Διαμαντῆς Κούτουλας / Diamantis Koutoulas

 Ὅλοι γνωρίζουμε τὴν ὁμολογία τοῦ Συμβὸλου τῆς Πίστεως ὅπου ἀναφέρεται ἡ ἰδέα τῆς "Β' ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ" { =πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης  κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς...} ,ὡστόσο λίγοι γνωρίζουν τὴν προέλευση αὐτῆς τῆς ἐσχατολογικῆς ἀντίληψης. Ἐξηγῶ συνοπτικῶς· καταρχὰς ἡ ἰδέα αὐτὴ προϋποθέτει τὴν ἔννοια τοῦ ΓΡΑΜΜΙΚΟΥ(παρελθόν,παρόν,μέλλον)Χρόνου ,κάτι ποὺ ὑπῆρχε στὴν Βίβλο ἀλλὰ ὄχι στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα ὀπου ὁ χρόνος ἐκεῖ θεωρεῖτο κυκλικὸς ἤ σπειροειδής. Γιὰ τοῦτο καὶ ὁ ΚΕΛΣΟΣ στὴν πολεμική του κατὰ τοῦ χριστιανισμοῦ ,τὸν "ΑΛΗΘΗ ΛΟΓΟ", γράφει ὅτι ἐπειδὴ ἄκουσαν οἱ χριστιανοὶ τὸ γεγονὸς τῶν ΠΕΡΙΟΔΙΚΩΝ , ΚΥΚΛΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ ΤΗΣ ΓΗΣ ΑΠΟ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟ("επικλύσεις) ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ("ἐκπυρώσεις"), κι ἐπειδὴ γνωρίζουν  ὅτι ἡ προηγούμενη καταστροφὴ ἦταν ἀπὸ ΝΕΡΟ{=Δευκαλίων} ἀποκαλοῦν τὴν ἑπόμενη ἀναμενόμενη καταστροφὴ  ἀπὸ ΦΩΤΙΑ{=Φαέθων}  ,ὡς Δικαστήριο τοῦ θεοῦ, ἀγνοῶντας ΟΤΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΟΔΙΚΕΣ χωρὶς νὰ ὑπάρχει μιὰ τελευταία...  (ΩΡΙΓ. Κατὰ Κέλσου, 1,19). Ἀλλ

                 Τὸ μεγαλύτερο ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ  πρόβλημα ποὺ ἀντιμετώπισε ἡ Ἐκκλησία τὸν 1ο αἰ. ἦταν τὸ ὅτι ΑΝΕΜΕΝΕ  —βασισμένη σὲ λόγια τοῦ Εὐαγγελίου— ΤΗΝ Β' ΠΑΡΟΥΣΙΑ  ΣΕ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ  ἀλλὰ ὁ ΚΥΡΙΟΣ ΔΕΝ ΗΡΘΕ.. Τὶ συνέβη κι ἔπεσε τόσο ἔξω η Ἐκκλησία στὶς ἐσχατολογικὲς προσδοκίες της; Βρισκόμαστε λίγο πρὶν τὸ Πάθος  κι οἱ Μαθητὲς ἀγναντεύοντας τὸν περίλαμπρο ΝΑΟ τῆς Ἱερουσαλήμ ἀπὸ τὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν ἐκφράζουν τὸν θαυμασμό τους ἐνώπιον τοῦ Ἰησοῦ ὁ ὁποῖος ὅμως ΠΡΟΦΗΤΕΥΕΙ  τὴν Ισοπέδωση τοῦ  Ναοῦ, λέγοντας στοὺς ἐμβρόντητους ἀκροατές του ὅτι ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΠΕΤΡΑ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ, ἀπ αὐτόν. Οἱ Μαθητὲς σοκαρίστηκαν φυσικά  { ὁ Ναὸς δὲν εἶχε κἄν ὁλοκληρωθεῖ, οἱ ἐργασίες ποὺ ξεκίνησε ὁ Μ.ΗΡΩΔΗΣ τὸ 20πΧ ,τελείωσαν τὸ 65 μΧ ἐνῶ ὁ Ἰησοῦς μιλᾶ γύρω στὸ 30 μΧ}  καὶ ρώτησαν τὸν Χριστό ΠΟ'ΤΕ  ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ. Ὁ Χριστός τοὺς ἀπάντνησε , μὲ μία σειρὰ συμβάντων, ΠΟΛΕΜΩΝ,ΣΕΙΣΜΩΝ,ΠΕΙΝΑΣ,ΤΑΡΑΧΩΝ ΚΑΙ ΔΙΩΓΜΟΥ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ μὲ ἀποκορύφωμα τὸ ΤΕΛΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ,τὸ περιβόητο "ΒΔΕΛΥΓΜΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΩΣΕΩΣ

 Μετὰ τὴν Ὁμολογία τοῦ Πέτρου στὴν Καισάρεια τοῦ Φιλίππου ,ὁ Ἰησοῦς ἄρχισε νὰ μιλᾶ στοὺς μαθητὲς γιὰ τὸ Πάθος.  Ὁ Πέτρος ἀντέδρασε, ὁ Κύριος τὸν ἐπιτίμησε καὶ εἶπε στοὺς μαθητὲς ὅτι ὅποιος τὸν ἀπαρνηθεῖ λογῳ τοῦ Πάθους καὶ τῶν κατοπινῶν διωγμῶν ,θὰ τὸν ἀπαρνηθεῖ καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ βασιλείᾳ του. Καὶ καταλήγει τὸ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ: "ἀμὴν λέγω ὐμῖν ὅτι είσί τινες τῶν ὧσε ἑστηκότων οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θάνατον ἕως ἄν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ ἐληλυθυῖαν {=ἐρχὀμενη} ἐν δυνάμει"(ΜΑΡΚ.9,1). [ Μετ. : ἀλήθεια σᾶς λέγω πὼς ὑπάρχουν μερικοὶ ἀνάμεσα σέ αὐτοὺς ποὺ βρίσκονται ἐδῶ ποὺ δὲν θὰ γευτοῦν θάνατο ,πρὶν δοῦν τὴν βασιλεία τοῦ θεοῦ νὰ ἔρχεται δυναμικά] Τὸ ἴδιο λόγιο  τὸ ἀλλάζει στὸ τέλος , τὸ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ μιὰ δεκαετία κατόπιν γράφοντας: "....ἕως ἄν ἴδωσι τὸν υἰὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ"(ΜΑΤΘ.16,28).  Καὶ τέλος μιὰ δεκαετία ἀργότερα τὸ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ  γράφει ἁπλᾶ: "...ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ"(ΛΟΥΚ.9,27). ΕΠΙΣΗΣ· ἀ

 Ἐπειδὴ ἔχω γράψει πολλὰ  { https://diamantiskoutoulas.blogspot.com/2021/07/blog-post_89.html }  περὶ τῆς λανθασμένης ἐσχατολογίας τῆς ἀρχέγονης Ἐκκλησίας   { ἡ ὁποία ἀνέμενε τὸν Κύριο της ΕΝΤΟΣ ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ—παρερμηνεύνοντας τὴν προφητεία τοῦ Ἰησοῦ γιὰ τὴν Καταστροφὴ τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἄλλες ἐσχατολογικὲς ρήσεις Του  * }  παρακάτω ἀντιγράφω ὅσα ἐσχατολογικὰ διδάσκει ἡ ΣΗΜΕΡΙΝΗ Ἐκκλησία (ἐν προκειμένῳ ἡ Καθολική, ἀλλὰ συμφωνεῖ καὶ ἡ Ὀρθόδοξη)  τὰ ὁποῖα ἔχουν ἐνδιαφέρον γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο: " Ἡ Ἐκκλησία δὲν θὰ μπεῖ στὴν δόξα τῆς Βασιλείας παρὰ μόνο διαμέσου τοῦ τελευταίου ἐκείνου Πάσχα κατὰ τὸ ὁποῖο θὰ ἀκολουθήσει τὸν Κύριό της στὸν θάνατο Του καὶ τὴν Ἀνάστασή Του.   Ἑπομένως ,ἡ Βασιλεία αὐτὴ ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΠΛΗΡΩΘΕΙ ΜΕ ΕΝΑΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΘΡΙΑΜΒΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΑΝΟΔΙΚΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ, ἀλλὰ μὲ τὴν Νίκη τοῦ ΘΕΟΥ στὸ τελευταῖο ξέσπασμα τοῦ Κακοῦ ποὺ θὰ κάνει νὰ κατέβη ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ὁ θεῖος Νυμφίος."  "Πρὶν τὸν ἐρχομὸ τοῦ Χριστοῦ ἡ Ἐκκλησία πρέπει νὰ περάσει ἀπὸ μιὰ ΤΕ

 Ὁ Διαμαντῆς (Ἀδαμάντιος) Κούτουλας  γεννήθηκε στὸν Πειραιᾶ στὶς 3/3/1962. ΣΠΟΥΔΕΣ:  Σπούδασε στὴν Φιλοσοφικὴ καὶ στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ εἶναι  πτυχιοῦχος  τοῦ Τμήματος  ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν (ΕΚΠΑ—1986). ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΘΗΤΕΙΑ: Ἀπὸ τὸ 1986‒1989 ὑπηρέτησε τὴν Στρατιωτικὴ του θητεία, ὡς ΕΦΕΔΡΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΠΕΖΙΚΟΥ , ἀπόφοιτος τῆς " Σχολῆς Ἐφέδρων Ἀξιωματικῶν Πεζικοῦ" (ΣΕΑΠ)  τοῦ "Κἐντρου Ἐκπαιδεύσεως Ἀξιωματικῶν Στρατολογίας" (ΚΕΑΣ),  καθὼς καὶ τοῦ "Σχολείου  Καταστροφῆς Μὴ Διαρρηγνυομένων Βλημάτων" τῆς Σχολῆς  Μηχανικοῦ. Ξένες Γλῶσσες :Ἀγγλικά. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ—ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ—ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ—ΣΥΝΕΔΡΙΑ:  Ἀπὸ τὸ 1989 -90 διδάσκει ὡς καθηγητὴς  ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ  στὴν Δημόσια Δευτεροβάθμια  Ἐκπαίδευση (πρωτοδιορισθεὶς  στὴν Πατμιάδα Ἐκκλησιαστικὴ Σχολή τὸ 1990) καὶ ἔκτοτε ἔχει ὑπηρετήσει σὲ ἀρκετὰ  Λύκεια  (Πάτμο,Θήβα,Νίκαια,Πειραιᾶ,Πέραμα,Κορυδαλλός) ἐνῶ τὰ τελευταῖα ἔτη ὑπηρετεῖ ὡς ἀν. Διευθυντὴ

 Τὰ ὅσα γράφω παρακάτω, ἐν συνόψει φυσικά — καθόσον ὁ χῶρος δὲν ἐνδείκνυται γιὰ ἀναλύσεις—βασίζονται πάνω στὴν ΙΣΤΟΡΙΚΟΦΙΛΟΛΟΓ̣ΙΚΗ ἔρευνα,ἄν καὶ ἐπ αὐτῶν ἔχουν γράψει περίφημοι θεολόγοι, Ἕλληνες καὶ ξένοι πχ ΑΓΟΥΡΙΔΗΣ, BULTMANN, CULMMANN κλπ. Καταρχὰς ὁ Ἰησοῦς —ὄπως διαπιστώνουμε ἀπὸ τὰ Συνοπτικὰ Εὐαγγέλια ,τὴν πιὸ ἀκριβῆ ΙΣΤΟΡΙΚΩΣ πηγὴ τῶν κηρυγμάτων του—ὁ Ἰησοῦς λοιπὸν  ΔΕΝ ΜΙΛΗΣΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ.  Ἡ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓ̣ΙΚΗ αὐτὴ ἰδέα γεννήθηκε ἀρκετὰ ἀργότερα γιὰ ἕναν ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ καὶ ΚΡΙΣΙΜΟ λόγο:  γιὰ νὰ δώσει ἀπάντηση στὸ καίριο ἐρὠτημα τῆς ἀρχέγονης Ἐκκλησίας "ΓΙΑΤΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΕΝ ΗΡΘΕ"  ἐνῶ ἤδη ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ Η ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΚΑΙ Ο ΝΑΟΣ. [ ΠΑΡΕΚΒΑΣΗ :  ἔχω γράψει ἄλλοτε ὅτι ὁ Χριστὸς ὅπως προκύπτει ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΩΣ ἀπὸ τὸ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ , τὸ ἀρχαιὀτερο Εὐαγγέλιο, πρόβλεψε τὴν καταστροφὴ τοῦ Ναοῦ , τὴν ίσοπέδωση τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τὴν Διασπορὰ τῶν Ἑβραίων —δηλ.ΤΟΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΚΟΥ ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΥ— μιλῶντας μὲ ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΗ ΦΡΑΣΕΟΛΟΓΙΑ περὶ ούρανίων Σημείων καὶ Τεράτων, συνήθη στὴν ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΓΡ

Γνωστὸς καὶ περιλάλητος ὁ ΑΡΕΙΟΣ ὁ μέγας  "Αἱρεσιάρχης" ,  σὲ μιὰν ἐποχὴ ποὺ οἱ φιλοσοφοῦντες γιὰ τὸ Τριαδικὸ Δόγμα "ἀλληλομάχονταν" σφόδρα. Ἤδη πρὶν ἀπὸ αὐτὸν , ὁ μέγας ΩΡΙΓΕΝΗΣ προσπαθῶντας νὰ ἐξηγήσει φιλοσοφικὰ τὸν Χριστιανισμό ΕΙΧΕ "ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ" ΒΙΒΛΙΚΑ τὸν Πλατωνισμό ,ὑποστηρίζοντας ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἀπο πάντα ,ΠΡΟΑΙΩΝΙΩΣ,Δημιουργός  { πῶς ἀλλιῶς; }ἀρα καὶ ὁ ΚΟΣΜΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΤΑ ΩΣ ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΣ. Στὸ ἄλλο ἄκρο ὁ Ἄρειος , θεολογῶντας μὲ βάση τὴν ἑλληνικὴ  ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ  καὶ ΣΗΜΑΣΙΑ  τῶν λέξεων  ἔλεγε ὅτι ὁ ὅρος  "Πατήρ"  γιὰ τὸν θεὸ ὑπονοεῖ ὅτι ΚΑΠΟΤΕ  ἔγινε Πατέρας, ΠΡΙΝ δὲν ἦταν·  ὁμοίως καὶ ὁ Υἰὸς "ΚΑΠΟΤΕ" ἔγινε Υἰος {=ΗΝ ΟΤΕ ΟΥΚ ΗΝ} ἄρα ὁ Ὑιὸς ἔχει ἀρχὴ , δὲν ὑπάρχει ἀπὸ πάντα.. Ὁπότε, ὁ Χριστὸς δὲν εἶναι φύσει θεὸς ἀλλὰ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ καὶ αὐτὸς ΕΝ ΧΡΟΝῼ  —ἐξ οὗ καὶ ἡ  παράδοση τῆς Ἁγιογραφίας  τοῦ Ἀρειανισμοῦ ποὺ παρουσιάζει ΑΓΕΝΕΙΟ τὸν Χριστὸ ΠΡΙΝ ΤΟ ΠΑΘΟΣ καί γενειοφόρο κατὰ τό Πάθος  < βλ τὰ ψηφιδωτὰ  στὸν ΑΓ.ΒΙΤΑΛΙΟ καὶ ΑΓ.ΑΠΟΛ

Τὴν τελευταία μέρα πρὶν τὴν Ναυμαχία τῆς Σαλαμῖνας (21-9-480πΧ) ,οἱ Πελοποννήσιοι στὸ πολεμικὸ συμβούλιο ποὺ ἔγινε ,ἐπρόκειτο  νὰ ἀποφασίσουν τὴν ἀποχώρηση τους ἀπό τὴν Σαλαμῖνα γιὰ τὴν προάσπιση τοῦ Ἰσθμοῦ ἀπὸ τὴν ἐπίθεση τῶν Περσῶν,  ὁπότε ὁ Θεμιστοκλῆς ἔπαιξε ἕνα παράδοξο ΔΙΠΛΟ  παιχνίδι γιὰ τὴν μελλοντικὴ σωτηρία τῶν  πόλεως Ἀθηνῶν, Ο,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΓΙΝΟΤΑΝ.. Στέλνει τὸν δοῦλο ("οἰκέτη") του ΣΙΚΙΝΝΟ παιδαγωγὸ τῶν παιδιῶν του,σὲ ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΞΕΡΞΗ, στὸ (Παλαιό)  Φάληρο στὸ Στρατὀπεδο τῶν Περσῶν  μὲ τὸ ἀκόλουθο μήνυμα : " ἔπεμψε  με στρατηγὸς ὁ Ἀθηναίων λάθρῃ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων, τυγχάνει γὰρ φρονέων τὰ βασιλέως ...ὅτι οἱ Ἕλληνες δρῃσμὸν βουλεύονται καταῤῥωδηκότες ...μὴ περιίδητε διαδράντας αὐτούς.."(ΗΡΟΔ.8,75) [ Μετ. : μὲ ἔστειλε ὁ στρατηγὸς τῶν Ἀθηναίων κρυφὰ ἀπὸ τοὺς ἄλλους Ἕλληνες,ἐπειδὴ ἔχει φρονήματα φιλικὰ πρὸς τὸν βασιλιᾶ ... (νὰ σᾶς πῶ) ὅτι οἱ Ἕλληνες ἀποφάσισαν ἀπὸ φόβο νὰ φύγουν ... (καί) νὰ μὴν τοὺς ἀφήσετε νὰ ξεφύγουν(ἀπὸ τὴν Σαλαμῖνα)]. Αὐτὰ ἀνή

Πρὶν 20 περίπου χρόνια , τό 2000, θέλησα ,μιὰν καλὴ "φουρνιά" τῆς Γ' Λυκεἰου ,νὰ τὴν μυήσω στὴν μαγεία τῆς ζωγραφικῆς —θὰ τὸ θυμοῦνται ὅσοι ἀπό τοὺς παλιὸς ἐκεὶνους  μαθητὲς μὲ ἀκολουθοῦν  ἐδῶ—ξεκινῶντας ἀπὸ τὸν "ΓΑΜΟ ΤΟΥ ΑΡΝΟΛΦΙΝΙ" τοῦ ΓΙΑΝ ΒΑΝ ΑΫΚ ,ἔργο τοῦ 1434. Διἀλεξα τὸν συγκεκριμένο πίνακα—βρίσκεται σήμερα στὴν ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ  ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ—ἐπειδὴ σὲ αὐτὸν ἀποκαλύπτεται ὅλη ἡ ΜΑΓΕΙΑ τῆς ζωγραφικῆς ,ἠ ὁποία συνίσταται στὴν ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΒΑΘΟΥΣ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΔΥΟ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ. Ὁ Βὰν Ἄυκ πέραν τοῦ ὅτι πρῶτος χρησιμοποίησε ΛΑΔΙ ἀντὶ γιὰ ΑΥΓΟ (τέμπερα)   στὴν ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ —τότε δὲν ὑπῆρχαν ἕτοιμα χρώματα—γιὰ νὰ ἀποδώσει λάμψη καὶ σταδιακὴ ,ὄχι ἀπότομη , ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΧΡΩΣΕΩΝ,  δημιούργησε τὴν ψευδαίσθηση τοῦ βάθους μὲ τὴν εὐφυῆ χρήση τοῦ ΚΑΘΡΕΦΤΗ, πρωτοποριακὴ σκέψη στὴν ἱστορία τῆς ζωγραφικῆς ποὺ τὴν ἀκολούθησαν ἔκτοτε ἄλλοι μεγάλοι ζωγράφοι ,ὅπως ὁ ΒΕΛΑΣΚΕΘ στὸν πίνακα "las meninas". Βλέπουμε λοιπὸν στὸν καθρέφτη στὸ βάθ