ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΡΑΣΕΛ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ.
Α. Ὁ λόρδος Ράσελ (RUSSELL) σπουδαῖος μαθηματικὸς καὶ φιλόσοφος ἔχει ἐκθέσει ὡς γνωστόν, τὶς ἀντιλήψεις του περὶ Χριστιανισμοῦ στὸ πασίγνωστο δοκίμιο του "Γιατί δὲν εἶμαι χριστιανός" {τὸ ὁποῖο προέρχεται ἀπὸ μία σχετικὴ ὁμιλία του τὸ 1927 ποὺ πρωτοεκδόθηκε γερμανικὰ τὸ 1932 καὶ ἀγγλικὰ τὸ 1957). Ἐκεῖ ὑποστηρίζει, ἐν συνόψει, τὰ ἑξῆς περίπου·: 1) ἂν γιὰ κάθε τι ὑπάρχει ἕνα αἴτιο, τότε τί χρειαζεται ὁ θεός; Δὲν θὰ μποροῦσε τὸ Πρῶτο Αἴτιο νὰ εἶναι τὸ ΑΤΕΡΜΟΝ (χωρὶς ἀρχὴ) Σύμπαν, δεδομένου ὅτι, ἀφοῦ ἰσχύει ὁ νόμος τῆς ἀφθαρσίας τῆς ὑλοενέργειας, τὸ πιθανώτερο εἶναι τὸ Σύμπαν νὰ μὴν ἔχει ἀρχή ; Γράφει ὁ Ράσελ : < Ἂν καθετί πρέπει νὰ ἔχει μιὰν αἰτία, τότε κι ὁ Θεὸς πρέπει νὰ ἔχει μιὰν αἰτία. Ἂν μπορεῖ νὰ ὑπάρχει κάτι χωρὶς καμμιὰ αἰτία, θὰ μποροῦσε κάλλιστα νὰ εἶναι ὁ κόσμος—θεός.....Δὲν ὑπάρχει λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο θὰ πρέπει νὰ ὑποθέσουμε ὅτι ὁ κόσμος εἶχε μιὰν ἀπαρχή. Ἡ ἰδέα ὅτι τὰ πράγματα θὰ πρέπει νὰ ἔχ...