Διαμαντῆς Κούτουλας

Εἶχα πρωτοδεῖ τὸ 1988 τὸ ἀριστούργημα τοῦ ΒΕΝΤΕΡΣ "Ὁ Οὐρανὸς πάνω ἀπὸ τὸ Βερολῖνο"{=Der Himmel über Berlin/ἑλληνικὸς τίτλος "ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ"} καὶ ἀπὸ καιροῦ εἰς καιρὸν  ξαναβλέπω τὴν ταινία  ,κατανοῶντας κάθε φορὰ καὶ κάτι νέο..  Θυμίζω τὴν ὑπόθεση ΕΝΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΒΑΡΕΘΗΚΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΑ καὶ ἀποφάσισε νὰ ΓΙΝΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΟ ΔΙΧΟΤΟΜΗΜΕΝΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ .Τότε συνειδητοποιεῖ ὅτι ὑπάρχουν ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΠΡΩΗΝ ΑΓΓΕΛΟΙ ΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟΝ ποὺ προτίμησαν τὸν ὑλικὸ κόσμο τοῦ πόνου καὶ τῆς ΑΓΝΟΙΑΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ἀλλὰ καὶ τοῦ ΕΡΩΤΑ... ΥΓ. ἡ ταινία εἶναι  ἀσπρόμαυρη  ὅταν παρουσιάζει τὴν ὄψη τοῦ κόσμου ἀπὸ τὴν μεριὰ τοῦ Ἀγγέλου καὶ ἔγχρωμη ὅταν βλέπει τὸν κόσμο ὁ ἄνθρωπος ... ΥΓ2 στὴν  συγκεκριμέν σκηνὴ,  ἕνας πρώην Ἄγγελος μπορεῖ καὶ ἀντιλαμβάνεται τὴν ΠΑΡΟΥΣΙΑ ἑνὸς ΝΥΝ  Ἀγγέλου ποὺ ἐπιθυμεῖ νὰ γίνει ἄνθρωπος γιὰ νὰ ἐρωτευθεῖ  (ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ...)

Πασίγνωστο τὸ παλιὸ (1922) διήγημα τοῦ Φ.ΠΕΣΣΟΑ (τὸ συνιστῶ ἰδιαιτέρως γιὰ μαθητές) καὶ παρακάτω θὰ συνοψίσω  τὶς ἰδέες του ἐπισημαίνοντας τὴν προέλευση τους.  Ὁ Πεσσόα ξεκινᾶ μὲ τὴν ἀφήγηση (σχεδὸν μονόλογο) ἑνὸς τραπεζίτη ποὺ ἐξηγεῖ στὸν συνομιλητή του πῶς ἔγινε ἀναρχικὅς.. Καταρχὰς παρουσιάζει τὸν χωρισμὸ τῶν ΣΟΦΙΣΤΩΝ σὲ φύσει καὶ νόμῳ πραγματικότητες. Ὅ,τι εἶναι φυσικὸ εἶναι ἀληθὲς, ὅ,τι ἀποτελεῖ ΘΕΣΜΟ συνιστᾶ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ τοῦ φυσικοῦ ἀνθρώπου καὶ ὁ ἀναρχικὸς τὸ ΠΟΛΕΜΑ.  Ἄρα, συμπέρασμα πρῶτο:  Ο ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΠΑΝΤΟΣ ΘΕΣΜΟΥ .  Συνεπῶς  δὲν ἀγωνίζεται γιὰ νὰ ἐγκαθιδρύσει ΑΛΛΟΥΣ θεσμοὺς στὴν θἐση τῶν θεσμῶν τοῦ "ΑΣΤΙΚΟΥ" Κράτους, ὅπως πχ ἐπιδιώκει ἡ Ἀριστερά, ἀλλὰ πολεμᾶ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ, ὡς ΜΗ—ΦΥΣΙΚΟΥΣ, ἄρα ΚΑΤΑΠΙΕΣΤΙΚΟΥΣ γιὰ τὸν φυσικὸ ἄνθρωπο. Στὴν συνέχεια ἐξηγεῖ ὁ ἀναρχικὸς τραπεζίτης πῶς ἀποχώρησε ἀπὸ τὴν ΟΜΑΔΑ ἀναρχικῶν στὴν ὁποία μετεῖχε (κι ἐδῶ φαίνεται ἡ ἐπιρροὴ τῶν "ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΩΝ" τοῦ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ)  ὄταν διεπίστωσε ὅτι  ΑΥΘΟΡΜΗΤΩΣ & ΑΣΥΝΕΙΔ

Ψάχνοντας στὸ ἀρχεῖο τῆς Κοργιαλένειου Βιβλιοθήκης τὰ Οἰκόσημα τῶν Κεφαλλήνων βρῆκα  τὸ Οἰκόσημο τοῦ παπποῦ μου (πατέρα τῆς μητέρας μου Εἰρήνης) ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΡΙΣΗ .  ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ. Ὡς Ἑπτανησίου καὶ ὡς Καθολικοῦ.. Π.ΠΑΡΙΣΗΣ & ΑΙΚ.ΤΣΙΚΛΗ  Ἡ μητέρα μου ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΡΙΣΗ ὅταν ὑπηρετοῦσε ἀρχὲς δεκαετίας '50 στὴν Βασιλικὴ Πρόνοια _______                   ΟΙΚΟΣΗΜΑ ΚΕΦΑΛΛΗΝΩΝ