Ἀσκητική : Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ.
Ἡ "Ἀσκητική" ( Salvatores Dei=οἱ Σωτῆρες τοῦ θεοῦ) εἲναι τὸ "ΠΙΣΤΕΥΩ" τοῦ Καζαντζάκη, τὸ . ..Συνταγματικό του κείμενο ,θὰ λἐγαμε ποὺ πρωτογράφτηκε τὸ 1922 καὶ πρωτοεκδόθηκε τὸ 1944‒45 (στὴν φωτο ἡ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΗ,πρὠτη, ἔκδοση).
Ὅπως ἔγραψα σὲ προηγοὐμενη ἀνἀρτηση
ἡ "ΑΣΚΗΤΚΗ" ἀναπαράγει τὴν φιλοσοφἰα τοῦ ΜΠΕΡΞΟΝ {=μιὰ ΖΩΪΚΗ ΟΡΜΗ προσπαθεῖ νὰ ἐκδηλωθεῖ μέσῳ τῆς Ἐξέλιξης τῆς Ζωῆς στὸν πλανήτη} καὶ ὅπου χρησιμοποιεῖ τὴν λέξη "ΘΕΟΣ" ὁ Καζαντζάκης—σέ ὅλα του τὰ ἔργα—ἐννοεῖ ἀκριβῶς τὴν ζωϊκὴ ὁρμὴ (élan vital) τοῦ Μπερξόν.
Ἀντιγράφω ἀπό τὴν ΑΣΚΗΤΙΚΗ τὸ ἑξῆς χαρακτηριστικὸ ἀπόσπασμα :
"Κύριε, ποιός εἶσαι; Σὰν Κένταυρος ὑψώνεσαι μπροστά μου, μὲ τὰ χέρια στὸνοὐρανό τανυσμένα, μὲ τὰ πόδια καρφωμένα στὴ λάσπη".
-"Εἶμαι Ἐκεῖνος ποὺ αἰώνια ἀνεβαίνει"!
-"Γιατὶ ἀνεβαίνεις; Ξενεφρίζεσαι, ἀγωνιᾶς, μάχεσαι νὰ ξεθηκαρώσεις ἀπ' τὸ ζῶο. Ἀπ'
τὸ ζῶο κι ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο. Μὴ μὲ ἀφήνεις"!
-"Μάχουμαι, ἀνεβαίνω, γιὰ νὰ μὴν πνιγῶ. Ἁπλώνω τὰ χέρια μου, πιάνουμαι ἀπ' ὁλα
τὰ ζεστά κορμιά, σηκώνω ἀπάνω ἀπὸ τὸ μυαλό τὸ κεφάλι μου γιὰ ν΄ ἀναπνέψω.
ὁλοῦθε πνίγουμαι, πουθενά δὲ χωρῶ"!
-"Κύριε, γιατί τρέμεις";
-"Φοβᾶμαι! Ὁ σκοτεινός ἀνήφορος δὲν ἔχει τελειωμό. Μιὰ φλόγα εἶναι ἡ κεφαλή μου
κι αἰώνια ξεκορμίζει. μὰ τὸ πνέμα τῆς νύχτας αἰώνια φυσάει νὰ μὲ σβήσει. Ὁ ἀγώνας
μου ὅλος πᾶσα στιγμή κιντυνεύει. Ὁ αγώνας μου ὅλος σὲ κάθε κορμί κιντυνεύει.
Πατῶ παραπατῶ μέσα στὶς σάρκες, σὰν ένας νυχτωμένος στρατοκόπος, καὶ φωνάζω:
ΒΟΗΘΕΙΑ !"
______
ΥΓ. θυμᾶμαι πόσο μεγάλη ἐντύπωση μοῦ ἔκανε ὅταν εἶδα τὸ 1979 στὴν Θεολογικὴ Ἀθηνῶν στὶς προφορικὲς ἐξετάσεις τοῦ Α' ἔτους, στὸν ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ [μάθημα : Ἐγκυκλοπαίδεια Θεολογίας] νὰ ὑπάρχουν σέ ΕΜΦΑΝΕΣΤΑΤΗ θἐση τά ΑΠΑΝΤΑ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ [τοῦ "ἀφορεσμένου καὶ ἄθεου"].
Ἄλλη μιὰ φορὰ τὰ εἶδα τὰ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΕΙΑ ΑΠΑΝΤΑ ,στὸ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΚΩΝ/ΠΟΛΗΣ ,τὸ 1999 ,ὅταν πῆγα νὰ παραδώσω στὸν Πατριάρχη τὸ βιβλίο μου γιὰ τὴν "Μυστικὴ Κωνσταντινοὐπολη".
ΥΓ2 ὁ Καζαντζάκης ΔΕΝ ἀφορίστηκε ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος παρεμβάσει τοῦ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΑΥΛΟΥ (γνωρίζω λεπτομέρειες..)
