ΟΙ ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΛΕΞΑΡΙΘΜΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ.
Πρὶν 30 χρόνια ὁ ἐκδότης ἑνὸς περιοδικοῦ μέ κάλεσε σὲ μία συγκέντρωση γνωστῶν κηρύκων τῆς ΑΡΙΘΜΟΣΟΦΙΑΣ καὶ τῶν ΛΕΞΑΡΙΘΜΩΝ—ἀνάμεσα τους καὶ κάποιοι πανεπιστημιακοί—
μέ σκοπό, κρυφὸ σκοπό, νὰ ΑΠΟΔΟΜΗΣΩ τὶς μπαροῦφες τους,γιὰ νά ἀπαλλαγεῖ ἀπό αύτοὺς τὸ περιοδικό.
Πρἀγματι μετὰ τὸ γεῦμα καὶ τὴν ὁμιλία τοῦ πανεπιστημιακοῦ περὶ τῆς ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑΣ ΑΡΙΘΜΩΝ—ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ τῆς ἑλληνικῆς ποὺ ἀποκαλὐπτει "ἐξωγὴινη" προἐλευση τῆς γλώσσας μας μέ κρυμμένη ΣΟΦΙΑ {=ἀριθμοσοφία} ΣΤΟΥΣ ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΥΣ {πχ.Α+Γ+Ι+Ο+Σ=284=Θ+Ε+Ο+Σ} πῆρα τὸν λὸγο καὶ τὸν ρώτησα "ἀθῶα" :
ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΛΦΑΒΗΤΑ* ΙΣΧΥΕΙ ΑΥΤΟ ΚΥΡΙΕ; (δεδομένου ὅτι ὑπῆρχαν πλέον τῶν 30 ἑλληνικῶν ἀλφαβήτων στὴν ἀρχαιότητα—βλ. παραπάνω φωτό).
Βρἐθηκε ἐξ ἀπήνης ὁ ὁμιλητὴς καὶ βιάστηκε νά μοῦ ἀπαντήσει ἀτυχῶς: "ΣΕ ΟΛΑ"
"ΑΡΑ" , τοῦ ἁνταπἀντησα ἕτοιμος, "ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΑΤΙΝΙΚΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΑΛΚΙΔΕΙΣ ἰσχύουν οἱ Λεξάριθμοι.
ΟΠΟΤΕ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΟ (ΕΛΛΗΝΟΓΕΝΕΣ) ΛΑΤΙΝΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΙΣΧΥΟΥΝ ΟΙ ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΙ & Η ΑΡΙΘΜΟΣΟΦΙΑ ..
Συνεπῶς ἡ Ἀριθμοσοφία τῶν Λεξαρίθμων ἰσχὐει καὶ γιὰ τὰ ἀγγλικά (ὅπου god=dog) τὰ φινλανδικά, τὰ τουρκικά, τὰ ἀλβανικά κλπ κλπ.
Κόκκαλο ὁ ὁμιλητής, ἄναυδοι οἱ συνδαιτημόνες.
Ἐξάλλου, ἄν ἰσχύει ἡ ἀνωτέρω ψευδοεπιστημονικὴ θεωρία τότε ΟΛΕΣ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΙΔΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ —ΑΡΑ ΚΑΙ ΙΔΙΟΥΣ ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΥΣ—ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙ ΙΔΙΟ ΝΟΗΜΑ. πχ νόμος/νομός, ὥρα {=ρολογιοῦ}/ὤρα, μὲ ψιλή{=φροντίδα}, ὄρος {=βουνό}/ὅρος {συμβολαίου} κλπ κλπ
Βεβαίως οἱ συνδαιτημόνες ΔΕΝ ΠΕΙΣΤΗΚΑΝ—ἀντιθέτως μέ πέταξαν ἔξω—μᾶς πέταξαν ἔξω—ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΧΑΛΑΣΑΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ...
Πάντως τὸ περιοδικὸ ἀπαλλάχτηκε τὀτε—γιὰ λίγο—ἀπὸ τοὺς ΗΜΙΠΑΡΑΦΡΟΝΕΣ...
___________
*Τὸ ἀλφἀβητο πού χρησιμοποιοῦμε σήμερα (τὰ κεφαλαῖα δηλ. γράμματα, διότι ἡ μικρογράμματη γραφὴ καθιερώθηκε στὸ Βυζάντιο τὸν 9ο αἰ.) εἶναι τὸ ΙΩΝΙΚΟ ποὺ καθιέρωσαν οἱ ΑΘΗΝΑΙΟΙ ὡς επίσημο τῆς πόλης τους τὸ 403 πΧ ἐπὶ ἄρχοντος ΕΥΚΛΕΙΔΟΥ (ὄχι τοῦ μαθηματικοῦ).
Πρίν, ἔγραφαν μὲ τό λεγόμενο ΠΡΟΕΥΚΛΕΙΔΕΙΟ ἀλφάβητο, στὸ ὁποῖο ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ Ω, Η, Ψ, Ξ.
Τὸ Η συμβόλιζε τὴν ΔΑΣΕΙΑ, τὸ Ε σήμαινε Ε καὶ Η , τὸ Ο σήμαινε Ο, Ω καὶ ΟΥ, ἐνῶ τὸ Ξ γραφόταν ως ΧΣ καὶ τὸ Ψ ὡς ΦΣ.
Ἔτσι πχ. ἐγραφαν: ΗΙΠΠΟΚΡΑΤΕΣ{=Ἱπποκράτης}, ΠΕΡΙΚΛΕΣ ΧΣΑΝΘΙΠΠΟ {=Περικλῆς Ξανθίππου } κλπ (βλ.φωτό)
____
ΥΓ. τὸ ἀλφάβητο τὸ παρέλαβαν οἱ Ἕλληνες ἀπὸ τὸ ΦΟΙΝΙΚΙΚΟ Συλλαβάριο (ΔΕΝ τὸ ἀποκαλῶ ἀλφάβητο γιατὶ ΔΕΝ ΠΕΡΙΕΙΧΕ ΦΩΝΗΕΝΤΑ...) ὅπως δείχνει ἡ ΣΕΙΡΑ, ἡ ΟΝΟΜΑΣΙΑ καὶ τὸ ΣΧΗΜΑ τῶν γραμμάτων (
Οἱ Ἕλληνες ΠΡΟΣΘΕΣΑΝ ΤΑ ΦΩΝΗΕΝΤΑ (ἐξ οὗ καὶ οἱ ἑλληνικὲς ὀνομασίες ΕΨΙΛΟΝ, ΟΜΙΚΡΟΝ κλπ) καθιστῶντας τὸ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΩΣ ἀποκαλούμενο οἱονεὶ ἀλφάβητο , συλλαβάριο τῶν Φοινίκων, ὄντως ΑΛΦΑΒΗΤΟ...
Καὶ αὐτὴ ὑπῆρξε πιθανῶς ἡ μεγαλύτερη προσφορὰ τῶν Ἑλλήνων στὴν Ἱστορία τοῦ Πνεύματος.
