ΚΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΝΗΚΕ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ ΤΩΝ ΦΑΡΙΣΑΙΩΝ.
Ἡ συνάντηση Ἰουδαϊσμοῦ—Ἑλληνισμοῦ στὰ χρόνια τῶν Ἐπιγόνων τοῦ Ἀλεξἀνδρου γὲννησε τὰ κινήματα ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ & ΦΑΡΙΣΑΙΩΝ ἀναλὸγως τῆς στάσης τὴν ὁποίαν ἐπέδειξαν ἐνώπιον τοῦ ἑλληνικοῦ πνεύματος καὶ πολιτισμοῦ. Συγκεκριμένα, οἱ Σαδδουκαῖοι ἐδέχτηκαν ἀσμένως τὸν ἑλληνισμὸ κι ἔγιναν ἡ κυρίαρχη ἐλὶτ τοῦ Ναοῦ, ἐνῶ οἱ Φαρισαῖοι (πιθανῶς ἐκ τοῦ perusim =χωρισθέντες) ἀντέδρασαν σφόδρα κατὰ τοῦ ἐξελληνισμοῦ προβάλλοντες τὴν ΜΟΝΑΔΙΚΗ & ΘΕΙΑ ἀξία τῆς Βὶβλου. Βεβαίως σὺν τῷ χρόνῳ καὶ οἰ Φαρισαῖοι ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΩΣ ἐξελληνίστηκαν ὣστε στὰ χρόνια τοῦ Ἰησοῦ ἡ διαφορὰ μεταξὺ τῶν δύο αύτῶν πνευματικῶν ρευμάτων νά εἶναι ἡ ἑξῆς· οἱ Σαδδουκαῖοι ἀκολουθοῦσαν τοὺς ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΥΣ πιστεύοντας ὅτι ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου τελειὠνει ὁριστικὰ μὲ τὸν θάνατο, ἐνῶ δέχονταν ἀπὸ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη μόνο τὴν ΠΕΝΤΑΤΕΥΧΟ & ὄχι τοὺς Προφῆτες. Ἀντιθὲτως οἱ Φαρισαῖοι ΠΛΑΤΩΝΙΖΑΝ πιστεύοντας: α) στὴν ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ β) στὴν ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΚΡΙΣΗ γ) ἐπειδὴ αὐτὲς οἱ πλατωνίζουσες θέσεις ΔΕ...