Διαμαντῆς Κούτουλας / Diamantis Koutoulas

Δύο χρόνια χρειάστηκε ὁ Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (329—327πΧ)  γιὰ νὰ  ὑποτάξει  τὴν ΣΟΓΔΙΑΝΗ (σημ. ΟΥΖΜΠΕΚΙΣΤΑΝ) καὶ τὴν ΒΑΚΤΡΙΑΝΗ (σημ..ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ) πολεμῶντας   σὲ  ἐναν φονικώτατο ΑΝΤΑΡΤΟΠΟΛΕΜΟ  ποὺ στοίχισε περὶ τοὺς 120.000 νεκροὺς Σογδιανοὺς καὶ Βάκτριους (δηλ. Οὐζμπέκους καὶ Ἀφγανούς) οἱ ὁποῖοι καθοδηγοῦνταν ἀπὸ τὸν ἱκανὸ σατράπη τους ΣΠΙΤΑΜΕΝΗ ἀντιστεκόμενοι μέχρις ἐσχἀτων στὸν Ἀλἐξανδρο.Τὴν Σογδιανὴ ὑπέταξε  ὁλοκληρωτικά μόνον  ἀφοῦ  κατἐλαβε καὶ   τὸ  τελευταῖο  ἀπρόσιτο ὀρεινὸ ὀχυρὸ τῆς ΠΕΤΡΑΣ μὲ 300 ὀρειβάτες—κομμάντος, οἱ ὁποῖοι ἀναρριχήθηκαν νύχτα τὸν ἀπόκρημνο βράχο. Ἐκεῖ γνώρσε καὶ  παντρεύτηκε τὴν κὀρη τοῦ  παραδοθέντος ντόπιου ἀρχηγοῦ Ὀξυἀρτη, τὴν περίφημη  ΡΩΞΑΝΗ{ ἐν μέρει τὴν ἐρωτεύτηκε ,ἐν μέρει προέβη σὲ μιὰ πολιτικὴ πράξη προσεταιρισμοῦ τῶν ντόπιων πληθυσμῶν , ἡ ὁποία πράγματι ἀπέδωσε γιατὶ  ἔκτοτε — μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Σπιταμένη, ὁ ὀποῖος σκοτώθηκε ἀπό τοὺς συμμάχους του Μασσαγέτες —τὰ πράγματα ἡσύχασαν σὲ ἐκεῖνες τὶς ἄγριες περιοχές}. Στὴν ΣΑΜΑΡΚΑΝΔΗ  τοῦ σημ. ΟΥΖΜΠΕΚΙΣΤΑΝ

 Ὅλοι γνωρίζουμε τὴν ὁμολογία τοῦ Συμβὸλου τῆς Πίστεως ὅπου ἀναφέρεται ἡ ἰδέα τῆς "Β' ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ"  ἤ "ΗΜΕΡΑΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ" { =πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης  κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς...} ὡστόσο δέν εἶναι εὐρέως γνωστὴ ἡ προέλευση αὐτῆς τῆς ἐσχατολογικῆς ἀντίληψης ἀπὸ τὴν βαβυλωνιακὴ μυθολογία. Ἐξηγῶ συνοπτικῶς· καταρχὰς ἡ ἰδέα αὐτὴ προϋποθέτει τὴν ἔννοια τοῦ  ΓΡΑΜΜΙΚΟΥ Χρόνου κάτι ποὺ ὑπῆρχε στὴν Βίβλο ἀλλὰ ὄχι στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα ὀπου ὁ χρόνος ἐκεῖ θεωρεῖτο ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΣ δηλ. κυκλικὸς (ἤ σπειροειδής) κατ'ἀναλογίαν τῶν ΕΠΟΧΩΝ. Γιὰ τοῦτο καὶ ὁ ΚΕΛΣΟΣ στὴν πολεμική του κατὰ τοῦ χριστιανισμοῦ ,τὸν "ΑΛΗΘΗ ΛΟΓΟ", γράφει ὅτι <ἐπειδὴ ἄκουσαν οἱ χριστιανοὶ τὸ γεγονὸς τῶν ΠΕΡΙΟΔΙΚΩΝ , ΚΥΚΛΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ ΤΗΣ ΓΗΣ ΑΠΟ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟ("επικλύσεις") ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ("ἐκπυρώσεις"), κι ἐπειδὴ γνωρίζουν  ὅτι ἡ προηγούμενη καταστροφὴ ἦταν ἀπὸ ΝΕΡΟ{=Δευκαλίων} ἀποκαλοῦν τὴν ἑπόμενη ἀναμενόμενη καταστροφὴ  ἀπὸ ΦΩΤΙΑ{=Φαέθων}  ,ὡς Δικαστήριο τοῦ θεοῦ, ἀγνοῶντας ΟΤΙ

  Ὑπάρχει ἡ ἀντίληψη σὲ ὅλους τοὺς εἰδικοὺς ὅτι τὸ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ γράφτηκε ἀπευθυνόμενο σὲ χριστιανούς ΕΞ ΙΟΥΔΑΙΩΝ  ἐπειδὴ βρίθει παραπομπῶν στὴν Παλαιὰ Διαθήκη θέλοντας νὰ τονίσει ὅτι στὸ πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ ἐπαληθεύτηκαν οἱ Προφητεῖες τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ.  Ὡστόσο,θέλω νὰ διατυπώσω μιὰ ἄλλη γνώμη ἐδῶ ποὺ δὲν τὴν ἔχω βρεῖ ἀλλοῦ —ἐξ ὅσων γνωρίσω...(ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΕΔΩ ΣΤΟ BLOG ΜΟΥ). Θεωρῶ λοιπὸν ὅτι τὸ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ δέν ἀπευθύνεται  τόσον σέ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ,ὅσο σέ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ἤ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΙΟΥΔΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ.  Ἐξηγῶ· δὲν ὑπῆρχαν στὴν Πρώιμη Ἐκκλησία μὸνο δύο ὁμάδες μελῶν ,οἱ ἐξ Ιουδαίων χριστιανοὶ καὶ οἱ ἐξ Ἐθνῶν· ὑπῆρχαν καὶ οἱ ΕΞ ΕΘΝΩΝ ποὺ ὅμως ἔγιναν ΙΟΥΔΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ  ἀρνούμενοι  τὴν "γραμμή" τοῦ ΠΑΥΛΟΥ ὁ ὁποῖος κήρυττε ὅτι "ΕΑΝ ΠΕΡΙΤΕΜΝΗΣΘΕ ΧΡΙΣΤΟΣ ΥΜΑΣ  ΟΥΔΕΝ ΩΦΕΛΗΣΕΙ" (Γαλ.5,2). Τὸ ὅτι ὑπῆρχαν τέτοιοι ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ Ἐθνικοὶ οἱ ὁποῖοι ἐπἐλεξαν νὰ γίνουν ΠΡΩΤΑ ΙΟΥΔΑΙΟΙ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ—τοὺς ἀποκαλοῦμε γιὰ εύκολία &