Ἐκκλησἰα & Ἐξουσία.
Διερωτῶνται πολλοί, τί ἐννοεῖ ὁ Ντοστογιέφσκι στόν " Μέγα Ἱεροεξεταστή" ὅταν γράφει ὅτι ἡ Ἐκκλησία μετὰ τὸν Μ.Κωνσταντῖνο ἀκολούθησε τὸν Διάβολο κι ὄχι τὸν Χριστό: < Δὲν εἴμαστε μὲ Ἐσένα μὰ μὲ Ἐκεῖνον , νὰ τὸ μυστικό μας...Πᾶνε ὀχτὼ αίῶνες* ἀπὸ τότε πού πὴραμε ἀπὸ Ἐκεῖνον , αὐτὸ ποὺ Ἐσὺ μὲ ἀγανάκτηση ἀπέρριψες** , τὸ ξῖφος τοῦ Καίσαρα τῆς Ρώμης...>. Τοῦ ἀπἀντησα πὼς εἶχε περἰπου δίκιο (ἂν καὶ ὑπερβάλλοντας ) ὁ Ντοστογιέφσκι. Περίπου δίκιο , διότι ἡ Ἐκκλησία ἀπἐκτησε ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΔΟΜΗ (ἐπισκοπᾶτο— ἱερατεῖο) ὄχι τὴν ἐποχὴ τοῦ Κωνσταντίνου, ἀλλά ἤδη ἀπὸ τὸν 1ο αἰ.μΧ ΟΤΑΝ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ποὺ πιστεύει ὅτι ἐντὸς ΕΚΕΙΝΗΣ τῆς γενιᾶς *** θὰ ἔρθη ἡ Β' ΠΑΡΟΥΣΙΑ, σὲ ΚΑΘΙΔΡΥΜΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ μέσῳ τῆς παροχῆς τῶν Μυστηρίων. Καὶ τοῦτο ἔλαβε χώρα στὰ τἐλη τοῦ 1ου αἰ., ἐπειδή, ἐνῶ τὸ 70μΧ καταστρἀφηκε ἡ Ἱερουσαλὴμ καὶ ὁ Ναός, ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου ὅμως ΔΕΝ ΗΡΘΕ****. Ἡ "Καθυστέρηση τῆς Παρουσίας" ἦταν δηλ. ἡ αἰτία ποὺ ἡ Ἐκκλησία ...