Διαμαντῆς Κούτουλας

 Ἡ "Ἀσκητική" ( Salvatores Dei=οἱ Σωτῆρες τοῦ θεοῦ) εἲναι τὸ "ΠΙΣΤΕΥΩ" τοῦ Καζαντζάκη, τὸ . ..Συνταγματικό του κείμενο ,θὰ λἐγαμε ποὺ πρωτογράφτηκε τὸ 1922 καὶ πρωτοεκδόθηκε τὸ 1944‒45 (στὴν φωτο ἡ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΗ,πρὠτη, ἔκδοση).  Ὅπως ἔγραψα σὲ προηγοὐμενη ἀνἀρτηση [ https://diamantiskoutoulas.blogspot.com/2022/10/blog-post_4.html ]  ἡ "ΑΣΚΗΤΚΗ" ἀναπαράγει τὴν φιλοσοφἰα τοῦ ΜΠΕΡΞΟΝ {=μιὰ ΖΩΪΚΗ ΟΡΜΗ προσπαθεῖ νὰ ἐκδηλωθεῖ μέσῳ τῆς Ἐξέλιξης τῆς Ζωῆς στὸν πλανήτη} καὶ ὅπου χρησιμοποιεῖ τὴν λέξη "ΘΕΟΣ" ὁ Καζαντζάκης—σέ ὅλα του τὰ ἔργα—ἐννοεῖ ἀκριβῶς τὴν ζωϊκὴ ὁρμὴ ( élan vital ) τοῦ Μπερξόν.  Ἀντιγράφω ἀπό τὴν ΑΣΚΗΤΙΚΗ  τὸ ἑξῆς χαρακτηριστικὸ ἀπόσπασμα : " Κύριε, ποιός εἶσαι; Σὰν Κένταυρος ὑψώνεσαι μπροστά μου, μὲ τὰ χέρια στὸνοὐρανό τανυσμένα, μὲ τὰ πόδια καρφωμένα στὴ λάσπη".   -"Εἶμαι Ἐκεῖνος ποὺ αἰώνια ἀνεβαίνει"!   -"Γιατὶ ἀνεβαίνεις; Ξενεφρίζεσαι, ἀγωνιᾶς, μάχεσαι νὰ ξεθηκαρώσεις ἀπ' τὸ ζῶο. Ἀπ'  τὸ ζῶο κι ἀπὸ τὸν

Τὰ βιβλία τοῦ  ΑΝΡΙ ΜΠΕΡΞΟΝ πρέπει νὰ τὰ μελετᾶ κάποιος ΑΝΑ 10ετία στὴν ζωή του γιατὶ ἀναφέρονται στὰ πλέον ΘΕΜΕΛΙΑΚΑ ἐρωτήματα τῆς ὕπαρξης  ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΣΙΩΠΗΘΟΥΝ καὶ  τῶν ὁποίων οἱ ἀπαντήσεις ΑΛΛΑΖΟΥΝ ἀναλόγως τῆς ἑκάστοτε ἱστορικῆς  ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΣ τοῦ ἀνθρώπου . —Γιατὶ ὐπῆρξαν, χάθηκαν, ὐπάρχουν καὶ θὰ ἐξαφανιστοῦν μὲ τὴν σειρά τους,  τόσα ἑκατομμύρια εἴδη στὸν πλανἠτη ;  —Τὶ ἐξυπηρετοῦν τόσα  δισεκατομμύρια  ζῶα καὶ φυτά;  — Ὑπάρχει κάποιο σχέδιο, κάποιος στόχος στὴν ἐξέλιξη τῶν εἰδῶν ; —ποιὰ εἶναι αὐτὴ ἡ Ὀντότητα ποὺ προσπαθεῖ νὰ ἐκδηλωθεῖ μἐσῳ τῆς Ἐξέλιξης τῆς Ζωῆς στὸν πλανήτη μας; ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΕΤΕΙ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ  ΚΑΙ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΚΑΜΜΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ἢ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΔΙΝΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ. Σὲ αὐτὰ ὡστόσο, προσπάθησε νὰ ἀπαντήσει ὁ ΜΠΕΡΞΟΝ λέγοντας τὰ ἑξῆς· στὶς πρῶτες ΦΥΣΙΚΟΧΗΜΙΚΕΣ ἑνώσεις ἐμφανίστηκε ἡ ΖΩΪΚΗ ΟΡΜΗ ( ÉLAN VITAL ) ἡ ὁποία ἐν συνεχείᾳ διακλαδώθηκε σὲ 4 κατευθύνσεις: τὰ ΦΥΤΑ ,τὰ ΕΝΤΟΜΑ ,τά ΑΣΠΟΝΔΥΛΑ ,τὰ ΣΠΟΝΔΥΛΩΤΑ.  Ἡ Ἐξέλιξη ΔΕΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΣΧΕΔΙΟ ἀλλὰ τὴν ἑκάστο

 Ἡ είδοποιὸς διαφορὰ μεταξὺ RES PUBLICA  καὶ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ  εἶναι εὐκρινέστατη ,ἂν καὶ πλειστάκις συγχέὲται ἀπὸ μαθητὲς καί φοτητές —οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ φιλολόγους.. Στὴν ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ τῆς Ἀθήνας ποὺ συνεδρίαζε στὴν ΠΝΥΚΑ ἢ στὸ ΘΕΑΤΡΟΝ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ  (ἀλλὰ καὶ στὶς Συνελεύσεις  ὅλων τῶν ἑλληνικῶν Πόλεων—Κρατῶν ) οἱ ἀποφάσεις ἐλαμβάνοντο μὲ τὶς ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΨΗΦΟΥΣ ΤΩΝ  ΠΟΛΙΤΩΝ —κάθε πολίτης καὶ μία ψῆφος. Στὴν ἀντίστοιχη  COMITIA CENTURIATA {= λοχίτιδα *  Ἐκκλησία} τῆς Ρώμης ποὺ συνεδρίαζε στὸ Campus Martius    {=Πεδίον τοῦ Ἄρεος, βλ.φωτο)  Η ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΚΑΤΑ ΛΟΧΟΥΣ   (centuriae), ὃπου κάθε λόχος  καὶ μία ψῆφος. Στὴν Λοχίτιδα Ἐκκλησία οἱ Ρωμαῖοι συνήρχοντο ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙ ΣΕ 5  ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ( classis ) ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥΣ  ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΩΣ ΤΟΥ ΟΠΛΙΣΜΟΥ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΟΥΝ  ( Πατρίκιοι &  Ιππεῖς, ὀπλῖτες, δορυφόροι, σφενδονῆτες, προλετάριοι ** )  ΚΑΙ ΨΗΦΙΖΑΝ ΚΑΤΑ ΛΟΧΟΥΣ  ( ΚΑΘΕ ΛΟΧΟΣ, ΜΙΑ ΨΗΦΟΣ ) .  Ἡ  1η Τάξη Πατρικίων {=πλουσίων γαιοκτημόνων}  καὶ Ἱππέ