Διαμαντῆς Κούτουλας

Γράφει ὁ Μ.ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ στήν "’Α’ ΟΜΙΛΙΑΝ ΕΙΣ  ΤΗΝ ΕΞΑΗΜΕΡΟΝ"  τὰ ἑξῆς ἐκπληκτικά:  < Ἦν τις πρεσβυτέρα τῆς τοῦ κόσμου γενέσεως κατάστασις ταῖς ὑπερκοσμίοις δυνάμεσι πρέπουσα, ἡ ὑπέρχρονος, ἡ αἰωνία, ἡ ἀΐδιος. Δημιουργήματα δὲ ἐν αὐτῇ ὁ τῶν ὅλων κτίστης καὶ δημιουργὸς ἀπετέλεσε, φῶς νοητὸν πρέπον τῇ μακαριότητι τῶν φιλούντων τὸν Κύριον, τὰς λογικὰς καὶ ἀοράτους φύσεις, καὶ πᾶσαν τὴν τῶν νοητῶν διακόσμησιν, ὅσα τὴν ἡμετέραν διάνοιαν ὑπερβαίνει, ὧν οὐδὲ τὰς ὀνομασίας ἐξευρεῖν δυνατόν. > {Α,1}  [ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : Ὑπῆρχε μία Κατάσταση παλιότερη τῆς Δημιουργίας τοῦ Κόσμου ἁρμόζουσα στὶς ὑπερκόσμιες δυνάμεις, ὑπέρχρονη, αἰώνια, ἀΐδια.  Καὶ ὁ Κτίστης ὄλων καὶ Δημιουργός σὲ αὐτὴν τὴν Κατάσταση ἔπλασε δημιουργήματα, τὸ Νοητό Φῶς ποὺ στολίζει τὴν μακαριότητα αὐτῶν ποὺ ἀγαποῦν τὸν Κύριο, τὶς Λογικές καὶ Ἀόρατες Φύσεις, καὶ όλο τὸν ἁρμονικό κόσμο τῶν Νοητῶν, όσων υπερβαίνουν τὴν  διάνοια μας, τῶν οποίων δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ συλλάβουμε οὐτε τὶς ὀνομασίες τους.] Τί συμπερα...

Γράφει ὁ ΠΛΑΤΩΝ στούς "ΝΟΜΟΥΣ" (βιβλίο 5ο) ὅτι στὴν Ἰδανικὴ Πολιτεία πρἐπει νὰ ὑπάρχουν 5040 πολῖτες γιὰ νὰ ὑπάρχει  ἰσὀτητα στοὺς κλήρους γῆς ἐπειδὴ ὁ ἐν λόγῳ ἀριθμὸς ἔχει πολλοὺς διαιρέτες.  Συγκεκριμένα γράφει ὁ Πλάτων:  < ὁ δὲ τῶν τετταράκοντα καὶ πεντακισχιλίων ....οὐ πλείους μιᾶς δεουσῶν ἑξήκοντα δύναιτ᾽ ἂν τέμνεσθαι τομῶν, συνεχεῖς δὲ ἀπὸ μιᾶς μέχρι τῶν δέκα.> (Πλ.Νόμ.5, 738b) [ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:   ὁ ἀριθμὸς 5040 ἔχει  59 διαιρέτες (ΚΑΤΑ ΛΕΞΗ: παρὰ ἕναν ἐξῆντα) καὶ διαιρεῖται μὲ ὅλους τοὺς ἀριθμοὺς ἁπὸ τὸ 1 ἕως τὸ 10]  Διαβάζοντας τὸ ἐν λόγῳ ἀπόσπασμα ὁ καθηγητὴς τῆς Μαθηματικῆς Σχολῆς τοῦ ΕΚΠΑ Ἀνδρέας     ΖΑΧΑΡΙΟΥ *  παρατήρησε τὰ ἑξῆς:  α) ὁ 5040 εἶναι ὁ ΠΑΡΑΓΟΝΤΙΚΟΣ** 7  (δηλ.1Χ2Χ34Χ5Χ6Χ7=5040) ποὺ συμβολίζεται μὲ θαυμαστικό  { 7! }  β) ὁ 7  ὅμως εἶναι ΠΡΩΤΟΣ*** ἀριθμὸς μὲ ἀμἐσως ἑπόμενον πρῶτο τὸν 11 γ) ὁ παραγοντικὸς 7 (δηλ. ὁ 5040) ἔχει διαιρέτες (ὀπως γράφει ὁ Πλάτων) ἀπὸ 1 ἕως 10 , δηλ. ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ...

