Διαμαντῆς Κούτουλας

Ἀπὸ μαθητής, μὲ τὴν μανία ποὺ εἶχα γιὰ διάβασμα, ἔπεσαν στὰ χέρια μου τὸ 1977 τὰ περιλάλητα "ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝ"  περὶ τῶν ὁποἰων ἀναρτῶ ἐν συνόψει τὰ ἑξῆς· τὸ 1864 ὁ MAURICE JOLY έγραψε μιὰ σάτιρα κατὰ τοῦ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ Γ' ὐπὸ μορφὴν διαλόγου στὸν Ἅδη μεταξὺ ΜΟΝΤΕΣΚΙΕ {=Πνεῦμα τῶν Νόμων} καὶ ΜΑΚΙΑΒΕΛΛΙ {=ὁ Ἡγενὸνας}. Σκοπὸς τῆς σάτιρας εἶναι νὰ ἀποκαλυφθεῖ ὁ ΔΕΣΠΟΤΙΣΜΟΣ τοῦ μακιαβελικοῦ  Ναπολέοντος Γ' ,ὁ ὁποῖος ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΕ τὶς ἀρχὲς τῆς Γαλλικῆς Ἐπανάστασης (χωρισμὸς ἐξουσιῶν—Μοντεσκιέ κλπ) Τὸ ἔργο ἀπαγορεύτηκε καὶ μόλις τὸ 2002 μεταφράστηκε —ἐξ ὅσων γνωρίζω—στὴν ἀγγλική. (έγὼ τὸ διάβασα ἀπὸ μιὰν ἄθλια μετάφραση  στὰ φοιτητικὰ μου χρόνια—καὶ ὂχι ὁλόκληρο..) Ὅμως τὸ κείμενο αύτὸ τοῦ Joly ὐπῆρξε ἡ ἒμπνευση τῶν "ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΩΝ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝ" ποὺ κυκλοφόρησε τὸ 1903 ἀπὸ τὸν ΣΕΡΓΙΟ ΝΕΙΛΟ & τὰ ὁποῖα ἀποτελοῦν σύνθεση τῆς ΟΧΡΑΝΑ (τῆς τσαρικῆς μυστικῆς ἀστυνομὶας). Τά "πρωτόκολλα" εἶναι  βεβαίως ἔργο ΠΟΛΛΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ κι ὄχι ἑνός καὶ περ

 Ὅσοι διδάσκουν χριστιανικὴ Ἠθική—καὶ δὴ τὴν παύλεια περὶ ΓΑΜΟΥ—ἂς ἔχουν ὑπόψιν τους τὸ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΟ νὸημα  τοῦ ἀποστολικοῦ κειμένου  γιὰ νὰ μὴν πέφτουν σὲ ΠΛΑΝΕΣ & ΠΑΡΑΝΟΗΣΕΙΣ.  Ἐξηγῶ· Γράφει ὁ ΠΑΥΛΟΣ :  < τοῦτο δέ φημι, ἀδελφοί, ὁ καιρὸς συνεσταλμένος τὸ λοιπόν ἐστιν, ἵνα καὶ οἱ ἔχοντες γυναῖκας ὡς μὴ ἔχοντες ὦσι,  καὶ οἱ κλαίοντες ὡς μὴ κλαίοντες, καὶ οἱ χαίροντες ὡς μὴ χαίροντες, καὶ οἱ ἀγοράζοντες ὡς μὴ κατέχοντες...παράγει γὰρ τὸ σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου> {Α’ ΚΟΡ.7, 29 κ.ἑξ.} [ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:  Καὶ τοῦτο σᾶς λέγω ἀδελφοί, ὁ καιρὸς ποὺ μᾶς  ἀπομένει εἶναι λίγος καὶ περιωρισμένος, ἒτσι ὥστε καὶ ἐκεῖνοι ποὺ ἔχουν γυναῖκες νὰ εἶναι σὰν νὰ μὴν ἔχουν, & ἐκεῖνοι ποὺ κλαῖνε  νὰ εῑ̓́ναι σὰν νὰ μὴν  κλαῖνε &  ἐκεῖνοι ποὺ χαίρουνται νὰ εἶναι σὰν νὰ μὴν  χαίρονται  & ἐκεῖνοι ποὺ ἀγοράζουν νὰ  εἶναι σὰν νὰ μὴν  κατέχουν....διότι τελειώνει σύντομα ἡ  μορφὴ αὐτοῦ  τοῦ κόσμου ]. Τὰ παραπάνω δείχνουν ὅτι ὁ ΠΑΥΛΟΣ —ὅπως καὶ σύμπασα ἡ Πρώτη Ἐκκλησἰα*—  ΠΙΣΤΕΥΕ ΟΤΙ ΣΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ Θ

 Ἀπαριθμεῖ ἐνδεικτικὰ  ὁ Μπαμπινιώτης μερικὲς  ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ  λεξεις‒ἔννοιες, οἱ ὁποῖες μέσῳ τῆς ἀγγλικῆς,  θεμελίωσαν καὶ ἐξακολουθοῦν νὰ θεμελιώνουν τὸν Εὐρωπαϊκὸ Πνεῦμα, δείχνοντας ἔτσι τὴν ἑλληνικὴ ρίζα τοῦ δυτικοῦ πολιτισμοῦ:  < ἡ θεωρία ( theοry ) & ἡ  ἐμπειρική ( empirical )  ἢ πρακτική (practical) γνώση, τὸ σύστημα ( system ) καὶ ἡ μέθοδος ( methοd ), ἡ λογική ( lοgics ) καὶ ἡ ὀργάνωση ( οrganisatiοn ), ἡ υπόθεση ( hypοthesis ), τὰ κριτήρια ( criteria ),ἡ ἱεραρχία ( hierarchy ), οἱ κατηγορίες ( categοry ) καὶ ἡ ταξινόμηση ( taxοnοmy ), ἡ ἀνάλυση ( analysis ) καὶ ἡ σύνθεση ( synthesis ), οἱ ἰδέες ( idea ), οἱ θέσεις ( thesis ) καὶ τὰ θέματα ( theme ), η κρίση ( crisis ) καὶ τὰ προβλήματα ( prοblem ), η τεχνολογία ( technοlοgy ) καὶ ἡ μηχανή ( machine ), ὁ τύπος ( type ) καὶ ἡ αναλογία ( analοgy ), ἡ φάση ( phase ) καὶ τὸ πρόγραμμα ( prοgramme ), ἡ σφαῖρα ( sphere ) καὶ ἡ ἀτμόσφαιρα ( atmοsphere ), ἡ διάγνωση ( diagnοsis ), τὰ συμπτώματα ( symptοm ) καὶ ἡ θεραπεία ( therapy )