Ο ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ
"Προφήτης" δὲν εἶναι ὁ Μάντης ποὺ προβλέπει τὸ ..μέλλον. Η λέξη προέρχεται ἀπὸ τὸ ρῆμα "ΦΗΜΙ" καὶ τὴν πρόθεση "ΠΡΟ" καὶ σημαίνει αὐτὸν ποὺ μιλᾶ μπροστὰ ἀπὸ κάποιον δηλ. ὡς ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ κάποιου (φερέφωνο). Τὸ ἴδιο νόημα ἔχει ἡ ἑβραϊκὴ λέξη nabi ποὺ σημαίνει τὸ φερέφωνο τοῦ θεοῦ (= τάδε λέγει Κύριος). Οἱ Προφῆτες ἐμφανίστηκαν κατὰ τὴν προαιχμαλωσιακὴ περίοδο(δηλ πρὶν τὸ 600 πΧ- ἡ βαβυλώνεια αἰχμαλωσία διήρκεσε ἀπὸ τὴν Ἅλωση τῆς Ἱερουσαλήμ ἀπὸ τὸν ΝΑΒΟΥΧΟΔΟΝΟΣΟΡΑ τὸ 586πΧὥς τὴν Κατάληψη τῆς Βαβυλώνας ἀπὸ τοὺς Πέρσες τὸ 539πΧ) μὲ πρῶτον στὴν σειρὰ ,φυσικά ,τὸν Ἠλία , ἀλλὰ στὸ Κήρυγμα τοῦ θρησκευτικοῦ Ἀναρχισμοῦ ποὺ μᾶς ἐνδιαφέρει ἐδῶ , πρῶτος εἶναι ὁ προφήτης ΑΜΩΣ καὶ κατόπιν οἱ ΩΣΗΕ, ΗΣΑΪΑΣ, ΔΕΥΤΕΡΟΗΣΑΪΑΣ (= πρόκειται γιὰ ἕναν ΑΓΝΩΣΤΟ Προφήτη ποὺ ἔζησε κατὰ τὴν Βαβυλώνεια Αἰχμαλωσία καὶ τὰ ἔργα του περιέχονται στὸ κείμενο τοῦ Ἠσαΐα στὰ Κεφ.40-55) καὶ τὸν ΙΕΡΕΜΙΑ. Ποῦ ἔγκειται ὁ θρησκευτικὸς Ἀναρχισμὸς αὐτῶν τῶν προαιχμαλωσιακῶν ...