Διαμαντῆς Κούτουλας / Diamantis Koutoulas

Παλιὰ ἀπορία γιὰ ὅλους τούς ΦΙΛΙΣΤΟΡΕΣ ἀποτελεῖ τὸ  ἐρώτημα πῶς  εἶναι δυνατόν 3 ἄσημοι ΠΤΩΧΕΥΜΕΝΟΙ  καὶ "ἀποτυχημένοι" ἔμποροι,  οἱ ΣΚΟΥΦΑΣ, ΤΣΑΚΑΛΩΦ, ΞΑΝΘΟΣ, νὰ πέτυχαν τὸ  ΤΙΤΑΝΙΟ ΕΡΓΟ  τοῦ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821.   Ὡς γνωστόν, ἡ Φιλικὴ Ἑταιρεία —ὅπως καὶ ἄλλες παρόμοιες ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ τῆς ἐποχῆς πχ ΚΑΡΜΠΟΝΑΡΟΙ στὴν Ἰταλία—άκολουθοῦσε τὴν δομὴ τῶν ΤΕΚΤΟΝΙΚΩΝ ΣΤΟΩΝ μὲ Τυπικὰ Μύησης, Μυστικά κλπ. χωρὶς νὰ ἀποτελεῖ, ὡστόσο,Τεκτονικὴ Στοά, ἄν καὶ μερικὰ μέλη της —πχ ΞΑΝΘΟΣ—ὑπῆρξαν Τέκτονες. Ἡ Φιλικὴ Ἑταιρεία ἱδρύθηκε  μιὰ ΠΕΡΙΕΡΓΗ χρονιά, τὸ 1814· ἐποχὴ ποὺ  ὁ ΝΑΠΟΛΕΩΝ—ἠττηθεὶς στὴν Ρωσία—εἶναι ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΝΗΣΟ ΕΛΒΑ καὶ οἱ Μ.Δυνάμεις ὀργανώνουν τὴν ΝΕΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΤΑΞΗ στὸ Συνέδριο τῆς Βιέννης (18- ΣΕΠ-1914) μὲ τὴν δημιουργία τῆς ΙΕΡΑΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ, ἡ ὁποία ἀποτελοῦσε ἐπιδίωξη κατεξοχὴν τοῦ ΤΣΑΡΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ τοῦ ὁποίου εὐνοούμενος ὑπουργὸς ἐξωτερικῶν ἦταν ὁ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ (κυρίως μετὰ τὴν διπλωματικὴ ἐπιτυχία του ποὺ ἦταν ἡ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΒΕΤΙΑ

Κατόπιν παράκλησης (καὶ ἀποριῶν) ἀγαπητῶν  φίλων, ἀναρτῶ λίγες  φιλολογικὲς μαρτυρίες γιὰ τὸ πῶς πληροφορούμαστε κάτι ἀπὸ τὴν προφορὰ τῶν άρχαίων Ἑλλήνων τῆς κλασσικῆς ἐποχῆς· —σὲ ἕνα ἀπόσπασμα κωμῳδίας τοῦ Κρατίνου ἀναφέρεται  ὁ ἦχος τοῦ βελάσματος τοῦ προβάτου ὡς "βῆ—βῆ" · " ὁ δʹ ἠλίθιος ὥσπερ πρόβατον, βῆ ,βῆ λέγων βαδίζει"(ΚΡΑΤΙΝΟΣ, Kock, CAF,43)  πρᾶγμα ποὺ σημαίνει ὅτι τὸ  "η" προφερόταν ὡς δύο "ε" καὶ τὸ  "β"  ὡς "b" (βῆ =μπέε).  Παρόμοια  παραδίδει καὶ ὁ Ἀριστοφάνης :  " θύειν με μέλλει καὶ κελεύει βῆ λέγειν"(ΑΠΟΣΠ.642). —Γράφει ὁ Ἀριστοφάνης στοὺς ΒΑΤΡΑΧΟΥΣ   ποὺ ἀνέβηκαν  τὸ 405πΧ —καὶ τὸ παραδίδει καὶ ὁ ἀρχαῖος σχολιαστὴς* τοῦ Εὐριπίδη  —ὅτι ὁ ἠθοποιὸς ΗΓΕΛΟΧΟΣ στὸν στίχο 279 τῆς τραγῳδίας τοῦ Εὐριπίδη "ΟΡΕΣΤΗΣ" (ποὺ παρουσιάστηκε τὸ 408πΧ)   ἀντὶ νὰ πεῖ "γαλήνʹ ὁρῶ"  δηλ. "γαλήνη βλέπω" μὲ ΟΞΕΙΑ ,  εἶπε "γαλῆν ὁρῶ"  μὲ ΠΕΡΙΣΠΩΜΕΝΗ , δηλ. "γάτα βλέπω" ,  κ

