Διαμαντῆς Κούτουλας

 Ὁ Μὰξ Στῖρνερ ,κατὰ κόσμον ΓΙΟΧΑΝ ΚΑΣΠΑΡ ΣΜΙΤ (+1856) ἦταν ὁ   "ἀναρχικώτερος "τῶν ἀναρχικῶν τῶν νεωτέρων χρόνων. Λέγοντας βεβαίως "ἀναρχία" ἐννοῶ τὴν ἀντίληψη ποὺ θεωρεῖ ὡς  ὑπέρτατη ἀρχή τὴν ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ τοῦ ἀνθρώπου σὲ ἀντίστιξη μὲ κάθε ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ἀρχή (στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ Ἀρχὴ σημαίνει ΕΞΟΥΣΙΑ) ). Ὁ ὅρος εἶναι "ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ" ἐκ τοῦ λατινικοῦ  anarchismus καὶ τὸν  χρησιμοποίησε μὲ τὴν σὺγχρονη ἔννοια  πρῶτος  ὁ ΠΡΟΥΝΤΟΝ (ἡ λατινικὴ  κατάληξη  "-ismus"  σημαίνει ΤΑΣΗ ΠΡΟΣ) .  Τέλος πάντων ὁ Στῖρνερ συνέγραψε τό 1848 τὴν ..Βίβλο τοῦ ἀκραιφνοῦς Ἀναρχισμοῦ μὲ τίτλο "DER EINZIGE UND SEIN EIGENTUM"  (κατὰ λέξη 'Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΑΙ Η ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΟΥ " ποὺ σημαίνει "Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ"). Παρακάτω ἀνθολογῶ ὁρισμένες χαρακτηριστικὲς ἰδέες τοῦ Στῖρνερ: —κάθε σύνολο ἐκ φύσεως εἶναι ἐχθρὸς κάθε ἀτόμου —ὁ λαὸς εἶναι ἐλεύθερος μόνο σὲ βάρος τοῦ ἀτόμου —τὸ Κοινὸ Καλὸ δὲν εἶναι τὸ δικό ΜΟΥ Καλό,ἀλλὰ ὁ ὑπέρτατος ἐχθρὸς τοῦ ΕΓΩ μου —ε

Τὰ γράφω σέ συνέχειες λόγῳ ἔλλειψης χώρου, ὅμως τὸ ἕνα γεγονὸς ὁδηγεῖ στὸ ἄλλο· τὸ 1963 κατ'ἐντολὴν τοῦ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ὁ ὑπουργὸς ἐσωτερικῶν τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας ὁ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ Γ̣ΙΩΡΚΑΤΖΗΣ* , ἥρωας τῆς ΕΟΚΑ καὶ ὑπουργὸς ἐσωτερικῶν τῆς Κύπρου , μαζὶ μὲ τοὺς ΚΛΗΡΙΔΗ καὶ ΤΑΣΣΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ , συντάσσει τὸ ΣΧΕΔΙΟ ΑΜΥΝΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ἐν ὄψει τῆς κατάθεσης ἀπὸ τὸν Μακάριο ΤΟΥ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ 13 ΣΗΜΕΙΩΝ  ΠΡΟΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ  ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ  ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, μἐσῳ τῶν ὁποίων (ὅπως ἔχω γράψει) ΚΑΤΑΡΓΟΥΣΕ ΤΟ ΒΕΤΟ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΩΝ. Ὅπως ἐπίσης ἔχω ξαναγράψει  ( https://diamantiskoutoulas.blogspot.com/2022/09/13-1963-64_4.html ) τὸ ΣΧΕΔΙΟ "ΑΚΡΙΤΑΣ" ποὺ φέρει τὸ ὄνομα τοῦ ΓΙΩΡΚΑΤΖΗ ποὺ ἦταν ἡ ΨΥΧΗ τοῦ ὅλου σχεδίου)  εἶχε ὡς σκοπὸ σὲ πρῶτο χρόνο τὸν ἐξωβελισμὸ τῶν Τουρκοκυπρίων καὶ σὲ μεταγενέστερο  χρόνο τὴν ΕΝΩΣΗ τῆς Κύπρου μὲ τὴν Ἑλλάδα. Ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριὰ οἱ Τουρκοκύπριοι μἐσῳ τῆς ὀργάνωσης "ΤΜΤ"  ΕΞΟΠΛΙΖΟΝΤΑΝ ΚΡΥΦΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ μὲ σκοπό τὸ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤ

 Ἡ Συμφωνία  τῆς Ζυρίχης μεταξύ Ἑλλάδας καὶ Τουρκίας τῆς 11ης Φεβρουαρίου 1959, ποὺ συνομολόγησαν οἱ Ἀβέρωφ καὶ Ζορλοῦ (ἀντίστοιχοι Ὑπουργοί Ἐξωτερικῶν Ἑλλάδας καὶ Τουρκίας) καὶ ὑπέγραψαν ὁ Ἑλληνας πρωθυπουργός Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς καὶ ὁ Τοῦρκος ὁμόλογός του Ἀντνάν Μεντερές, ὁριστικοποίησε τὶς τελικές διευθετήσεις γιὰ τὴν τύχη τῆς Κύπρου. Ἀκολούθως, ἐνσωματώθηκε στὶς Συμφωνίες, ποὺ ὑπογράφηκαν στὶς 19 Φεβρουαρίου 1959 στὸ Λονδῖνο ἀπὸ τοὺς Πρωθυπουργούς τῆς Μεγάλης Βρετανίας, Ἑλλάδας καὶ Τουρκίας, τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Μακάριο ὡς ἡγέτη τῆς ἑλληνοκυπριακῆς κοινότητας καὶ τὸν δρα. Κουτσιούκ ὡς ἡγέτη τῆς τουρκοκυπριακῆς κοινότητας. Στὶς παραπάνω Συμφωνίες ὑπῆρχε καὶ τὸ λεγόμενο "μυστικὸ πρωτόκολλο"   {"ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΥΡΙΩΝ"}  μεταξὺ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ—ΜΕΝΤΕΡΕΣ ποὺ περιελάμβανε τὰ ἀκόλουθα:         1. Ἡ Ἑλλάς καὶ ἡ Τουρκία θὰ ὑποστηρίξουν τὴν εἴσοδον τῆς Δημοκρατίας τῆς Κύπρου εἰς τὸ ΝΑΤΟ. Ἡ ἐγκατάστασις βάσεων τοῦ ΝΑΤΟ εἰς τὴν νῆσον, ὡς καὶ ἡ σύνθεσις αuτῶν, ἐξαρτᾶται ἐκ τῆς συμφωνίας

 Τὰ προτεινόμενα 13 Σημεῖα  τοῦ Ὑπομνήματος Μακαρίου πρὸς τὸν Τουρκοκύπριο ἀντιπρόεδρο ΚΙΟΥΤΣΙΟΥΚ   μέ σκοπὸ τὴν ἀναθεὠρηση τοῦ Κυπριακοῦ Συντάγματος( ὄπως αύτὸ εἶχε διαμορφωθεῖ ἀπὸ τὶς Συμφωνίες Ζυρίχης—Λονδίνου) ἀποτελοῦν τὸ ΚΡΙΣΙΜΟ σημεῖο καμπῆς τῆς νεὠτερης κυπριακῆς ἰστορίας διότι ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΝΤΕ ΦΑΚΤΟ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ τῶν Συμφωνιῶν Ζυρίχης—Λονδίνου  καὶ στὴν ΝΤΕ ΦΑΚΤΟ  ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ τῆς νήσου ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΟ 1964 ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΑΚΩΝ ΘΥΛΑΚΩΝ ,ΕΝΑ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΟΥΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΝ ΚΡΑΤΕΙ, ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΕΙΣΕΛΘΟΥΝ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΟΙ.  Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι τὸ προκῦψαν Σύνταγμα ἐκ τῶν Συμφωνιῶν Ζυρίχης—Λονδίνου εἶχε ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ καὶ σὲ κάποια σημεῖα φαινόταν ΑΝΕΦΑΡΜΟΣΤΟ , ὅμως οἱ  ἑλληνκὲς  Κυβερνήσεις Καραμανλῆ ΔΕΝ ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ ΠΟΤΕ ΝΑ ΔΕΧΘΟΥΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ διότι κάτι τέτοιο θὰ ΔΙΕΛΥΕ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ καὶ θὰ ὁδηγοῦσε σὲ ΕΛΛΗΝΟ—ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΣΥΡΡΑΞΗ.  Τὸ Νοέμβριο τοῦ 1963 ἔπεσε ὃμως ἡ κυβέρνηση τῆς ΕΡΕ καὶ ἡ νέα κυβέρνηση Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