ΚΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΝΗΚΕ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ ΤΩΝ ΦΑΡΙΣΑΙΩΝ.
Ἡ συνάντηση Ἰουδαϊσμοῦ—Ἑλληνισμοῦ στὰ χρόνια τῶν Ἐπιγόνων τοῦ Ἀλεξἀνδρου γὲννησε τὰ κινήματα ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ & ΦΑΡΙΣΑΙΩΝ ἀναλὸγως τῆς στάσης τὴν ὁποίαν ἐπέδειξαν ἐνώπιον τοῦ ἑλληνικοῦ πνεύματος καὶ πολιτισμοῦ. Συγκεκριμένα, οἱ Σαδδουκαῖοι ἐδέχτηκαν ἀσμένως τὸν ἑλληνισμὸ κι ἔγιναν ἡ κυρίαρχη ἐλὶτ τοῦ Ναοῦ, ἐνῶ οἱ Φαρισαῖοι (πιθανῶς ἐκ τοῦ perusim =χωρισθέντες) ἀντέδρασαν σφόδρα κατὰ τοῦ ἐξελληνισμοῦ προβάλλοντες τὴν ΜΟΝΑΔΙΚΗ & ΘΕΙΑ ἀξία τῆς Βὶβλου.
Βεβαίως σὺν τῷ χρόνῳ καὶ οἰ Φαρισαῖοι ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΩΣ ἐξελληνίστηκαν ὣστε στὰ χρόνια τοῦ Ἰησοῦ ἡ διαφορὰ μεταξὺ τῶν δύο αύτῶν πνευματικῶν ρευμάτων νά εἶναι ἡ ἑξῆς·
οἱ Σαδδουκαῖοι ἀκολουθοῦσαν τοὺς ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΥΣ πιστεύοντας ὅτι ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου τελειὠνει ὁριστικὰ μὲ τὸν θάνατο, ἐνῶ δέχονταν ἀπὸ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη μόνο τὴν ΠΕΝΤΑΤΕΥΧΟ & ὄχι τοὺς Προφῆτες.
Ἀντιθὲτως οἱ Φαρισαῖοι ΠΛΑΤΩΝΙΖΑΝ πιστεύοντας:
α) στὴν ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
β) στὴν ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΚΡΙΣΗ
γ) ἐπειδὴ αὐτὲς οἱ πλατωνίζουσες θέσεις ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΕΝΤΑΤΕΥΧΟ, δέχονταν πέραν τῆς Γραφῆς καὶ τὴν ΙΣΟΤΙΜΗ Ἱερὰ Παράδοση ποὺ ἀποκαλοῦσαν ΠΡΟΦΟΡΙΚΗ TORAH τὴν ὁποίαν ἔλεγαν ὅτι παρέδωσε ὁ Θεὸς στὸν Μωυσῆ στὸ Σινᾶ μαζὶ μὲ τὶς 613 ΕΝΤΟΛΕΣ τῆς ΓΡΑΠΤΗΣ TORAH.
δ) Ἐπἰσης οἱ Φαρισαῖοι ἀποδέχονταν τὰ βιβλία τῶν ΠΡΟΦΗΤΩΝ σὲ ἀντίθεση μέ τοὺς Σαδδουκαίους ποὺ τὰ ἀπέρριπταν.
Διαβάζοντας λοιπὸν τά Εύαγγέλια μποροῦμε λοιπὸν νὰ διαπιστώσουμε ὅτι ΚΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ ΤΩΝ ΦΑΡΙΣΑΙΩΝ ἐπειδή :
1) καὶ αὐτὸς πιστεύει στὴν ἀθανασία τῆς ψυχῆς
2) κηρύττει τὴν μετὰ θάνατον ζωὴ καὶ τὴν μέλλουσα κρίση ΟΠΩΣ ΟΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ
καὶ 3) δέχεται τὴν προφητικὴ γραμματεία ὅπως ἐκεῖνοι.
Ἀντιθέτως, οἱ διαφορές Του μέ τοὺς Σαδδουκαίους ἦταν ΘΕΜΕΛΙΑΚΕΣ καὶ ἀγεφύρωτες (βλ. πχ. τὴν συζήτηση τοῦ Ἰησοῦ περὶ ἀνάστασης μὲ τοὺς Σαδδουκαίους) , ἐνῶ οἰ διαφορὲς Του μὲ τοὺς Φαρισαίους —πχ. γιὰ τὸ ΣΑΒΒΑΤΟ—ἦταν ἐπουσιώδεις καὶ δευτερεύουσες.
Τότε λοιπὸν γιατί ὑπάρχει τέτοιο ΜΕΝΟΣ κατὰ τῶν ΦΑΡΙΣΑΙΩΝ στὰ Εὐαγγέλια;
Ἡ ἀπάντηση εἶναι ἁπλῆ :
ὅταν γράφτηκαν τὰ Εὐαγγέλια δηλ. ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΤΟ 70μΧ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ, δὺο κινήματα εἶχαν ἀπομείνει στὸν Ἰσραήλ (ἀφοῦ Σαδδουκαῖοι, Ἐσσαῖοι καὶ Ζηλωτὲς εἶχαν ΑΦΑΝΙΣΤΕΙ)· οἰ Χριστιανοὶ καὶ οἱ Φαρισαῖοι καὶ ΑΠΟΗΧΟΣ τῆς σφοδρῆς διαμάχης τους ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΒΡΑΪΚΟΥ ΛΑΟΥ ὑπάρχει ὄχι μόνον στὰ Εὐαγγελια, ἀλλὰ στὴν ΜΙΣΝΑ καὶ στὸ ΤΑΛΜΟΥΔ.
Συνεπῶς ἠ διαμάχη Ἰησοῦ—Φαρισαίων δὲν πρέπει νὰ μᾶς ἀποκρύπτει τὸ ΚΟΙΝΟ ΚΥΚΛΟ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΟΥΣ.
___
ΥΓ. κάτι ἀνἀλογο μπορεῖ νὰ εἰπωθεῖ καὶ γιὰ τὸν ΣΩΚΡΑΤΗ, τὸν ὁποῖο μπορεῖ ὁ ΠΛΑΤΩΝ νὰ παρουσιάζει ὠς ΕΧΘΡΟ τῶν ΣΟΦΙΣΤΩΝ (τὶς ἰδέες τῶν ὀποίων ἀντιμαχόταν ὀ Πλάτων) ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα ΚΑΙ Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΖΟΥΣΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ..