  Ἔχω ἀναφέρει σὲ ἄλλην εὐκαιρία [ https://diamantiskoutoulas.blogspot.com/2020/07/blog-post_3.html ]  τὶς ἀρνητικὲς πλευρὲς τοῦ ΕΛ.ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ (πχ. τὰ Κινήματα κατὰ τοῦ δημοκρατικοῦ πολιτεύματος, τὴν πραξικοπηματικὴ δημιουργία μέσῳ ξένων δυνάμεων ξεχωριστοῦ κράτους στὴν Θεσ/νίκη κλπ ) ὅμως ἐδῶ θὰ ἀναφερθῶ στὴν—κατὰ πολλούς— πιὸ μαύρη ὄψη τῆς Πολιτικῆς του (πλεῖστοι τὴν θεωροῦν ὡς τὸ  μεγάλο του ἔγκλημα —μαζὶ μὲ τὸ μεγάλο του λάθος, τὴν κατάληψη τῆς Σμύρνης)· πρόκειται γιὰ τὴν ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ ἡ ὁποία ὑπεγράφη στὶς 30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ τοῦ 1923 στὴν Λωζάνη ,  ΠΡΙΝ τὴν ὁμώνυμη  Συνθήκη ἡ ὁποία ὑπεγράφη στὶς 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 1923. Σὲ μιάν, λοιπόν, ὁμιλία του στὴν Βουλὴ τὴν 17η ΙΟΥΝΙΟΥ 1930 , ἐπ εὐκαιρίᾳ τοῦ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΦΙΛΙΑΣ, ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος λέει τὰ ἑξῆς ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ  γιὰ τὶς ἰδέες καὶ τοὺς σχεδιασμούς του ( ἀντιγράφω ἀπὸ τὰ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ) : " Ἐπίστευα, κύριοι, πρὸ τῶν Βαλκανικῶν Πολέμων, καὶ πολύ πρό,διότι ἤδη κατὰ τοὺς Βαλκανικοὺς Πολέμους τὰ ὄνειρα εἶχ

 1)  ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΑ-1901 Νοέμβριος 1901: ἔχει ξεσηκωθεῖ ὁ κόσμος κατὰ τῆς μετάφρασης ΠΑΛΛΗ τῶν Εὐαγγελίων ποὺ δημοσιεύει ἡ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ τοῦ προοδευτικοῦ ἐκδότη  Γαβριηλίδη ὁ ὁποῖος ἀκολούθησε   τὴν προσπάθεια τῆς προοδευτικῆς  ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ ΟΛΓΑΣ γιὰ νὰ γίνει κατανοητὴ ἡ Βίβλος στὸν ἁπλὸ κόσμο. Πρωτοπόροι  τῶν ἀγανακτησμένων συντηρητικῶν οἱ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ἐπιτέθηκαν  στὴν ἐφημερίδα, στὴν Βουλὴ καὶ στὰ Ἀνάκτορα..  Ἐπενέβη ὁ στρατὸς στὰ ἐκτεταμένα ἐπεισόδια μέ συνἐπεια νὰ ὑπάρξουν καμμιὰ δεκαριὰ ΝΕΚΡΟΙ διαδηλωτὲς,νὰ  πέσει ἡ κυβέρνηση ΘΕΟΤΟΚΗ καὶ νὰ παραιτηθεῖ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ ποὺ ὑποστήριζε τὴν μεταφραστικὴ προσπάθεια τῆς Βασίλισσας.. Τέλος στό Σύνταγμα τοῦ 1911 ἀπαγορεύτηκε ἡ μετάφραση τῆς Ἁγ.Γραφῆς, χωρὶς τὴν ἄδεια τοῦ Οίκουμ.Πατριαρχείου καὶ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας.  Ἡ ἴδια ἀπαγόρευση ὑπῆρχε  στὸ Σύνταγμα τοῦ 1975  ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ: ΑΡΘΡΟ 3 , παρ.3  <H επίσημη μετάφραση —τῆς Βίβλου—σε άλλο γλωσσικό τύπο απαγορεύεται χωρίς την έγκριση της Aυτοκέφαλης

