὸ τὸν Δημήτριο Πολιορκητή, ἔπεισε τὸν ΠΤΟΛΕΜΑΙΟ Α' τὸν ΛΑΓΟΥ τὸν λεγόμενο ΣΩΤΗΡΑ νὰ ἰδρύσει στὴν πόλη του ΜΙΑ ΣΧΟΛΗ ΑΝΑΛΟΓΗ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΧΕΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ (βλ. ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΡΙΣΤΕΑ) Πράγματι ὁ Πτολεμαῖος ἀκολούθησε τὴν ὑπόδειξη τοῦ Φαληρέα καὶ μέσα  σὲ ἕναν αἰῶνα στὸ ΜΟΥΣΕΙΟΝ {=ἱερὸ τῶν Μουσῶν δηλ.ΠΑΝΕΠΙΣΡΗΜΙΟ} στεγάστηκε βιβλιοθήκη μὲ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΑΠΥΡΟΥΣ.  Ἡ πληθώρα τῶν βιβλίων ἀνἀγκασε τὸν τρίτο Πτολεμαῖο τὸν λεγόμενο ΕΥΕΡΓΕΤΗ νὰ κτίσει στὴν νότια μεριὰ τῆς πόλης τὸ ΣΕΡΑΠΕΙΟΝ μὲ ἕνα  ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ. Ἐκεῖ σὲ αὐτὲς τὶς ΔΥΟ βιβλιοθῆκες τῆς Ἀλεξανδρείας  συσσωρεύτηκε ΟΛΗ Η ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ, ὅμως καὶ τὰ δύο αὐτὰ πνευματικὰ ἱδρύματα ΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΒΙΑΙΩΣ.  Ἡ βιβλιοθήκη τοῦ ΜΟΥΣΕΙΟΥ (ποὺ ἀποτελεῖτο ἀπό περιστύλιο σὲ μορφὴ τετραπλεύρου καὶ κτήριο διαμονῆς τῶν ἐρευνητῶν πού σιτίζονταν δωρεὰν ἀπὸ τὸν βασιλέα) βρισκόταν ΣΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΤΟ...

Γράφει ὁ ΚΑΣΟΜΟΥΛΗΣ ἀγωνιστὴς τοῦ 1821  στά "ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ" {σελ.308}  τὰ ἑξῆς γιὰ τὴν ἀπόκριση τοῦ Καραϊσκάκη τὸ 1823 στὸν ΤΑΪΡ-ΑΓΑ  ἀπεσταλμένο τοῦ  διοικητῆ τῶν Ὀθωμανικῶν στρατευμάτων τῶν  Τρικἀλων Σιλιχτάρ Μπόσδα : < Ἐλα σκατότουρκε, τοῦ λεει ὁ Καραϊσκάκης. Ἐλα, Ἑβραῖε, ἀπεσταλμένε ἀπὸ τοὺς Γύφτους· ἐλα νὰ ἀκούσης, τὰ κερατά σας, -γαμῶ τὴν πίστη σας, καὶ τὸν Μωχαμέτη σας! Τί θαρσεύετε  κερατάδες,  εἶναι ὁ πόλεμος  καὶ τὸν κινεῖτε <χωρίς νὰ συλλογισθῆτε>; Δὲν ἐντρέπεσθε νὰ  ζητῆτε <ἀπὸ ἡμᾶς >συνθήκη, μέ <ἕνα> κοτζάμ  σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην, νὰ τὸν χέσω καὶ αὐτόν, καὶ τὸν Βεζίρη σας καὶ τὸν Ἑβραῖον τὸν Σιλιχτάρ Μπόσδα, την πουτάνα> ______ ΥΓ. ἐκτός...πολιτικῆς ὀρθότητας (καὶ woke κουλτούρας) ὁ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ.

_____________________________________________ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΛΗ (Φύσα μαΐστρο δροσερέ) _____________________________________________ <Φύσα μαΐστρο δροσερὲ κι’ ἀγέρα τοῦ πελάγου, νὰ πᾶς τὰ χαιρετίσµατα στοῦ Δράμαλη τὴ μάννα. Τῆς Ῥούμελης οἱ µπέηδες καὶ τοῦ Μωριᾶ οἱ ἀγᾶδες στὰ  Δερβενάκια κείτονται, στὸ χῶμα ξαπλωμένοι. Στρῶμά ’χουνε τὴ μαύρη γῆς, προσκέφαλο λιθάρια καὶ γι’ ἀπανωσκεπάσματα τοῦ φεγγαριοῦ τὴ λάµψη. Κ’ ἕνα πουλάκι πέρασε καὶ τὸ συχνορωτᾶνε. « Πουλί, πῶς πάει ὁ πόλεµος, τὸ κλέφτικο ντουφέκι; — Μπροστὰ πάει ὁ Νικηταρᾶς, πίσω ὁ Κολοκοτρώνης, καὶ παραπίσω οἱ Ἕλληνες μὲ τὰ σπαθιὰ στὰ χέρια». Γράμματα πάνε κ’ ἔρχονται στῶν µπέηδων τὰ σπίτια. Κλαῖνε τὰ χάνια γι’ ἄλογα καὶ τὰ τζαμιὰ γιὰ Τούρκους, κλαῖνε μαννοῦλες γιὰ παιδιά, γυναῖκες γιὰ τοὺς ἄντρες.> _____ Τὸ μοναδικό,  στὸ γνωστὸ αὐτὸ ἐπιτραπέζιο δημοτικὸ τραγούδι τῆς Πελοποννήσου, εἶναι τὸ ὅτι ἀποτελεῖ μοιρολόι γιὰ τήν... Καταστροφὴ τοῦ Δρἀμαλη (ΙΟΥΛΙΟΣ 1822) ἀπὸ τοὺς μαχητὲς τοῦ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ. Δηλ. τὸ δημοτικὸ αὐτὸ τραγο...