Ο "ΖΑΡΑΤΟΥΣΤΡΑ" ΤΟΥ ΝΙΤΣΕ. Ἕνα βιβλίο ἀπὸ τὸ Μέλλον.
Ἀπὸ τοὺς πλέον παρερμηνευμένους φιλοσόφους ὁ ΝΙΤΣΕ ,θεωρούμενος ὡς προφἠτης τοῦ Ναζισμοῦ μὲ τὰ λεγόμενα του—ΠΟΙΗΤΙΚΩΣ— περὶ ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΥ, ἐνῶ αὐτὸς ἐννοοῦσε, ὄχι κανέναν "σούπερμαν", ἀλλὰ ἕναν ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΤΕΡΟ ἄνθρωπο, χωρὶς ἐπ ούδενὶ δαρβινικὰ ἢ... φυλετικὰ χαρακτηριστικά. Βεβαίως ἄσκησε δριμεῖα κριτικὴ σέ ὅλες τὶς ἀξίες τοῦ δυτικοῦ πολιτισμοῦ ὅπως αὐτὲς εἶχαν διαμορφωθεῖ ἀπὸ τὸν ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟ ἀλλὰ καὶ τὸν ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ, ὅμως δὲν ἦταν μηδενιστὴς ἀφοῦ κήρυξε ἕνα νέο πολιτισμὸ βασισμένο στὴν εἰλικρίνεια καὶ τὴν γνησιότητα. Πάντως ἄν ἔπρεπε νὰ γράψω σὲ μία γραμμὴ τὴν κεντρικὴ ἰδέα τῆς σκέψης τοῦ Νίτσε θά ἐλεγα μέ κάπως φιλοσοφικὴ ὁρολογία τὸ ἑξῆς· ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΟΝΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΥΘΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ . Παρακάτω σταχυολογῶ μερικὲς χαρακτηριστικὲς καὶ πασίγνωστες ρήσεις ἀπὸ τὸν "ΖΑΡΑΤΟΥΣΤΡΑ" ἀποκαλυπτικὲς γιὰ τὴν νιτσεϊκὴ σκἐψη* : 1..< Τὶ εἶναι ὁ πίθηκος γιὰ τὸν ἄνθρωπο; Ἕνα ἀντικείμενο γιὰ περίγελο ἢ μιὰ ἐπώδυνη ντροπή. Καὶ ἀκριβῶς τὸ ἴδιο πρέπει νὰ εἶν