Πρὶν 30 χρόνια ὁ ἐκδότης ἑνὸς περιοδικοῦ μέ κάλεσε σὲ μία συγκέντρωση γνωστῶν κηρύκων τῆς ΑΡΙΘΜΟΣΟΦΙΑΣ καὶ τῶν ΛΕΞΑΡΙΘΜΩΝ—ἀνάμεσα τους καὶ κάποιοι πανεπιστημιακοί— μέ σκοπό, κρυφὸ σκοπό, νὰ ΑΠΟΔΟΜΗΣΩ τὶς μπαροῦφες τους,γιὰ νά ἀπαλλαγεῖ ἀπό αύτοὺς τὸ περιοδικό. Πρἀγματι μετὰ τὸ γεῦμα καὶ τὴν ὁμιλία τοῦ πανεπιστημιακοῦ περὶ τῆς ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑΣ ΑΡΙΘΜΩΝ—ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ τῆς ἑλληνικῆς ποὺ ἀποκαλὐπτει "ἐξωγὴινη" προἐλευση τῆς γλώσσας μας μέ κρυμμένη ΣΟΦΙΑ {=ἀριθμοσοφία}  ΣΤΟΥΣ ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΥΣ {πχ.Α+Γ+Ι+Ο+Σ=284=Θ+Ε+Ο+Σ} πῆρα τὸν λὸγο καὶ τὸν ρώτησα "ἀθῶα" : ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΛΦΑΒΗΤΑ ΙΣΧΥΕΙ ΑΥΤΟ ΚΥΡΙΕ ; (δεδομένου ὅτι ὑπῆρχαν πλέον τῶν 30 ἑλληνικῶν ἀλφαβήτων στὴν ἀρχαιότητα—βλ. φωτό) . Βρἐθηκε ἐξ ἀπήνης ὁ ὁμιλητὴς καὶ βιάστηκε νά μοῦ ἀπαντήσει ἀτυχῶς:  "ΣΕ ΟΛΑ" "ΑΡΑ" , τοῦ ἁνταπἀντησα ἕτοιμος, "ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΑΤΙΝΙΚΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΑΛΚΙΔΕΙΣ ἰσχύουν οἱ Λεξάριθμοι. ΟΠΟΤΕ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΟ (ΕΛΛΗΝΟΓΕΝΕΣ)   ΛΑΤΙΝΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΙΣΧΥΟΥΝ ΟΙ ΛΕ...

Θὰ στεναχωρηθοῦν μὲ τὰ παρακἀτω, πολλοὶ καὶ καλοὶ φίλοι μου, ἀλλὰ πρἐπει νὰ τοὺς πῶ τὴν πᾶσα ΑΛΗΘΕΙΑ.  Ἀπὸ τὴν δεκαετία '70 διάβασα μὲ ἐνδιαφέρον τά γραφόμενα διαφόρων Ἑλλήνων καὶ ξἐνων (Ρισέρ, Μανιᾶς κλπ) ποὺ "ἀποδείκνυαν" ὅτι τὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ ἱερά σχηματίζουν μεταξύ τους ΙΣΟΣΚΕΛΗ ἢ ΙΣΟΠΛΕΥΡΑ ΤΡΙΓΩΝΑ (τὰ τελευταῖα χρόνια κάποιοι τό "ἀποδεικνὐουν" καὶ μἐσῳ.GPS..). Χαρακτηριστικὸ παρἀδειγμα τὸ ΙΣΟΣΚΕΛΕΣ τρίγωνο μὲ κορυφὴ τὸ Σούνιο :  "ΝΑΟΣ ΑΦΑΙΑΣ ΑΙΓΙΝΑΣ—ΝΑΟΣ ΗΦΑΙΣΤΟΥ(ΘΗΣΕΙΟ)—ΝΑΟΣ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ ΣΟΥΝΙΟΥ" {βλ.φωτό}. Ὡστόσο ὑπάρχουν ΣΟΒΑΡΕΣ ἐπιστημονικὲς  ἑνστάσεις ἐπὶ ὅλων τούτων· 1) οἱ ἑλληνικοὶ ναοὶ οὔτε τῆς ἴδιας περιόδου εἶναι οὔτε ἦταν πάντα ναοί·  πχ. Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝ ΠΡΙΝ ΓΙΝΕΙ ΝΑΟΣ, ΗΤΑΝ ΤΟ ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΤΟΥ  ΗΓΕΜΟΝΑ ΤΗΣ ΜΥΚΗΝΑΪΚΗΣ  ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ ΧΑΛΚΟΥ (ὁμοίως καὶ ὁ Ναὸς τῆς Ἐλευσῖνας), ἐνῶ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΥΚΗΝΑΪΚΗ ΕΠΟΧΗ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΝΑΟΣ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ...  Ἐπἰσης, ἑνῶ ὁ Ναὸς τοῦ Ποσειδῶνα ὑπῆρχε κατὰ τὴν  ἀρχαϊκὴ ἐποχή, ὁ Ναὸς τοῦ Ἡφαίστου στὸ Θησεῖο πρωτοκτίστηκε ...

