Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μαΐου 22, 2022

Ζ.Π.ΣΑΡΤΡ : μὲ τὸν θάνατο ὁ ἄνθρωπος γίνεται ὄν..

Εικόνα
  ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΗΔΕΝ" ( L'Être et le Néant) λἐγεται τὸ κλασσικὸ ἔργο τοῦ Σἀρτρ (+1980) ,γραφέν τό 1943, καὶ παρακάτω συνοψἰζω τὶς  βασικὲς θέσεις τοῦ γνωστοῦ Γάλλου ὑπαρξιστῆ· 1. ὁ ἄνθρωπος διαμορφώνει ἐλεύθερα καὶ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΑ τὸν ἑαυτό του. Ἐνῶ πχ ὁ λύκος γεννιέται λύκος καὶ πεθαίνει λύκος, ὁ ἄνθρωπος ΓΙΝΕΤΑΙ κάτι διαφορετικὸ ἀπὸ ὅ,τι γεννιέται. Βλἐποντας κάποιος ἕνα βρἐφος ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ τὶ αύτὸ θὰ γίνει (ἄν ζήσει) στὸ μέλλον : Ἀϊνστάιν, Χίτλερ, Πλάτων ... Συνεπῶς κάθε ἀνθρώπινη ὕπαρξη εἶναι ΜΗΔΕΝ διότι βρίσκεται ΠΑΝΤΑ ἐν ἐξελίξει καὶ ποτὲ δὲν ὁλοκληρώνεται. Ὅπως ἔλεγε ὁ Πὼλ Βαλερὺ "ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΠΟΛΛΟΙ, ΠΕΘΑΙΝΩ ΕΝΑΣ". 2.ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ἕτοιμοι δρόμοι γιὰ τὴν ἐξέλιξη τοῦ ἀνθρώπου· ἡ ΗΘΙΚΗ ἤ ὁ ΘΕΟΣ  προϋπάρχουν ΤΗΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ὕπαρξης ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΩΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΦΟΡΟΥΝ , ἀφοροῦν  ΠΡΟΫΠΑΡΧΟΥΣΕΣ  ἀνθρώπινες ὑπάρξεις καὶ κατὰ τοῦτο, ἄν τὶς ἀκολουθήσει ὁ ἄνθρωπος, ΑΛΛΟΤΡΟΙΩΝΕΤΑΙ. ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΦΕΥΡΙΣΚΕΙ ΤΟΝ Δ̣ΙΚΟ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟ ΕΞΕΛΙΞΗΣ, ἄν καὶ συχνὰ ὁ ΤΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ὀδηγεῖ τοὺς

Ἡ φυσιοκρατικὴ πλάνη τοῦ Χόμπς (Hobbes).

Εικόνα
 Γράφει στὸ κλασσικό του σύγγραμμα  "ΛΕΒΙΑΘΑΝ"(1651)  ὁ ΤΟΜΑΣ ΧΟΜΠΣ (Hobbes)  ὅτι γιὰ νὰ ἐπιβιώσουν οἱ ἄνθρωποι (ἐκ φύσεως ἀνίσχυρα πλάσματα) πρέπει νά ζοῦν σὲ κοινωνίες εἰρηνικὰ μεταξύ τους .Ὅμως γιὰ νὰ τὸ πετύχουν αὐτὸ πρέπει ΝΑ ΕΚΧΩΡΗΣΟΥΝ ΕΚΟΥΣΙΩΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥΣ(κοινωνικὸ συμβόλαιο)  ΣΕ ΕΝΑΝ ΜΟΝΑΡΧΗ ἤ ΕΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΩΝ καὶ τοῦτο διὀτι τὸ ἔνστικτο αύτοσυντήρησης εἲναι σημαντικὠτερο ἀπό τὴν ἐλευθερία.  Στὴν συλλογιστική του ὅμως  ὁ Χόμπς διαπράττει τὸ ΛΟΓΙΚΟ ΣΦΑΛΜΑ ΤΗΣ "ΦΥΣΙΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΛΑΝΗΣ".  Ὁ  συλλογισμός ποὺ διατυπώνει εἶναι ὁ ἑξῆς· " 1. ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ 2.ΑΡΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΑΤΤΟΥΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΑΥΤΟ " .  Ὀμως ὁ ἐν λόγῳ συλλογισμὸς περιέχει ἕνα ΛΟΓΙΚΟ ΣΦΑΛΜΑ.  Ὁ  ὅρος "ΠΡΕΠΕΙ" τοῦ συμπεράσματος ΔΕΝ ὑπάρχει στὴν προκείμενη.  Στὴν προκείμενη χρησιμοποιεῖται μιὰ πρόταση κρίσεως (ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ) ἐνῶ στὸ συμπέρασμα , μιὰ πρόταση ἐπιθυμίας (ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΕΠΕΙ).   Τὸ λογικὸ σφάλμα  τῆς ἐ

Τὰ Λάθη τῶν Ἀρχαίων.

