Ἀρχαῖο Δρᾶμα : Η ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ
Δὲν τὸ λαμβάνουμε ὑπόψιν, ἀλλὰ ἀπὸ τὰ 1200 θεατρικὰ ἔργα ποὺ βραβεύτηκαν τὸν 5ο αἰῶνα τοῦ Περικλῆ (ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΣΤΙΣ 3 ΗΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΣΤΑ ΜΕΓ.ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΔΙΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΝ 3 ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΜΕ 3 ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ ΚΑΙ 1 ΣΑΤΥΡΙΚΟ ΔΡΑΜΑ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ, ἢτοι 12 ἔργα ἐτησίως) ἔχουν σωθεῖ ὁλόκληρα ΜΟΝΟ 32 τραγωδίες (7 τοῦ Αἰσχύλου, 7 τοῦ Σοφοκλῆ, 18 τοῦ Εὐριπίδη) καὶ 1 σατυρικὸ δρᾶμα (ὁ ΚΥΚΛΩΨ τοῦ Εὐριπίδη). Ἀπὸ τοὺς ἀρχαίους γραμματικοὺς γνωρίζουμε ὅτι ὁ ΑΙΣΧΥΛΟΣ πῆρε τὸ 1ο βραβεῖο * μὲ τοὺς ΠΕΡΣΕΣ τὸ 472 πΧ ,τοὺς ΕΠΤΑ ΕΠΙ ΘΗΒΑΣ τὸ 467 πΧ καὶ τὴν ΟΡΕΣΤΕΙΑ (τὴν μόνη ΤΡΙΛΟΓΙΑ ποὺ σώθηκε ὁλόκληρη=ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ—ΧΟΗΦΟΡΟΙ—ΕΥΜΕΝΙΔΕΣ) τὸ 458 πΧ. Ὁ Σοφοκλῆς πῆρε εἴκοσι φορὲς περίπου τὸ 1ο βραβεῖο,γνωρίζουμε ὅτι αὐτὸ συνέβη μὲ τὸν ΦΙΛΟΚΤΗΤΗ τὸ 409 πΧ (δὲν γνωρίζουμε ποιὰ ἦταν τὰ ἄλλα ἔργα του ποὺ ἦρθαν πρῶτα) ἐνῶ μὲ τὸ ἀριστούργημα του ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ πῆρε τὸ 2ο βραβεῖο τὴν ἐποχὴ τοῦ ΛΟΙΜΟΥ κατὰ τὸν Πελοποννησιακὸ Πόλεμο, τὸ 429 πΧ. Ὁ Εὐριπίδης τέλος ...