<Μετὰ ταῦτα δή, εἶπον, ἀπείκασον τοιούτῳ πάθει τὴν ἡμετέραν φύσιν παιδείας τε πέρι καὶ ἀπαιδευσίας.  Ἰδὲ γὰρ ἀνθρώπους οἷον ἐν καταγείῳ οἰκήσει σπηλαιώδει, ἀναπεπταμένην πρὸς τὸ φῶς τὴν εἴσοδον ἐχούσῃ μακρὰν παρὰ πᾶν τὸ σπήλαιον, ἐν ταύτῃ ἐκ παίδων ὄντας ἐν δεσμοῖς καὶ τὰ σκέλη καὶ τοὺς αὐχένας, ὥστε μένειν τε αὐτοὺς εἴς τε τὸ πρόσθεν μόνον ὁρᾶν, κύκλῳ δὲ τὰς κεφαλὰς ὑπὸ τοῦ δεσμοῦ ἀδυνάτους περιάγειν, φῶς δὲ αὐτοῖς πυρὸς ἄνωθεν καὶ πόρρωθεν καόμενον ὄπισθεν αὐτῶν, μεταξὺ δὲ τοῦ πυρὸς καὶ τῶν δεσμωτῶν ἐπάνω ὁδόν, παρ' ἣν ἰδὲ τειχίον παρῳκοδομημένον, ὥσπερ τοῖς θαυματοποιοῖς πρὸ τῶν ἀνθρώπων πρόκειται τὰ παραφράγματα, ὑπὲρ ὧν τὰ θαύματα δεικνύασιν.  Ὁρῶ, ἔφη.  Ὅρα τοίνυν παρὰ τοῦτο τὸ τειχίον φέροντας ἀνθρώπους σκεύη τε παντοδαπὰ ὑπερέχοντα τοῦ τειχίου καὶ ἀνδριάντας καὶ ἄλλα ζῷα λίθινά τε καὶ ξύλινα καὶ παντοῖα εἰργασμένα, οἷον εἰκὸς τοὺς μὲν φθεγγομένους, τοὺς δὲ σιγῶντας τῶν παραφερόντων.  Ἄτοπον, ἔφη, λέγεις εἰκόνα καὶ δεσμώτας ἀτόπους.  Ὁμοίους ἡμῖν, ἦν δ' ἐγώ·  τοὺς γὰρ...

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ             Α. Ταυτότητα  Διδακτικού Σεναρίου           Β. Βασική Ροή Σεναρίου (ΑΦΟΡΜΗΣΗ—ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ—ΕΜΒΑΘΥΝΣΗ—ΑΝΑΣΤΟΧΑΣΜΟΣ—ΕΠΕΚΤΑΣΗ)           Γ. Πλαίσιο Υλοποίησης           Δ. Χρησιμοποιούμενα Εργαλεία/Μέσα           Ε. Χρονοπρογραμματισμός           ΣΤ. Οδηγίες Υλοποίησης Α. ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ  ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥ ΣΕΝΑΡΙΟΥ ΤΑΞΗ: Β΄ Λυκείου – Γενικής Παιδείας ΜΑΘΗΜΑ: Ιστορία του Μεσαιωνικού και Νεώτερου Κόσμου (565 – 1818. Κεφ. 1, Ενότητα 5η : Εικονομαχία ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ : Αξιοποίηση του μοντέλου της ανεστραμμένης τάξης στο μάθημα της Ιστορίας με τη χρήση κατάλληλου εποπτικού υλικού και εφαρμογών ΤΠΕ. Ενεργητικές βιωματικές δραστηριότητες στην τάξη.  Επιθυμούμε οι Μαθητές και οι Μαθήτριες: 1)  Να έρθουν σ' επαφή με την Ιστορική Αφήγηση και με πηγές της Εποχής καθώς και μεταγενέστερες. 2)  Να ερμηνεύσουν τις α...