 Εἶναι ἀδύνατον ,σὲ ὅποιον ἔχει ἔστω καὶ στοιχειώδη γνώση τοῦ ἀρχαίου θεάτρου νὰ μὴν ἐντοπίσει τὶς ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ μεταξὺ τῆς ἀρχαίου Δράματος  καὶ τῆς χριστιανικῆς Θείας Λειτουργίας (ὅλων τῶν τυπικῶν, ἀνατολῆς καὶ δύσεως). Συγκεκριμένα· — οἱ χοροὶ τῶν ψαλτῶν ἀντιστοιχοῦν στὰ ΗΜΙΧΟΡΙΑ τοῦ Χοροῦ τῆς ἀρχαίας Τραγωδίας ποὺ ἐκπροσωπεῖ τὸν Λαό —τὸ βυζαντινὸ τέμπλο παραπἐμπει στοὺς ΠΕΡΙΑΚΤΟΥΣ τῆς ἀρχαίας σκηνογραφίας (τῆς ὁποίας γενἀρχης ὑπῆρξε ὁ Σοφοκλῆς) —ἡ αγία Τράπεζα ἀντιγράφει τὴν ΘΥΜΕΛΗ δηλ.τὸν βωμὸ —τάφο  τοῦ Διονύσου —ὁ δεσποτικὸς θρόνος καὶ ὁ ἄμβων θυμίζουν τὸν ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΟ  καὶ τὸν ΑΓΓΕΛΟ {=ἀγγελιαφόρο} ἀντίστοιχα τῆς Τραγωδίας. —τὸ σύνθρονο ἢ πρεσβυτέριο ποὺ ὑπῆρχε στοὺς πρωτοβυζαντινοὺς ναούς πίσω ἀπὸ τὴν ἁγία Τράπεζα (βλ. στὴ φωτό.Ἑκατονταπυλιανὴ Πἀρου)   ἀντιγράφει ἀκριβῶς τὸ ΚΟΙΛΟΝ {=κερκῖδες} τοῦ ἀρχαίου θεἀτρου. Βεβαίως ἡ Θεία Λειτουργία δέν ἀνάγεται στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ θέατρο,.ἀλλὰ στὶς μεσανατολικὰ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ τῆς ἐποχῆς τοῦ χαλκοῦ , ὅπως γνωρίζουν οἱ λειτουργιολόγοι.  Τὰ συμ

 Ὅλοι γνωρίζουμε τὴν θεολογία τοῦ Ἀπ.Παύλου, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ὁ Χριστὸς σταυρώθηκε γιὰ τὴν ἐξιλέωση τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν. Βεβαίως δὲν ἦταν αὐτὴ ἡ μόνη θεολογικὴ "ἐρμηνεία" τοῦ θανάτου τοῦ Ἰησοῦ στὸν ἀρχέγονο χριστιανισμὸ. Ὑπῆρξαν καὶ ἄλλες θεολογικὲς "ἐξηγήσεις" τοῦ Θεἰου Πάθους (βλ. Σ.ΑΓΟΥΡΙΔΗΣ, ΓΙΑΤΙ ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ; ‒ Ἀθήνα, 1990 ). Ὡστόσο, ἦταν ἡ ΠΑΥΛΕΙΑ θεολογία  αὐτὴ ποὺ τελικὰ ἐπικράτησε  στὴν Ἐκκλησία, ἡ λεγόμενη Theologia Crucis.   Ὅμως, 450 χρόνια περίπου  ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ, στοὺς ἀρχαίους Ἑλληνες ΤΡΑΓΙΚΟΥΣ, Αἰσχύλο καὶ Σοφοκλῆ,  εἶχε ἀναπτυχθεῖ μιὰ ἀνάλογη σντίληψη (καὶ βεβαίως τὴν ἴδια ἐποχὴ μὲ τοὺς Τραγικοὺς,  ὁ λεγόμενος ΔΕΥΤΕΡΟΗΣΑΪΑΣ γράφει στὴν Βαβυλῶνα  παρόμοια, μιλῶντας γιὰ τὸν ΠΑΣΧΟΝΤΑ ΔΟΥΛΟ ΤΟΥ ΓΙΑΧΒΕ —Ebed Jahwe/ κεφ.53). Συγκεκριμένα,στὸ τέλος τοῦ "ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΔΕΣΜΩΤΗ" ὁ Αἰσχύλος παρουσιάζει τὸν Ἑρμῆ νὰ λέει, στόν καρφωμένο στὸν Καύκασο Προμηθέα (ποὺ ἔκλεψε τὴν φωτιὰ καὶ τὴν ἔδωσε στοὺς ἀνθρώπους γιὰ νὰ τοὺς σώσει ἀπὸ τὴν καταστροφ

