ΜΙΧΑΗΛ ΑΓΓΕΛΟΣ & ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ: Μεγαλοφυΐες ἀπὸ τὸ μέλλον...
Τὰ πάντα ἔχουν γραφεῖ γιὰ τὸ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΗΣ ΤΖΟΚΟΝΤΑΣ —τὸ κατὰ πολλοὺς ,ἀριστούργημα τῶν ἀριστουργημάτων. Ἐδῶ θὰ ἀναφέρω τὰ βασικὰ ποὺ λέμε στὸ σχολεῖο—ὅσοι τὰ λέμε.. Καταρχὰς ἡ μεγάλη ἐφεύρεση τοῦ Ντὰ Βίντσι στὴν ΜΟΝΑ ΛΙΖΑ εἶναι τὸ sfumato δηλ.ἡ ἀντικατάσταση τῶν ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑΤΩΝ τῶν μορφῶν μὲ τὴν ΜΕ̣ΙΞΗ ΧΡΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΑΣ. Ἤδη οἱ πρώιμοι ἀναγεννησιακοί ζωγράφοι εἶχαν διαπιστώσει ὅτιοἱ ΓΡΑΜΜΕΣ μέσῳ τῶν ὁποίων ΣΧΕΔΙΑΖΑΝ τὶς μορφὲς ΑΠΟΣΤΕΩΝΑΝ τὰ πρόσωπα ,τὰ ἔκαναν νὰ φαίνονται ψεύτικα , ΔΙΣΔΙΑΣΤΑΤΑ , χωρὶς ὄγκο, ξύλινα καὶ ΝΕΚΡΑ. Τὸ ἐν λόγῳ πρόβλημα τῶν περιγραμμάτων τὸ ἔλυσε στὴν Τζοκόντα ὁ Ντὰ Βίντσι {π.1503} μὲ τὸ περίφημο "σφουμᾶτο" ὡς ἑξῆς· ἄφησε ΑΚΑΘΟΡΙΣΤΑ ΤΑ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑΤΑ μὲ τὰ χρώμστα νὰ σβήνουν ,σάν μέσα σὲ σκιά, τὸ ἕνα στὸ ἄλλο ,μὲ συνἐπεια ἡ μορφὴ ΝΑ ΑΠΟΚΤΑ ΟΓΚΟ ,νὰ γίνεται ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΗ , νὰ ζωντανεύει.. Ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριὰ γιὰ νὰ πετύχει τὸ ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΟ χαμόγελο τῆς Τζοκόντας—ποὺ ἀπὸ τὴν μιὰ πλευρὰ φαίνεται ΚΟΡΟΪΔΕΥΤΙΚΟ ΓΙΑ ΜΑΣ καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη ΘΛΙΜΜΕΝΟ —κατέφυγε