Βεβαίως τὸ φαινόμενο τῆς Εἰκονομαχίας στὸ Βυζάντιο ἔχει ΠΟΛΛΑΠΛΑ αἴτια , ἐν πολλοῖς  φυλετικά, ἐθνολογικά* ,ἀλλὰ ἐπίσης καὶ σπουδαῖο ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ περιεχόμενο.** Συγκεκρένα συγκρούονται οἱ ἑξῆς ἀντιλήψεις· 1) ὁ ὑπερβατικὸς θεὸς ὡς μὴ αἰσθητὸς ΔΕΝ μπορεῖ νὰ εἰκονιστεῖ 2) ὁ θεὸς μπορεῖ νὰ εἰκονιστεῖ ἐξαιτίας τῆς ΕΝΣΑΡΚΩΣΗΣ τοῦ Λόγου. Τὴν πρώτη ἀντίληψη ὑποστήριζαν φυσικὰ οἱ Εἰκονομάχοι, θεμελιώνοντας την βιβλικῶς στὴν 2η ΜΩΣΑΙΚΗ ΕΝΤΟΛΗ{= οὐ ποιήσεις σεαυτῷ εἴδωλον, οὐδὲ παντὸς ὁμοίωμα / ΕΞ.Κ,4}  ἐνῶ τὴν δεύτερη οἱ Εἰκονολάτρες θεμελιώνοντας την βιβλικῶς στό "ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ" {= καὶ ὁ Λόγος σάρξ ἐγἐνετο/ΙΩ.1,14 } Ἀπὸ τὰ παραπάνω φαίνεται πιὸ ὀρθὴ ἡ ἄποψη τῶν Εἰκονολατρῶν (ἀφοῦ ὡς  Χριστιανοί πίστευαν στὴν ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ)***  ὃμως ὑπῆρξε ἐκ μέρους τῶν Είκονομαχῶν ἐνα ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ἐρώτημα ἀναφερόμενο βεβαίως στὸ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΧΡΙΣΤΟΛΟΓΙΚΟ δόγμα σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο : 1) ὁ Ἰησοῦς εἶναι ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ, ἔχων ΔΥΟ ΦΥΣΕΙΣ, τὴν ἀνθρώπινη καὶ τὴν θεία καὶ 2) ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΦΥΣΕΙΣ ΔΕΝ ΔΥΝΑΝΤΑΙ ΝΑ ...

Στὶς 13 ΜΑΪΟΥ 1917 τρία μικρὰ ξαδέρφια  ὁ Φραγκῖσκος ,ἡ Ὑακίνθη καὶ ἡ Λουκία εἶδαν στὴν περιοχὴ τῆς ΦΑΤΙΜΑ στὴν ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ ἐνῶ ἔπαιζαν στὴν ἐξοχή, μία λάμψη σάν ἀστραπὴ πάνω ἀπὸ μιὰ βελανιδιά.  Νόμισαν πὼς θὰ βρἐξει ἀλλὰ κοιτῶντας προσεκτικὠτερα διαπίστωσαν ὁτι ἐπρὀκειτο περὶ ὀπτασίας μιᾶς  λευκοντυμένης Γυναικὸς ἡ ὁποία τοὺς ζήτησε νὰ ἔρχονται ἐπὶ 6μηνο τὴν ἴδια ἡμερομηνία (στὶς 13) στὸ ἴδιο μέρος.  Πράγματι τὰ μικρὰ ἐπανῆλθαν καὶ στὴν Τρίτη Ἐμφάνιση τῆς Παναγίας Φάτιμα  (13 ΙΟΥΛΙΟΥ 1917) ἐδόθηκαν  3 "ΜΥΣΤΙΚΑ" ἀφορῶντα σὲ ΟΡΑΜΑΤΑ γιὰ τὸ ἐγγὺς καὶ μακρυνὸ μἐλλον .  Τὸ 1ο Ὅραμα ἀφοροῦσε τὸν Ἄλλο Κόσμο, τὸ 2ο  τὴν  ἐπερχόμενη Κομμουνιστικοποίηση τῆς Ρωσίας καθὼς καὶ στὴν ἔκρηξη κι ἑνὸς δεύτερου Μεγἀλου Πολέμου (Β'ΠΠ) . Στὴν τελευταία Ἐμφἀνιση (13 ΟΚΤ 1917) μεγάλα  πλήθη  70000 ἀτόμων συνέρρευσαν στὴν περιοχὴ ὅπου εἶδαν "ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΝΑ ΧΟΡΕΥΕΙ"  {κατὰ κάποιες περιγραφὲς  αὐτοπτῶν ἐφάνη ἕνα παράδοξο φῶς δίπλα στὸν ἠλιο..) Τὰ ...