Εικόνα
 Ἐδῶ καὶ 30 περίπου χρόνια (μετὰ τὴν Πτώση τοῦ Κομμουνισμοῦ) έχει πιάσει μιὰ..ἀρχαιομανία τοὺς Νεοέλληνες καὶ ἔχουν μετατραπεῖ ὅλοι σέ ἀρχαιολάτρες καὶ ἀρχαιογνῶστες.  Ἀνάθεμα ὅμως ἀν καταλαβαίνουν τὶ διαβάζουν στὰ ἀρχαῖα κείμενα ...  Ἐξηγῶ· οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες σοφοί, ΠΛΑΤΩΝ, ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ,ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ,ΕΥΔΟΞΟΣ κλπ δὲν ἦταν ἀλάθητοι· ἀντιθέτως ,ἔκαναν κραυγαλέα λάθη ,ἂλλοτε ἀναπόφευκτα ,ἄλλοτε προϊὸντα τῆς ἰδεοληψίας τους. Πχ δὲν μποροῦσαν νὰ ξέρουν ὃτι οἱ γαλαξίες στό Σύμπαν εἶναι "ἀπειροι"  (ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΜΕ ΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ) διότι δὲν εἶχαν τηλεσκόπια, μποροῦσαν ὁμως νὰ ὑποθέσουν τὴν ὕπαρξη ΜΗ ΚΥΚΛΙΚΩΝ, ἐλλειπτικῶν  τροχιῶν καί νὰ μὴν ἐμμείνουν στὴν ἰδεοληψία τοῦ ΙΕΡΟΥ ΚΥΚΛΟΥ.  Πατέρας βεβαίως τῆς Ἰατρικῆς ὁ Ἱπποκρἀτης ἀλλὰ νόμιζε (ὃπως κι ὁ ΓΑΛΗΝΟΣ)  ὅτι οἱ ΦΛΕΒΕΣ ΕΔΡΕΥΟΥΝ ΣΤΟ ΣΥΚΩΤΙ (ὁ ΧΑΡΒΕΫ τὸ 1628 περιέγραψε ὀρθὰ τὸ κυκλοφοριακὸ σύστημα τῆς καρδιᾶς).  Ἂς φανταστοῦμε πόσες λανθασμένες διαγνώσεις καὶ "θεραπεῖες"  ἔγιναν ἐξ αἰτίας αὐτοῦ τοῦ  ΘΕΜΕΛΙΑΚΟΥ λ

Ἡ διαφορὰ μεταξὺ δυτικοῦ καὶ ἀρχαιοελληνικοῦ Ὀρθολογισμοῦ.

Εικόνα
Ἐπειδὴ συχνὰ συγχέεται ὁ Ὀρθολογισμὸς ποὺ δίδαξαν οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες μὲ τὸν δυτικὸ Ὀρθολογισμὸ τοῦ Διαφωτισμοῦ,  σημειώνω ἐν συντομίᾳ  τὰ ἀκόλουθα· γιὰ τοὺς Ἕλληνες ἀπό τὴν ἐποχὴ τῶν ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΩΝ μέχρι  τοὺς ΣΤΩΙΚΟΥΣ ,  άρχὴ τοῦ Παντὸς θεωρεῖτο τὸ "ΧΑΟΣ"[= Ἡσίοδος] ἤ τὸ ΑΠΕΙΡΟΝ [=Ἀναξίμανδρος] ,δηλ.  ἡ ΜΗ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΙΜΗ ΑΜΟΡΦΗ "ΥΛΗ" , ὁ ΑΠΡΟΣΙΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ "Χῶρος"  ποὺ δὲν ταυτίζεται μὲ τὸ ΜΗΔΕΝ {τὸ "τίποτα"} καὶ ἀποκαλεῖται προσφυῶς  ΜΗ ΟΝ —ἴσως ἡ ὑψηλότερη ἔννοια τῆς φιλοσοφίας.  Ἀπὸ αὐτὸ τὸ ΜΗ ΑΙΣΘΗΤΟ  "Μή Ὄν" , προέρχεται ὁ ΛΟΓΟΣ ὁ ὁποῖος —κατὰ Πλάτωνα—μορφοποιεῖ τὸν χῶρο μέσῳ τῶν Μαθηματικῶν.  Μὲ πιὸ ἁπλᾶ λόγια : στὸν Κόσμο ΔΕΝ ΕΞΗΓΟΥΝΤΑΙ ΟΛΑ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΑ.   Ἀντιθέτως, ὁ Ὀρθολογισμὸς τοῦ δυτικοῦ Δοαφωτισμοῦ  ((ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ,ΡΟΥΣΣΩ , ΜΟΝΤΕΣΚΙΕ ,ΝΤΙΝΤΕΡΩ κλπ} ἔχει ἐπηρεαστεῖ  ἀπὸ τοὺς ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΑΝ ΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΑΓΑΘΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ὀρθολογικοποιῶντας τὸν κόσμο   (ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο