Η ΜΥΗΣΗ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΟΤΙΜΑ ΣΤΟ ΠΛΑΤΩΝΙΚΟ "ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ".





Στὸ  " ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ" τοῦ Πλάτωνος προτελευταῖος λαμβάνει τὸν λόγο ὁ Σωκρἀτης γιὰ νὰ μιλήσει περὶ ΕΡΩΤΟΣ, δηλώνοντας βεβαίως ὀτι ὁ ἴδιος δὲν ἤξερε τίποτα ,ὥσπου τὸν ΜΥΗΣΕ περὶ τὰ ἐρωτικὰ ἡ  Ἱέρεια ΔΙΟΤΙΜΑ ἐκ Μαντινείας, ἡ ὁποία εἶχε ἀναβάλει γιὰ μιὰν 10ετία  τὸν ΛΟΙΜΟ ποὺ ἀφάνισε τοὺς Ἀθηναίους τὰ πρῶτα χρόνια τοῦ Πελοπ. Πολέμου.
[ΟΛΑ ΤΟΥΤΑ  ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΒΟΛΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΑ ΒΕΒΑΙΩΣ — ἀλλὰ δὲν εἶναι τοῦ παρόντος νὰ τὰ ἐξηγήσω ἐδῶ..].

 Ἡ Διοτίμα λοιπὸν χρησιμοποιῶντας τὴν γλῶσσα τῶν ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ —καὶ δὴ τῶν ΕΛΕΥΣΙΝΙΩΝ—ἐξηγεῖ στὸν Σωκράτη ὅτι θὰ τὸν ΟΔΗΓΗΣΕΙ 
 τὸ Μέγιστο Μυστήριο τῆς ΕΠΟΠΤΕΙΑΣ δηλ. τῆς θέας τοῦ ΚΑΛΟΥ {= Ὡραίου} .

Τὸ κέμενο τοῦ Πλάτωνα γράφει τὰ ἑξῆς·

< ἀπὸ ἑνὸς ἐπὶ δύο καὶ ἀπὸ δυοῖν ἐπὶ πάντα τὰ καλὰ σώματα ,καὶ ἀπὸ τῶν καλῶν σωμάτων στὰ καλὰ ἐπιτηδεύματα, καὶ ἀπὸ τῶν ἐπιτηδευμάτων ἐπὶ τὰ καλὰ μαθήματα , καὶ ἀπὸ τῶν μαθημάτων ἐπʼ ἐκεῖνο τὸ μάθημα τελευτῆσαι , ὅ έστιν .. τὸ καλόν...> (211c)

[ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : 
ἀπὸ τὸ ἕνα ὡραῖο σῶμα ἀνέρχεσαι στὰ δύο ,
κι ἀπὸ τὰ δύο σὲ ὅλα τὰ ὡραῖα σώματα, 
κι ἀπὸ αὐτὰ, στὶς ὡραῖες ἀσχολίες 
καὶ ἀπὸ αὐτὲς, στὶς ὡραῖες γνώσεις, 
καὶ τελικὰ στὴν γνώση τῆς ἴδιας τῆς Ὡραιότητας
— ποὺ ἐνυπάρχει ἡ ἴδια παντοῦ ].

ʽΗ κλίμακα αὐτὴ —ποὺ ὀνομάστηκε ΔΙΟΤΙΜΙΚΗ ΚΛΙΜΑΚΑ—ξεκινᾶ ἀπὸ "τῶνδε τῶν καλῶν" δηλ ἀπὸ τὰ ὡραῖα τούτου τοῦ κόσμου τῶν ΑΙΣΘΗΤΩΝ, γιὰ νὰ φτάσει " ὥσπερ ἐπαναβασμοῖς"(=σὰν σέ σκαλοπάτια) μέσῳ τοῦ ἐνδιάμεσου κόσμου τῆς ΨΥΧΗΣ  (τὰ ὡραῖα τοῦ ψυχικοῦ κόσμου) ,στὰ Νοητά, στὸ "καλὸν ἀεί", δηλ στὸ ΑΙΩΝΙΑ ΩΡΑΙΟ, τὸν ὁποῖο "ἐξαίφνης κατόψεται"{= αἰφνιδίως θὰ  ΔΕΙ }  ὁ φιλοσοφῶν.
ΤΟ "ΕΞΑΙΦΝΗΣ"  ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ,
διότι στὸ κόσμο τῶν Νοητῶν δὲν ὐφίσταται χρόνος οὐτε ὑπάρχει φθορὰ καὶ μεταβολή.

Πέραν τῶν φιλοσοφικῶν ΑΛΛΗΓΟΡΙΩΝ στὸ  Συμπόσιο — ποὺ ἀποπνέει μιὰ νοσταλγία γιὰ τὸ μεγαλεῖο  τῆς Ἀθήνας πρὶν τὴν καταστροφὴ τοῦ πελοποννησιακοῦ πολέμου— ὁ Πλάτων δίνει μιὰν ἐξήγηση γιὰ τὸ πῶς ἀντιλαμβάνεται τὴ λύση τοῦ ΜΕΓΙΣΤΟΥ  φιλοσοφικοῦ προβλήματος ποὺ τὸν ἀπασχολεῖ ,δηλ τὶ εἶναι ἐκεῖνο ποὺ κάνει νὰ χαρακτηρίζουμε ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ  μεταξὺ τους ὄντα (ἕναν ἄνθρωπο, ἕνα ζωγραφικὸ πίνακα, μιὰ μουσικὴ συμφωνία κλπ)  ὡς ΩΡΑΙΑ.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΝΟΠΟΙΗΤΙΚΌΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ
ΠΟΥ ΕΝΟΠΟΙΕΙ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΟΝΤΑ;

Πρόκειται βεβαίως γιὰ τὸ ἔσχατο ἐρώτημα
 τῆς Φιλοσοφίας:
ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΝΑ 
καὶ πῶς συνδέονται τὰ Πολλὰ φθαρτὰ ,ἀεὶ μεταβαλλόμενα ὄντα , μὲ τὸ αἰώνιο ἀμετάβλητο ΕΝ.

Ὡστόσο, ἡ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ τοῦ πλατωνικοῦ "Συμποσίου" ὑπῆρξε μακροπρόθεσμη γιὰ τὸν ΠΟΛΥΘΕΪΣΜΟ·
ἀφοῦ ἡ θεότητα δὲν ἀναμειγνύεται στὰ ἀνθρώπινα {=ΘΕΟΣ ΑΝΡΩΠῼ ΟΥ ΜΕΙΓΝΥΤΑΙ— 203b} ) καὶ χρειάζονται οἱ ΜΕΣΑΖΟΝΤΕΣ "διάμονες" πρὸς τοῦτο {=ΠΑΝ ΤΟ ΔΑΙΜΟΝΙΟΝ ΜΕΤΑΞΥ ΕΣΤΙ ΘΕΟΥ ΤΕ ΚΑΙ ΘΝΗΤΟΥ—202d}  μπορεῖ νὰ συμπεράνει κάποιος ὅτι οἱ Δώδεκα θεοὶ (ἀφοῦ ἐπεμβαίνουν στὰ γήινα ) εἶναι ΔΑΙΜΟΝΕΣ κι ὄχι θεοί... 
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ ΕΙΧΕ ΗΔΗ ΑΝΟΙΞΕΙ πολὺ πρὶν τὴν γέννηση τοῦ Χριστοῦ...


_____
ΣΗΜ. ὁ Πλάτων —καὶ ὁ ΣΩΚΡΑΤΗΣ πρὶν ἀπὸ αὐτὸν— εἶχαν ὀρθολογικοποιήσει τὸν θεό, θεωρῶντας ὅτι Η ΘΕΟΤΗΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΩΣ ΛΟΓΟΣ.


Σ'.ΡΑΓΚΟΣ




Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ.

Τὸ κρεββάτι τοῦ Τιμάρχου: Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΤΗΝ 30η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940.