Γράφει στὴν "ΑΝΤΙΓΟΝΗ" ὁ Σοφοκλῆς στὸ Α' Στάσιμο {ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΔΕΙΝΑ ΚΟΥΔΕΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΕΙΝΟΤΕΡΟΝ ΠΕΛΕΙ=πολλὰ γεννοῦν τὸ Δέος, τὸ Μέγα Δέος ὁ Ἄνθρωπος γεννᾶ*} τὸ καλύτερο ,κατὰ τὴ γνώμη μου,ΧΟΡΙΚΟ τοῦ ἀρχαίου Δράματος {ὀπου περιγράφει τὴν ΠΡΟΟΔΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ} τὰ ἑξῆς : " Ἅιδα μόνον / φεῦξιν οὐκ ἐπάξεται· νόσων δ' ἀμηχάνων φυγὰς ξυμπέφρασται" (στιχ.360) Μετάφραση : " ἀπὸ τὸν Ἅδη μόνο δὲν θὰ μπορέσει νὰ ξεφύγει (ὁ ἄνθρωπος) ἄν καὶ  ἔχει ἐπινοήσει τρόπους γιατρειᾶς σὲ ἀγιάτρευτες ἀρρώστειες" Δηλ. κι ἄν γιατρέψει ὅλες τὶς ἀσθένειες ὁ ἄνθρωπος ,ἀπὸ τὸν θάνατο δὲν θὰ ξεφύγει ,  γιατὶ ὁ θάνατος δὲν εἶναι ἀρρώστεια... Μερικοὶ φιλόλογοι ἔλεγαν παλιὰ, πὼς  ἐδῶ εἶναι λανθασμένη ἡ διάταξη τῶν στίχων·  θὰ ἔπρεπε νὰ ἔλεγε τὸ κείμενο : "ἄν καὶ γιάτρεψε πολλὲς ἀρρώστειες,  δὲν ξέφυγε ἀπὸ τὸν Ἅδη" . Ὅμως, ΟΧΙ -  ἡ σειρὰ τῶν στίχων εἶναι ὀρθή· ὁ θάνατος θαρθεῖ ,κι ἄν  ἀκόμα  ὁ ἄνθρωπος,γιατρέψει ὅλες τὶς ἀνίατες ἀσθένειες {=ἀμήχανοι νόσοι} ΓΙΑΤΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙ

  Ἄν ὑπάρχει κάποιο ἱστορικὸ ἀντικείμενο πού νὰ ἔχει ἐξάψει τὴν φαντασία εἰδικῶν καὶ μή, αὐτὸ εἶναι ἡ   περιλάλητη ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ. Πρόκειται γιὰ τὸ ΙΕΡΩΤΕΡΟ ἀντικείμενο τῶν Ἑβραίων, γιὰ τὴν στἐγαση τοῦ ὁποίου κτίστηκε ὁ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ.   Ἡ Κιβωτὸς αὐτὴ ἦταν ἑνα ξύλινο (ἐξ ἀσήπτου ξύλου)  ΚΙΒΩΤΙΟ μεγέθους 2,5 πἠχεων μήκους, 1,5 πλάτους καὶ 1,5 ὕψους, ΕΠΙΧΡΥΣΩΜΕΝΟ, στὸ ὁποῖο φυλάσσονταν ἡ ρἀβδος τοῦ Ἀαρών, ἡ στάμνα τοῦ μάννα καὶ οἱ πλάκες τῶν Ἐντολῶν.  Ὡς σκέπασμα {=ΙΛΑΣΤΗΡΙΟΝ}  τοῦ κιβωτίου αὐτοῦ χρησιμοποιεῖτο πλάκα χρυσοῦ 2,5 Χ 1,5 πήχεων ἡ ὁποία στὰ δύο ἄκρα εἶχε δύο ΧΕΡΟΥΒΙΜ τὸ ἕνα ἀντίκρυ στὸ ἄλλο .  Ἀπὸ τὸ ἱλαστήριο αύτὸ ἐν μἐσῳ τῶν ΑΝΤΚΡΥΣΤΩΝ ΧΕΡΟΥΒΙΜ ἐπικοινωνοῦσε κατὰ τὴν Βίβλο ὁ ΓΙΑΧΒΕ μὲ τὸν ΜΩΥΣΗ, δημιουργῶντας μιὰ νεφέλη.  Τὸ κείμενο ποὺ τὰ περιγράφει αὐτὰ εἶναι τὸ 25 κεφάλαιο τῆς ΕΞΟΔΟΥ , τὸ ὁποῖο ὅμως, ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΩΣ —καὶ αὐτὸ δέχονται ὅλοι οἱ παλαιοδιαθηκολόγοι—ἀνήκει στὴν ΠΗΓΗ ΤΟΥ ΙΕΡΑΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ἡ ὁποία ἀνάγεται στὸ 400πΧ.  Συνεπῶς γεννᾶτα

 Τὸ 461πΧ ὁ λαϊκιστὴς ἡγέτης τῶν Ἀθηναίων δημοκρατικῶν ΕΦΙΑΛΤΗΣ ὁ Σοφωνίδου (ὄχι ὁ γωστὸς προδότης τῶν Θερμοπυλῶν) ἀφαιρεῖ διὰ νόμου τὶς πολιτικὲς δικαιοδοσίες τοῦ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ {=ἰσόβιο συμβούλιο ὅσων εἶχαν διατελέσει ἄρχοντες—καμμιὰ σχέση μὲ τὸν σημερινό} κρατῶντας μόνο  γι αὐτὸν τὶς δίκες σὲ περιπτώσεις ΦΟΝΟΥ (αἷμα χυτόν).   Ἔγιναν ταραχὲς τότε  στὴν πόλη γιὰ τὸν νόμο αὐτὸν  τοῦ Ἐφιάλτη —ὁ ὁποῖος μάλιστα ἐν τέλει δολοφονήθηκε {"νυκτὸς ἀναιρεθείς"}—ἐνῶ στὸν φόνο του φαίνεται νὰ ἐμπλἐκεται  καὶ ὁ ἴδιος ὁ ΥΠΑΡΧΗΓΟΣ του,  ὁ ΠΕΡΚΛΗΣ .. Μὲ ἀφορμὴ αύτὰ τὰ γεγονότα ἔγραψε τὴν "ΟΡΕΣΤΕΙΑ" {="ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ"—"ΧΟΗΦΟΡΟ"Ι—"ΕΥΜΕΝΙΔΕΣ"}  ὁ ΑΙΣΧΥΛΟΣ {τὴν μόνη ΤΡΙΛΟΓΙΑ ποὺ σώζεται}   καὶ τὴν ἀνέβασε τὸ 458πΧ. [Στὴν άρχαιότητα στὶς τρεῖς ἡμέρες τῶν Μεγ.Διονυσίων ὁ κάθε δραματουργὸς ἀνέβαζε μιὰ τριλογία ποὺ παίζονταν στὸ θέατρο Διονύσου τὸ πρωί, ἕνα Σατυρικὸ Δρᾶμα ποὺ παίζονταν μεσημέρι, ἐνῶ οἱ κωμωδίες παρουσιάζονταν τὸ ἀπόγευμα] Στὴν τριλογία λοιπὸν τῆς &qu

ΟΥΚ ΗΛΘΟΝ ΚΑΤΑΛΥΣΑΙ, ΑΛΛΆ ΠΛΗΡΩΣΑΙ (Ματθ..5,17) Τὸ ρῆμα ΠΛΗΡΟΩ‒Ω στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ σημαίνει ΓΕΜΙΖΩ—ΕΚΠΛΗΡΩΝΩ (<πλῆρες) δέν σημαίνει "συμπληρώνω".  Συνεπῶς, ἄλλο τὸ νόημα "ΔΕΝ ΗΡΘΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΥΣΩ ΤΗΝ TORAH  {=ΝΟΜΟΣ/ἑβραϊκὴ θρησκεία} ΑΛΛΑ' ΝΑ ΤΗΝ ΕΚΠΛΗΡΩΣΩ "  κι ἄλλο "νὰ τὴν ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΩ". Στὴν πρὠτη περίπτωση ὁ Ἰησοῦς παραμένει ΕΒΡΑΙΟΣ (ἑβραιότατος, θἂλεγα..) ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΙΔΡΥΣΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΝΕΑ..ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ἐνῶ στὴν δεύτερη κηρύσσει ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ καὶ  γἰνεται πιὰ  ...Χριατιανός. Ὁ πρῶτος εἶναι ὁ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ, ὁ ἀληθὴς,  Ἰησοῦς,  ἐνῶ ὁ δεύτερος ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ' , ἀποτελεῖ πλᾶσμα τῆς ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ἡμῶν  καὶ τῆς ἑκάστοτε  Ἰδεολογίας μας.. _________  ΥΓ μοῦ εἶχε πεῖ κάποτε ἑνας γνωστὸς καθηγητὴς τῆς Θεολογκῆς ὅτι τὴν ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ (ad fontes ) τοῦ χριστιανισμοῦ νὰ μὴν τὴν ἀναμένω ἀπό θεολόγους ἀλλὰ ἀπὸ ἱστορικοὺς καὶ φιλολόγους.. ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ...

