<Πλὴν Ἀβραάμ γενέσθαι ἐγὼ εἰμί> ΧΩΡΙΣ ΓΝΩΣΗ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ (ΚΑΙ ΕΒΡΑΪΚΩΝ) ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΕΙΤΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ.
Ὡς γνωστὸν τὰ Εὐαγγἐλια γράφτηκαν ΠΡΩΤΟΤΥΠΩΣ στὰ ἑλληνικὰ καὶ συγκεκριμένα στὴν ἀλεξανδρινὴ Κοινή (γι αύτὸ πχ. ἀπουσιάζει ἡ Εὐκτική).
Ἔχουν γίνει πολλὲς προσπάθειες μετάφρασης τοῦ εὐαγγελικοῦ κειμένου στὰ ΝΕΑ ἑλληνικὰ ἤδη ἀπὸ τὸν 19ο αἰ., ἄλλες ἀποτυχημένες (ὡς μεταφράσεις ἐκ τοῦ ...ἀγγλικοῦ κειμένου τοῦ KJV) ἄλλες πιὸ ἐπιτυχημἐνες (πχ. ἡ τελευταία τῆς Βιβλικῆς Ἑταιρείας). Καμμία μετάφραση ὅμως δέν στερεῖται προβλημάτων ἐξαιτίας τῆς ἀμφίσημης σημασίας κάποιων λέξεων ἢ φράσεων.
Ἀναφέρω μερικὰ ἐνδεικτικὰ παραδείγματα:
1) γράφει τὸ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ <καὶ ἡ σκοτία αύτό (τὸ φῶς) οὐ κατἐλαβεν>{1,5}.
Τὸ ρῆμα <ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΩ> {<κατἐλαβεν} στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικά, σημαίνει ΝΙΚΩ, ΚΑΤΑΝΟΩ, ΔΕΧΟΜΑΙ κλπ.
Ποιὰ σημασία ὅμως ἰσχύει ἐδῶ;
Ἂν ἰσχὺει ἡ πρὠτη, τότε ἔχουμε ζωροαστρκὴ ἐπιρροὴ δυαρχικοῦ χαρσκτῆρα, ἂν ἰσχύει ἡ δεύτερη ἔχουμε ἐπιρροὴ γνωστικισμοῦ.
2) γράφει τὸ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ <οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ πληρῶσαι>{5,17}.
Τὸ ρῆμα <ΠΛΗΡΟΩ—Ω> στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ σημαίνει ΕΚΠΛΗΡΩΝΩ, ΓΕΜΙΖΩ, ΟΛΟΚΛΡΩΝΩ δηλ.συμπληρώνω κλπ.
Ἂν μεταφράσω τό <πληρῶ> ὡς ΕΚΠΛΗΡΩΝΩ , τότε ὁ Ἰησοῦς παρουσιάζεται ὠς ἀνακαινιστὴς τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, ἂν μεταφράσω ὅμως ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΩ τότε ἐμφανίζεται ὡς ἱδρυτὴς νέας θρησκείας.
Τί ἀπὸ τὰ δύο ἰσχύει;
3) γράφει τὸ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ <ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστι>{17,21}.
Τὸ <ΕΝΤΟΣ ΥΜΩΝ> σημαίνει ΜΕΣΑ ΣΑΣ , σημαίνει ὁμως στὴν Κοινὴ τῆς ἐποχῆς καὶ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΑΣ.
Στὴν πρώτη περίπτωση ἡ Βασιλεία παρουσιάζεται ὡς ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ,στὴν δεύτερη περίπτωση Ο ΙΗΣΟΥΣ ΤΑΥΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ.
Ἐπίσης·
4) γράφει τὸ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ <ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, πρὶν Ἀβραάμ γενέσθαι ἐγὼ εἰμί*> {8,58}.
Ὁ Δ’ Εὐαγγελιστὴς χρησιμοποιεῖ γιὰ τὸν Ἀβραάμ τὸ ρῆμα <ΓΙΓΝΟΜΑΙ> ἐνῶ γιὰ τὸν Ἰησοῦ τὸ ρῆμα <ΕΙΜΙ>.
Τά ἐν λόγῳ ρήματα ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΑΥΤΟΣΗΜΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ καθότι τὸ <ΓΙΓΝΟΜΑΙ> σημαίνει ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ἄρα ἐξέλιξη καὶ ΜΕΤΑΒΟΛΗ , ἐνῶ τὸ <ΕΙΜΙ> προαιώνια ὕπαρξη ( πρόκειται γιὰ τὴν ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ διαφορὰ μεταξὺ ΕΙΝΑΙ καὶ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ—Πλάτων).
Συνεπῶς τὸ άρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο τοῦ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ σημαίνει <ΠΡΙΝ ΔΗΜΟΥΡΓΗΘΕΙ Ο ΑΒΡΑΑΜ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΠΡΟΑΙΩΝΙΩΣ >
[ Ἄρα τὸ <before Abraam was, I Am> τῆς ΑΓΓΛΙΚΗΣ μετάφρασης τοῦ βασ.Ἰακώβου (KJV Bible) ΔΕΝ ΑΠΟΔΙΔΕΙ ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΕΔΑΦΙΟΥ ]
5) στὸ ΕΒΡΑΪΚΟ πρωτότυπο τῆς ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ στὴν διήγηση τῆς καιομένης βάτου {ΕΞ.3,14} ὁ Θεὸς ἀποκάλυψε τὸ Ὄνομα Του στὸν Μωυσῆ μὲ τὴν φράση <eheye aser eheye> {=ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ} ποὺ ἀποτελεῖ ἑβραϊσμό** .
Συνεπῶς τό <ΕΓΩ ΕΙΜΙ> τοῦ Ἰησοῦ εἶναι τὸ <Eheye> τοῦ συγκεκριμένου ἐδαφίου, δηλ. τὸ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.
Δηλ. καὶ τὸ ΠΛΑΤΩΝΙΚΟ <έγὼ εἰμί> τοῦ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ καὶ ἡ ἑβραϊκὴ του μετάφραση <Eheye> ἀποκαλὐπτουν τὴν ΘΕΟΤΗΤΑ τοῦ Ἰησοῦ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΑΚΡΟΑΤΕΣ ΤΟΥ γι αύτὸ καί προσπάθησαν νὰ τὸν ΛΙΘΟΒΟΛΗΣΟΥΝ ὡς βλάσφημο φωνάζοντας Του < σὺ ἄνθρωπος ὢν ποιεῖς σεαυτὸν Θεόν> {ΙΩ.10,33}
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ :
χωρὶς γνώση τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς (εἰδικῶς τῆς ἀλεξανδρινῆς Κοινῆς) καθὼς καὶ τῆς ἑβραϊκῆς ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ.
Ἐξάλλου καὶ ἡ ἴδια ἡ λἐξη "ΚΑΙΝΗ" στὸν τίτλο
τοῦ Ἱεροῦ Βιβλίου τῶν χριστιανῶν ,στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ σημαίνει περισσότερο ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΗ, ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ, ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ , παρὰ νέα δηλ. πρόσφατη, ἐνῶ ἡ λέξη "ΔΙΑΘΗΚΗ" ἐκ τοῦ ἑβραϊκοῦ berit , σημαίνει ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ, ΣΥΝΘΗΚΗ, ΣΥΜΦΩΝΙΑ κλπ —καμμία σχέση δηλ. μέ τὴν ἀγγλικὴ μετάφραση "NEW TESTAMENT" {έκ τοῦ λατινικοῦ "NOVUM TESTAMENTUM" }
_____
*τὰ ἴδια ἰσχύουν καὶ γιὰ τὸ τέλος τοῦ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ <καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ' ὑμῶν ΕΙΜΙ πάσας τὰς ἡμέρας ἑως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος> {28,20}
** στὴν ἑλληνικὴ μετάφραση τῶν ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑ (Ο’), ἡ ἐν λόγῳ φράση μεταφράστηκε ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ ὡς <ἐγὼ εἰμὶ ὁ ὤν>
