Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μαΐου 24, 2020

Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Εικόνα
Γιὰ τὸν Σωκράτη ὅσο ζοῦσε δὲν ἔγραψε κανεὶς  σύγχρονος του,πλὴν βεβαίως τοῦ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ ποὺ τὸν διακωμώδησε τὸ 423 πΧ στὶς ΝΕΦΕΛΕΣ , ὡς Σοφιστὴ ποὺ διδάσκοντας ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ καὶ ΦΥΣΙΚΗ σὰν τὸν ΑΝΑΞΑΓΟΡΑ καὶ τὸν ΔΗΜΟΚΡΙΤΟ κηρύττει ὀτι οἱ ΔΩΔΕΚΑ ΘΕΟΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ— καὶ συνάμα πληρώνεται ἁδρὰ στὴ Σχολὴ του.. Τὴν παράσταση ἐκείνη ὁ Σωκράτης τὴν πλήρωσε 24 χρόνια ἁργότερα (399πΧ) καταδικαζόμενος ὡς ἄθεος ("ΓΡΑΦΗ ΑΣΕΒΕΙΑΣ") ,πίνοντας τὸ κώνειο.. ʽΗ παράδοση λέει ὅτι καθόταν στὶς πρῶτες θέσεις τοῦ θεάτρου ὅταν παίχτηκαν οἱ ΝΕΦΕΛΕΣ καὶ σηκώθηκε ὄρθιος γιὰ νὰ τὸν δοῦν οἱ θεατὲς ποὺ δὲν μποροῦσαν ἀπὸ τὴν ἀντηλιὰ νὰ διακρίνουν ,ἀπὸ τὴν ΜΑΣΚΑ ποὺ φοροῦσε ὁ πρωταγωνιστὴς  ποιὸν "ἐπώνυμο" τῆς ἀθηναϊκῆς κοινωνίας παρίστανε.. Μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Σωκράτη , έγραψαν γἰ αὐτὸν  πολλοί, ἀνάμεσα τους , ὁ ΠΛΑΤΩΝ καὶ ὁ ΞΕΝΟΦΩΝ , οἱ μαθητὲς του. Ομως ΑΛΛΟΝ

ΑΡΒΕΛΕΡ : ʼΑναθεματισμένος ὁ Κ.Παλαιολόγος ἀπὸ τὴν ʼΟρθ. ʼΕκκλησία ὡς ʽΕνωτικός.

Εικόνα
                         ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ Τὰ γράφει ρητῶς ὁ ΔΟΥΚΑΣ , ὁ ἱστορικὸς τῆς ΑΛΩΣΕΩΣ · " ἀπό τῆς ἡμέρας ἐκείνης [ 12‒ΔΕΚ‒1452 ]  ἐν ᾖ ἐγένετο ἡ ἕνωσις ἐν τῇ μεγάλῃ ἐκκλησίᾳ [=ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ] ὡς Ἰουδαίων συναγωγὴν τσύτην ἀπεύφευγον [=οἱ ʼΑνθενωτικοί]  καὶ οὐκ ἦν ἐν αὐτῇ οὔτε προσφορὰ οὔτε ὁλοκαύτωσις οὔτε θυμίαμα... καὶ οἱ προσευχόμενοι μέχρι τῆς ὥρας τῆς προσφορᾶς ἵσταντο , καὶ τότε πάντες ἐξήρχοντο...καὶ τόν ναὸν ὡς βωμὸν καὶ τὴν θυσίαν ὡς Ἀπόλλωνι τελουμένην ἐνόμιζον.." ( ΔΟΥΚΑΣ,705‒715) ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ :  " ἀπὸ τὴν ἡμέρα ἐκείνη ποὺ κηρύχτηκε ἡ ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν (ἀνατολικῆς καὶ δυτικῆς) στὴν Ἁγία Σοφία ( 12/12/1452)  οἱ Ἀνθενωτικοὶ ἀπεύφευγαν τὴν Ἁγιασοφιὰ σάν νὰ ἦταν ἑβραϊκὴ συναγωγὴ καὶ δὲν τελοῦσαν μέσα σὲ αὐτὴν οὔτε τὴν  Θεία Εὐχαριστία ,οὔτε θυμίαμα .. καὶ στὶς ἱεροτελεστίες μέχρι τὴν Προσφορα

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΛΑΤΩΝΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ

Εικόνα
.                   Θὰ προσπαθήσω νὰ τὸ πῶ ὅσο ἁπλούστερα γίνεται· Καταρχὰς "ΙΔΕΑ" στὸν Πλάτωνα δὲν σημαίνει αὐτὸ ποὺ σημαίνει σήμερα ,δηλ μιὰ σκέψη, ἀλλὰ τὸ "ἀρχιτεκτονικὸ ΣΧΕΔΙΟ" , τὴν ΜΟΡΦΗ   κάποιου πράγματος ( συνώνυμη ἡ ἀρχαιοελλ.λέξη "εἶδος").  Πχ τὸ ἀρχιτεκτονικὸ σχέδιο ἑνὸς οικοδομήματος ὀνομάζεται ,πλατωνικῶς," ἰδέα." Διερωτὴθηκε λοιπὸν ὁ Πλάτων  τὶ εἶναι ἐκεῖνο ποὺ συνδέει ΑΝΟΜΟΙΑ πράγματα, ὥστε νὰ τοὺς ἀποδίδουμε τὸ ἴδιο ΚΟΙΝΟ χαρακτηριστικό. Πχ τὶ κὰνει "ὡραῖο"  ἕνα ἡλιοβασίλεμα, ἕνα μουσικὸ κομμάτι, ἕνα ἄλογο ;  Κι ὁ Πλάτων ἀπάντησε·  ἡ "ἰδέα" (δηλ.ἡ ΜΟΡΦΗ) τοῦ Ὡραίου,  στὴν ὁποία ΜΕΤΕΧΟΥΝ ὅλα τὰ ἀνόμοια ὄντα, ἀποκτῶντας έτσι ἕνα ΚΟΙΝΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ. Κι ἐνῶ τὰ ἐπὶ μέρους αἰσθητὰ ( πχ τὸ ἡλιοβασίλεμα, τὸ μουσικὸ κομμάτι,  τὸ ἄλογο ) εἶναι φθαρτὰ

ΠΛΑΤΩΝΟΣ, ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ : Ἡ Διοτιμικὴ κλίμακα

Εικόνα
ʽΥποτίθεται ὅτι γύρω στὸ 400πΧ ὁ ʼΑπολλόδωρος διηγεῖται στὸν Γλαύκωνα ,τὶ τοῦ εἶπε ὁ ʼΑριστόδημος ποὺ ἦταν παρών τὸ 416 πΧ στὸ νικητήριο συμπόσιο τοῦ νεαροῦ Ἀγάθωνος ποὺ εἶχε βραβευτεῖ στούς Τραγικοὺς ἀγῶνες (καὶ ὅλη αὐτὴν τὴν ἀφήγηση τὴν μεταφέρει ὁ Ἀπολλόδωρος στὴν παρέα τῶν ἑταίρων του) Τὸ κείμενο γράφτηκε γύρω στὰ 380 πΧ σὰν ἕνας συνεχὴς πλάγιος λόγος, ὅλος ἐξαρτώμενος ἀπὸ τὸ ρῆμα "ἔφη"(=εἶπε).  ʽΥπόρρητος σκοπὸς τοῦ Πλάτωνος νὰ ἀναπτύξει τὴν θεωρία του περὶ ΑΝΟΔΟΥ ΤΟΥ ΦΘΑΡΤΟΥ ΟΝΤΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΘΕΟΤΗΤΑ—ποὺ ἐδῶ τὴν ἐμφανίζει ὡς τὴν οὐσία τοῦ ΩΡΑΙΟΥ {=καλόν, ἀρχαιοελληνιστί}. ʽΗ ὅλη  ἀναχρονολόγηση  τοῦ διαλόγου ἐπιτελεῖ διττὸ σκοπό·  ἐκ πρώτης ἀπόψεως προσφέρει  ἀληθοφάνεια, ἀλλὰ μὲ μιὰ δεύτερη ,πιὸ ὀξυδερκῆ ματιὰ ἀποκαλύπτει ὅτι συνιστᾶ μιὰ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ  μυθικὴ διἠγηση, ὅπως φαίνεται κι ἀπὸ τὰ λόγια τῆς μάντισσας ΔΙΟΤΙΜ