 Ὁ μακαρίτης ὁ πατέρας μου  δούλευε στὸν ΟΣΕ ἀπὸ τὸ 1958 καὶ λάτρευε τὰ τραῖνα καὶ μὲ ἔπαιρνε μαζί του κάποιες φορές , ἕως τὸ 1972,  ὁπου μετὰ τὸ πολύνεκρο δυστύχημα πάλι στὴν ἴδια περιοχή  δὲν μὲ ξαναπῆρε μαζί του μὲ τὸ τραῖνο... Μοῦ εἶχε πεῖ τότε ὅτι θὰ τὰ ρίξουν ὅλα στὸν σταθμάρχη, ἀλλὰ  ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ  ΕΝΑ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ΕΝΑΣ, ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΤΡΑΒΑ...   Ὅταν τὸ ρώτησα ποιὰ εἶναι τὰ ΠΟΛΛΑ ,μοῦ μιλησε γιὰ τὶς εὐθύνες τῶν ἑκάστοτε (ἀνευθυνο) ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ Πολιτικῶν. Βἐβαια τὸ 1972 κυβερνοῦσε ἡ Χούντα, ὁπότε μπορούσαμε νά ποῦμε ὅτι ἄν εἴχαμε   ΛΑΟΠΡΟΒΛΗΤΗ κυβέρνηση ,δημοκρατικὰ ἐκλεγμένη , θὰ εἶχαν ἀποφευχθεῖ τραγωδίες ΕΞ ΑΜΕΛΕΙΑΣ.  Πέρασαν τὰ χρόνια , πέρασα τὰ 60 ,τὰ μαλλιά μου ἄσπρισαν  καὶ κατάλαβα ὁτι τελικά ποτὲ δὲν φταῖνε οἱ κυβερνήσεις .. Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΦΤΑΙΧΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ διότι ὅ,τι ψηφίζεις ἔχεις...  ΕΣΥ ΤΟ  ΔΙΑΛΕΞΕΣ καὶ μέ γνώμονα συχνὰ τὴν ἰδεολογία τοῦ  ΠΑΜΕ ΚΙ ΟΠΟΥ ΒΓΕΙ... Στὰ τραῖνα, στὰ καράβια (θυμᾶστε τὸ ΣΑΜΙΝΑ;)  στὰ νοσοκομεῖα,   στὰ δικαστήρια

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ, 12. ΜΝΗΣΘΗΤΙ ΤΟΥ ΚΤΙΣΑΝΤΟΣ ΣΕ.  Θυμήσου τὸν Δημιουργό σου, στῆς νιότης σου τις μέρες, πρὶν ἔρθουνε οἱ μέρες οἱ κακές καὶ φτάσουνε τὰ ἄσχημα  χρόνια ποὺ θὰ λὲς,  δὲν μπορῶ πιά.. ..... Θυμήσου τὸν  Δημιουργό σου, πριν τῆς ζωῆς σου σπάσει ἡ ἀσημένια ἁλυσίδα καὶ τὸ χρυσό λυχνάρι συντριφθεῖ·  πρὶν τσακιστεῖ ἡ στάμνα στὴν πηγή καὶ σπάσει τὸ μαγγάνι στὸ πηγάδι.   Καί τότε τὸ χῶμα ( σώμα)  θα γυρίσει  πίσω στὴν γῆ ὅπου ἀνήκει  και  τὸ Πνεῦμα (πνοὴ ζωῆς)  θὰ ἐπιστρέψει στο Θεό που τὸ ἐδωσε.

 Ἡ  ΜΑΣΚΟΦΟΡΙΑ  τῶν ἀρχαίων ΑΝΘΕΣΤΗΡΙΩΝ (ἀπ' ὅπου κατάγονται τὰ σύγχρονα Κάρναβάλια) δὲν εἶναι ψυχολογικῆς προελεύσεως {=ΒΑΖΟΝΤΑΣ τὴν  μάσκα, φαίνεται ὁ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ἑαυτός μου...} ἀλλὰ ΜΑΓΙΚΗΣ :  μὲ τὸν ἐρχομὸ τῆς Ἄνοιξης πιστευόταν ὅτι ἀνεβαίνουν καὶ οἱ ΨΥΧΕΣ τῶν νεκρῶν στὸν Πάνω Κόσμο γιὰ νὰ τιμωρήσουν  ὁσους τοὺς ἔβλαψαν ἐν ζωῇ.  Γι αὐτὸ οἱ ζῶντες ,κατὰ τὴν περίοδο αὐτή,  φοροῦσαν  μάσκες ὥστε ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΠΕΘΑΜΕΝΩΝ.. Αὐτὸ εἶναι τὸ πρωτογενὲς νόημα τῆς ΜΑΣΚΟΦΟΡΙΑΣ ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων καὶ σὲ ὅλους τοὺς λαούς... Μόνο ποὺ στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα μετεξελίχθηκε σὲ  θεατρικὸ δρώμενο ΚΑΙ  ΕΤΣΙ ΑΠΟ ΤΙΣ  ΠΡΩΤΟΓΟΝΕΣ ΜΑΓΙΚΕΣ ΤΕΛΕΤΕΣ ΜΑΣΚΟΦΟΡΙΑΣ ΠΡΟΕΚΥΨΕ Η ΑΤΤΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ—ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ. ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

 Ὁ Ὁλλανδὸς φιλόλογος Johannes Meursius , τὸ 1619, συνἐγραψε  τὸ ἔργο " Eleusinia etc.. " (βλ.φωτο) στὸ ὁποῖο κάνει λόγο ,ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΥΤΟΣ, γιὰ τὴν μυστικὴ φράση τῶν Ἐλευσινίων ΚΟΓΞ —ΟΜΠΑΞ. Τὴν ἐν λόγῳ φρἀση  ἁλίευσε ἀπὸ τὸ ΛΕΞΙΚΟ  τοῦ  βυζαντινοῦ (5ος αἰ.μΧ) λεξικογράφου ΗΣΥΧΙΟΥ τοῦ Ἀλεξανδρέως ὅπου στὸ γράμμα Κ ,στὸ οἰκεῖο λῆμμα ,γράφει τὰ ἑξῆς· κόγξ· ὅμπαξ· ἐπιφώνημα τετελεσμένοις  καὶ τῆς δικαστικῆς ψήφου ἦχος, ὡς ὁ τῆς κλεψύδρας,  παρὰ δὲ Ἀττικοῖς βλόψ .  ( Α’ ΕΚΔΟΣΗ ΜΑΡΚΟΥ ΜΟΥΣΟΥΡΟΥ)  Ὁ   Meursius μεταφράζει τὴν λέξη  τοῦ ΗΣΥΧΙΟΥ "τοῖς τετελεσμένοις " ὡς "ΣΤΟΥΣ ΜΥΗΘΕΝΤΕΣ " θεωρῶντας ὅτι ἡ λἐξη "ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ" ἀναφέρεται, ὂχι σὲ κάτι ποὺ ἔχει ὁλοκληρωθεῖ, ἀλλὰ στὸν ΜΥΗΜΕΝΟ, καθότι τὸ ρῆμα ΤΕΛΩ στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ ἔχει καὶ τὴν ἔννοια τοῦ ΜΥΩ/ΜΥΟΥΜΑΙ. Ὁπότε τὸ ὅλο νόημα τοῦ λήμματος τοῦ Ἡσύχιου —κατὰ τὸν Meursius—εἶναι ΚΟΓΞ ΟΜΠΑΞ : ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΜΥΗΘΕΝΤΩΝ ΣΤΑ (ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ) ΜΥΣΤΗΡΙΑ. Δυὸ αἰῶνες (1829) ἀργότερα ὁ φιλόλογος C. Lobeck (Βλ.φωτο)